گروه سیاسی صراط - در شرایطی که عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی به علنی کردن روابط خود علیه ایران می اندیشند، حسن روحانی حتی با ایده تبدیل ایران به قوی ترین کشور منطقه هم به بهانه جایگزینی یک ایده جدید، مخالفت کرد.
به گزارش صراط، رییس جمهور امروز در همایش بین المللی مقابله با گرد و غبار گفت که "قوی‌ترین کشور در منطقه نباید به عنوان هدف اول دنبال شود، بلکه باید منطقه قوی‌تر مد نظر ما باشد، نه اینکه در رقابت‌های منطقه‌ای یک کشور بخواهد در برابر کشورهای دیگر منطقه قد علم کند و قدرت خود را به رخ بکشاند و تفرقه و شکاف را بیشتر کند. ما عضو یک خانواده در منطقه مهم خاورمیانه و غرب آسیا هستیم که نمی‌توانیم از هم فاصله بگیریم. در یک خانواده قوی است که یک جمع می‌تواند خوب زندگی کند و نباید چنین باشد که تنها یک فرد در جمع خانواده قوی بوده و بقیه ضعیف باشند."
اول اینکه این ایده در شرایطی که چند کشور منطقه با همراهی رژیم صهیونیستی علیه ایران دست به کار شده اند قابل طرح و عملی نیست. در واقع دشمنان ایران در منطقه نه تنها به همگرایی فکر نمی کنند، بلکه در کمین هستند تا در اولین فرصت به ایران ضربه بزنند.
از طرفی، مشکل برخی از کشورها از جمله عربستان با نظام جمهوری اسلامی ایدئولوژیک است. آنها به طور کلی با نظام ایران مشکل دارند و تحت هیچ شرایطی حاضر به زندگی مسالمت آمیز در کنار هم – آن طور که روحانی می گوید – نیستند.
سوال و ابهام دیگر اینکه رژیم صهیونیستی که در منطقه غرب آسیا قرار دارد، را چگونه می توان در ایده "منطقه قوی به جای ایران قوی" روحانی قرار داد؟
فارغ از این موضوع، در سند چشم انداز 1404، به صراحت تاکید شده است که ایران باید تا سال مذکور به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه آسیای جنوب غربی برسد. آیا چنین موضوعی هم از نظر رییس جمهور، با ایده منطقه قوی تر به جای تبدیل شدن به قوی ترین کشور منطقه، مغایرت ندارد؟
ابهام بزرگتر این است که ایده روحانی، چنین القا می کند که باید همه اختلافات را کنار گذاشته و منطقه را احتمالا با الگویی شبیه به شکست خورده اتحادیه اروپا پیش ببریم! بر فرض محال که چنین موضوعی درست و منطقی باشد. آیا پیش نیاز تحقق این امر، تبدیل کشور به یک کشور قوی در منطقه در همه حوزه های مهم نیست؟ آیا قوی تر کردن منطقه ای پر از آشوب و اختلاف، از یک کشور ضعیف صرفا با شعار برمی‌آید؟