عده‌اي مي‌گويند مسئولان خطاكار بايد بروند، عده‌اي ديگر نيز معتقدند بايد بمانند و پاسخگوي اعمال و رفتار خود باشند، اما در ميان اين تناقضات شايد كمتر كسي باشد كه به موضوع عذرخواهي توسط مسئولان فكر كرده باشد؛ موضوعي كه در طول عمر نظام جمهوري اسلامي ايران، كمتر شاهد انجام آن توسط مسئولان خطاكار بوده‌ايم.
واقعيت اين است كه در ساير كشورهاي دنيا وقتي اشتباه يك مسئول دولتي افشا مي‌شود، آن مسئول سريعاً بدون آنكه هنوز مقصر اصلي ماجرا مشخص شود، براي كاستن از فشار افكار عمومي روي خود و مجموعه‌اش از مردم عذرخواهي مي‌كند.
حال، اين واقعه را در كنار مسائل داخلي خودمان قرار دهيم؛ مسائلي كه اگرچه به وسعت مشكلات و معضلات مردم ديگر كشورها نيست اما براي ما كه تحملي مثل آنها نداريم، بسيار بزرگ است. شايد مرهم اين وقايع عذرخواهي مسئولان باشد اما به راستي كدام مسئول اين شهامت را دارد كه در مقابل افكار عمومي از آنها عذرخواهي كند؟
از سويي عذرخواهي كردن عملي است كه در تعاليم ديني ما نيز مدام بر آن تأكيد شده است.
اينكه كسي درصدد تصحيح خطاي انجام شده‌اش بربيايد، كافي نيست و لازم است به خاطر آنچه پيش از اين انجام داده، ابراز ندامت و نيز عذرخواهي كند؛ اتفاقي كه با ادبياتي ديگر در كلام رهبري هم ديده مي‌شود كه همواره مسئولان را به پاسخگويي درباره عملكردشان فرا خوانده‌اند و راستي اگر اين عملكرد، ضعيف باشد و باعث خسران به زندگي مردم، آيا عذرخواهي خود در حيطه پاسخگويي قرار نخواهد گرفت؟
عذرخواهي براي جلوگيري از گسترش شايعات
اگر بخواهيم كمي شفاف‌تر سخن بگوييم، بهتر است به ماجراي اختلاس بزرگ نگاهي بيندازيم؛ ماجرايي بي‌سابقه كه در گوشه و كنار شهر زبانزد عام و خاص شده و محفلي نيست كه سخني از اختلاس بزرگ در آن برده نشود.
اين زمزمه‌ها و حرف‌ها و حديث‌ها در حالي است كه رهبر معظم انقلاب در سخناني علاوه بر اينكه دستوري صريح براي رسيدگي سريع و دقيق به اين پرونده و قطع شدن دست خائنان دادند، خواستار پرهيز از جنجال و هياهو در اين‌باره شدند، اما به راستي چاره كار براي جلوگيري از اين جنجال‌ها و هياهوها كه باعث هموارتر شدن مسير رسيدگي به پرونده مي‌شود چيست؟
پاسخ اين سؤال بسيار شفاف است؛ عذرخواهي... فرهنگي كه هيچگاه در ميان مسئولان ما وجود نداشته است، البته استعفا از سمت نيز راهكار ديگري است كه گويا هيچ مسئولي حاضر به انجام و ترك مسند خدمت‌رساني به مردم نيست! از اين رو بايد فقط به يك عذرخواهي دلخوش بود...
ضعف مديريت، عامل وقوع اختلاس
واقعيت اين است كه در كشور ما هميشه مسئولاني كه توسط خود مردم به صورت مستقيم يا غيرمستقيم به كاري گمارده شده‌اند، پس از نشستن بر مصدر رياست، از بالا به پايين به مردم مي‌نگرند و مي‌كوشند كه خود را بي‌گناه جلوه دهند. درخصوص ماجراي اختلاس بزرگ نيز دقيقاً همين موضوع حاكم است.
به رغم اينكه مردم بزرگ‌ترين متضرر اين واقعه بودند و سرمايه آنان بود كه توسط برخي عوامل به تاراج رفت اما هيچگاه شاهد عذرخواهي مسئولاني كه واقعه در درون سيستم اداري آنها روي داده است، نبودند، البته قصد از نگارش اين مطلب ايجاد اتهام به دستگاه‌ها يا نهادها درخصوص اختلاس نيست (كه البته هنوز هم از آنها رفع اتهام نشده) اما واقعيت اين است كه ضعف مديريتي و عدم نظارت بر زيردستان كه در الگوي مديريتي حضرت علي(ع) نيز بارها بر آن تأكيد شده است، آن هم در نهادهاي حساسي نظير وزارت اقتصاد، بانك مركزي و بانك‌هاي بزرگ دولتي با سيستم‌هاي گسترده و پيچيده، مهم‌ترين عامل وقوع اين ماجرا بوده است، بنابراين مسئولان بايد با پذيرش ضعف خود در مديريت از مردمي كه بيت‌المالشان مورد تاراج قرار گرفته، عذرخواهي كنند چراكه عذرخواهي نشانه سرافرازي است نه سرافكندگي و روحي بزرگ مي‌خواهد.
چه كساني عذرخواهي كردند؟
البته در ميان اين كش و قوس‌ها كه هركسي با افتخار خود را كاشف اين اختلاس معرفي مي‌كرد و حتي فردي كه اين واقعه در مجموعه تحت مديريت وي روي داده، در سخناني شگفت‌انگيز خواستار تشكر از خود شده بود، تنها دو نفر حاضر به عذرخواهي عمومي شدند كه يكي مديرعامل اسبق بانك ملي و ديگري محسني‌اژه‌اي دادستان كل كشور و مسئول ويژه رسيدگي به اين پرونده بود كه در خصوص مورد اول هنوز به طور كامل معلوم نيست آيا متن استعفا و عذرخواهي پيش از خروج خاوري از كشور و توسط خودش تنظيم شده يا حركتي ايذايي براي منحرف كردن اخبار اين واقعه بوده است، اما در مورد دوم بايد گفت محسني‌اژه‌اي تنها مقام رسمي بود كه اگرچه موضوع اختلاس ارتباط مستقيمي به وي نداشته اما به صراحت در رسانه ملي حاضر به عذرخواهي عمومي شد و گفت:«من به سهم خودم از مردم عذرخواهي مي‌كنم كه اگر وظيفه‌اي داشتم حداقل در طول همين دو سال و آن نظارتي كه به عنوان دادستان كل كشور بايد مي‌كردم و آن دفاعي كه از حقوق عامه بايد مي‌كردم نكردم، ان‌شاءالله خدا توفيق بدهد در آينده جبران كنم.»
چه كسي جرئت مي‌كند؟
از اين‌رو بايد گفت كه مسئولان دخيل در اين واقعه به جاي انداختن تقصيرها بر گردن يكديگر و ايجاد اتهام به هم و همچنين سعي در پاك كردن صورت‌مسئله‌اي كه وقوع آن بر هيچ كس پوشيده نيست، فرصت عذرخواهي از مردم را از دست ندهند تا از اين طريق نه تنها باعث احياي شخصيت مديريتي خود در نزد افكار عمومي شوند، بلكه زمينه فروكش كردن حرف و حديث‌ها و عمل به دستور رهبر معظم انقلاب را فراهم كنند. به راستي چه كسي به خود جرئت اين كار را مي‌دهد؟
چرا زبان كسي به معذرت‌خواهي از مردم ايران باز نمي‌شود؟!
لطفاً عذرخواهي كنيد
ماندن يا استعفا؟ مسئله اين است. شايد اين مهم‌ترين سؤالي باشد كه اين روزها ذهن اكثر مردم را در خصوص وقايع فساد مالي اخير به خود مشغول كرده است.
کد خبر : ۳۷۴۳۱