گروه سیاسی صراط - در شرایطی که برخی جریان ها و شخصیت های اصولگرا از ائتلاف تمام اصولگراها برای انتخابات استقبال کرده اند، در عمل هنوز اتفاق خاصی در این زمینه رخ نداده است.
به گزارش گروه سیاسی صراط، از ماه ها پیش، جلسات چندجانبه میان جریان هایی مانند جبهه پایداری، جمعیت ایثارگران، جامعه اسلامی مهندسان، حزب موتلفه، جامعه روحانیت مبارز، اعضایی که پیشتر متعلق به جبهه متحد اصولگرایان بودند و ... تشکیل شده و همه این گروه ها از وحدت سخن گفته اند اما در عمل هنوز نشانه امیدوارکننده ای دیده نمی شود.
چندی پیش مرتضی آقاتهرانی، دبیرکل جبهه پایداری درباره جلسات مشترک این جریان با مؤتلفه و ایثارگران گفته بود: "روی مواردی مثل حفظ نظام و ارزش‌های انقلاب و اطاعت از ولایت فقیه به توافق رسیده‌ایم و به تدریج همدلی خوبی ایجاد شده است که کار بهتر سامان پیدا کند."
اظهارات آقاتهرانی بر خلاف آنچه او ادعا کرده، نشان داد که جلسات مذکور عملا نتیجه خاصی نداشته و واضح است که توافق روی اصول کلی نظام، موضوعی بدیهی است که نیازی به برگزاری 500 ساعت جلسه نیز ندارد.
سایر جلسات وحدت اصولگرایان نیز نتیجه مشخصی نداشته و در این میان جریان هایی مانند جبهه پایداری، همچنان مستعد ارائه لیست های جداگانه محسوب می شوند.
اما آنچه در روزهای اخیر بیش از همه به چشم می خورد، خبرسازی برخی رسانه ها برای ائتلاف با طیف حامی علی لاریجانی است.
ابتدا اعلام شد که لاریجانی تمامی ائتلاف هایی را که در آن حضور داشت، منحل کرده و به ائتلاف اصولگرایان پیوسته است؛ سپس کاظم جلالی این موضوع و پیوستن جمعیت رهروان ولایت به ائتلاف مذکور را تکذیب کرد؛ اما این پایان کار نبود و سخنگوی جامعه روحانیت مبارز، بار دیگر تاکید کرد که لاریجانی به ائتلاف اصولگرایان پیوسته است.
نکته ای که در این گونه اخبار قابل تامل به نظر می رسد، رها شدن همه گروه های سیاسی و تمرکز بر روی طیف علی لاریجانی است. معلوم نیست چرا در شرایطی که هنوز نه اعضای جبهه پایداری، نه جمعیت ایثارگران و نه حزب موتلفه به صراحت از توافق اصولگرایان برای ارائه لیست واحد خبر نداده اند، مدام نام لاریجانی به میان می آید.
شواهد امر نشان می دهد که برخی اصولگرایانی که تمایل چندانی به وحدت ندارند و صرفا برای حفظ وجهه خود دم از ائتلاف می زنند، تلاش دارند عدم ائتلاف را در نهایت به گردن طیف نزدیک به رییس مجلس بیندازند. چه آنکه آنها هرگز خود پیشقدم ائتلاف نشده اند ولی مدام نام لاریجانی را به عنوان فردی که باید به ائتلاف آنها نزدیک شود، می‌برند.
لازم به یادآوری است که در انتخابات دوره گذشته مجلس، مرحوم حبیب الله عسگراولادی تلاش فراوانی برای اتحاد جبهه متحد اصولگرایان و جبهه پایداری کرد اما آنها در نهایت زیر بار این وحدت نرفتند. همین قصه در انتخابات ریاست جمهوری 92 هم تکرار شد و در شرایطی که مرحوم آیت الله مهدوی کنی، تمام تلاش خود را برای رسیدن به وحدت انجام داده بود، هیچ یک از نامزدهای اصولگرا و گروه های حامی آنان حاضر به ائتلاف نشدند.
حال که این دو بزرگ اصولگرایان نیز در قید حیات نیستند چگونه می توان پذیرفت که همان افراد با همان اندیشه های سابق امروز به ائتلاف دست یابند؟
در انتخابات 92، خبری از علی لاریجانی نبود؛ اما اکنون که به نظر می رسد همان ماجرای عدم توافق در حال تکرار است عده ای تلاش کرده اند، برای این شکست، مقصر جدیدی پیدا کنند و چه کسی بهتر از لاریجانی که به گفته مخالفان اصولگرایش، با دولت روحانی بیش از حد همراهی کرده است.
به گزارش گروه سیاسی صراط، از ماه ها پیش، جلسات چندجانبه میان جریان هایی مانند جبهه پایداری، جمعیت ایثارگران، جامعه اسلامی مهندسان، حزب موتلفه، جامعه روحانیت مبارز، اعضایی که پیشتر متعلق به جبهه متحد اصولگرایان بودند و ... تشکیل شده و همه این گروه ها از وحدت سخن گفته اند اما در عمل هنوز نشانه امیدوارکننده ای دیده نمی شود.
چندی پیش مرتضی آقاتهرانی، دبیرکل جبهه پایداری درباره جلسات مشترک این جریان با مؤتلفه و ایثارگران گفته بود: "روی مواردی مثل حفظ نظام و ارزش‌های انقلاب و اطاعت از ولایت فقیه به توافق رسیده‌ایم و به تدریج همدلی خوبی ایجاد شده است که کار بهتر سامان پیدا کند."
اظهارات آقاتهرانی بر خلاف آنچه او ادعا کرده، نشان داد که جلسات مذکور عملا نتیجه خاصی نداشته و واضح است که توافق روی اصول کلی نظام، موضوعی بدیهی است که نیازی به برگزاری 500 ساعت جلسه نیز ندارد.
سایر جلسات وحدت اصولگرایان نیز نتیجه مشخصی نداشته و در این میان جریان هایی مانند جبهه پایداری، همچنان مستعد ارائه لیست های جداگانه محسوب می شوند.
اما آنچه در روزهای اخیر بیش از همه به چشم می خورد، خبرسازی برخی رسانه ها برای ائتلاف با طیف حامی علی لاریجانی است.
ابتدا اعلام شد که لاریجانی تمامی ائتلاف هایی را که در آن حضور داشت، منحل کرده و به ائتلاف اصولگرایان پیوسته است؛ سپس کاظم جلالی این موضوع و پیوستن جمعیت رهروان ولایت به ائتلاف مذکور را تکذیب کرد؛ اما این پایان کار نبود و سخنگوی جامعه روحانیت مبارز، بار دیگر تاکید کرد که لاریجانی به ائتلاف اصولگرایان پیوسته است.
نکته ای که در این گونه اخبار قابل تامل به نظر می رسد، رها شدن همه گروه های سیاسی و تمرکز بر روی طیف علی لاریجانی است. معلوم نیست چرا در شرایطی که هنوز نه اعضای جبهه پایداری، نه جمعیت ایثارگران و نه حزب موتلفه به صراحت از توافق اصولگرایان برای ارائه لیست واحد خبر نداده اند، مدام نام لاریجانی به میان می آید.
شواهد امر نشان می دهد که برخی اصولگرایانی که تمایل چندانی به وحدت ندارند و صرفا برای حفظ وجهه خود دم از ائتلاف می زنند، تلاش دارند عدم ائتلاف را در نهایت به گردن طیف نزدیک به رییس مجلس بیندازند. چه آنکه آنها هرگز خود پیشقدم ائتلاف نشده اند ولی مدام نام لاریجانی را به عنوان فردی که باید به ائتلاف آنها نزدیک شود، می‌برند.
لازم به یادآوری است که در انتخابات دوره گذشته مجلس، مرحوم حبیب الله عسگراولادی تلاش فراوانی برای اتحاد جبهه متحد اصولگرایان و جبهه پایداری کرد اما آنها در نهایت زیر بار این وحدت نرفتند. همین قصه در انتخابات ریاست جمهوری 92 هم تکرار شد و در شرایطی که مرحوم آیت الله مهدوی کنی، تمام تلاش خود را برای رسیدن به وحدت انجام داده بود، هیچ یک از نامزدهای اصولگرا و گروه های حامی آنان حاضر به ائتلاف نشدند.
حال که این دو بزرگ اصولگرایان نیز در قید حیات نیستند چگونه می توان پذیرفت که همان افراد با همان اندیشه های سابق امروز به ائتلاف دست یابند؟
در انتخابات 92، خبری از علی لاریجانی نبود؛ اما اکنون که به نظر می رسد همان ماجرای عدم توافق در حال تکرار است عده ای تلاش کرده اند، برای این شکست، مقصر جدیدی پیدا کنند و چه کسی بهتر از لاریجانی که به گفته مخالفان اصولگرایش، با دولت روحانی بیش از حد همراهی کرده است.