صراط:یک کارشناس مسائل سیاسی گفت: سخنان رئیس‌جمهور نشان داد او مرزی بین انتقاد و تخریب قائل نیست و ما تاکنون ندیده‌ایم که آقای روحانی از منتقدان با تکریم، احترام و بدون تحقیر کردن یاد کند.
ناصر ایمانی کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به سخنان رئیس‌جمهور در مراسم افتتاحیه بیست و یکمین نمایشگاه مطبوعات اظهار داشت: مطلبی که آقای رئیس‌جمهور درباره آخرین راه‌حل بودن توقیف مطرح کرد، علی‌الاصول یک موضوع درستی است و مانند این است که بگوییم اعدام آخرین راه مجازات است.
ایمانی با بیان اینکه ما باید سخنان دیگر رئیس‌جمهور را واکاوی کرده و مجموعه آنها را درنظر بگیریم ادامه داد: رئیس‌جمهور درباره رسانه‌هایی که از دولت بودجه می‌گیرند و علیه دولت صحبت می‌کنند اظهاراتی را مطرح کرد و نشان داد که دولت و شخص رئیس‌جمهور مقدار زیادی دچار کم‌طاقتی و کم‌صبری شده‌اند.
این کارشناس مسائل سیاسی با انتقاد از مجیزگویی رسانه‌ها برای دولت خاطرنشان کرد: دولت‌های پیشرفته در دنیا بودجه‌ای را به رسانه‌های منتقد اختصاص می‌دهند تا از آنها انتقاد کنند یعنی درست برخلاف آنچه که آقای روحانی مطرح کرد.
وی تصریح کرد: اینکه رسانه‌ها بودجه بگیرند و به حمایت از دولت بپردازند هنر نیست؛ رئیس‌جمهور با سخنان خود نشان داد که مرزی بین انتقاد و تخریب قائل نیست و ما تاکنون ندیده‌ایم که آقای روحانی از منتقدان با تکریم، احترام و بدون تحقیر کردن صحبت کند از این رو در نگاه ایشان منتقدین همان مخالفان هستند.
ایمانی با یادآوری این مسئله که ما تاکنون ندیده‌ایم که دولت انتقادی را بپذیرد و بگوید که ما آن را اصلاح خواهیم کرد، گفت: آقای روحانی گفت برخی رسانه‌ها امروز مطلبی می‌نویسند و فردا فردی دستگیر می‌شود، واضح است که منظور ایشان این بود که برخی رسانه‌ها با دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی در ارتباط هستند در حالی که کار خبر و خبرنگاری همین است که زودتر از دیگران به یکسری از اطلاعات دسترسی پیدا کنند و در همه دنیا پرونده‌ها از سوی رسانه‌ها مورد توجه قرار گرفته و سپس دستگاه‌های قضایی ورود می‌کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی با تاکید بر اینکه این مسئله در ایران تعمیم‌پذیر نیست و رئیس‌جمهور باید حداقل چند مورد را نشان دهد که این اتفاق افتاده باشد افزود: سخنان آقای روحانی تصویرسازی دو دولت در درون یک حاکمیت بود چراکه ایشان معتقد است برخی رسانه‌ها با دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی همراهی دارند در حالی که این دستگاه‌ها نیز متعلق به همین حاکمیت است اما سخنان رئیس‌جمهور باعث تصویرسازی درباره وجود نوعی دوگانگی شد.
ناصر ایمانی کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به سخنان رئیس‌جمهور در مراسم افتتاحیه بیست و یکمین نمایشگاه مطبوعات اظهار داشت: مطلبی که آقای رئیس‌جمهور درباره آخرین راه‌حل بودن توقیف مطرح کرد، علی‌الاصول یک موضوع درستی است و مانند این است که بگوییم اعدام آخرین راه مجازات است.
ایمانی با بیان اینکه ما باید سخنان دیگر رئیس‌جمهور را واکاوی کرده و مجموعه آنها را درنظر بگیریم ادامه داد: رئیس‌جمهور درباره رسانه‌هایی که از دولت بودجه می‌گیرند و علیه دولت صحبت می‌کنند اظهاراتی را مطرح کرد و نشان داد که دولت و شخص رئیس‌جمهور مقدار زیادی دچار کم‌طاقتی و کم‌صبری شده‌اند.
این کارشناس مسائل سیاسی با انتقاد از مجیزگویی رسانه‌ها برای دولت خاطرنشان کرد: دولت‌های پیشرفته در دنیا بودجه‌ای را به رسانه‌های منتقد اختصاص می‌دهند تا از آنها انتقاد کنند یعنی درست برخلاف آنچه که آقای روحانی مطرح کرد.
وی تصریح کرد: اینکه رسانه‌ها بودجه بگیرند و به حمایت از دولت بپردازند هنر نیست؛ رئیس‌جمهور با سخنان خود نشان داد که مرزی بین انتقاد و تخریب قائل نیست و ما تاکنون ندیده‌ایم که آقای روحانی از منتقدان با تکریم، احترام و بدون تحقیر کردن صحبت کند از این رو در نگاه ایشان منتقدین همان مخالفان هستند.
ایمانی با یادآوری این مسئله که ما تاکنون ندیده‌ایم که دولت انتقادی را بپذیرد و بگوید که ما آن را اصلاح خواهیم کرد، گفت: آقای روحانی گفت برخی رسانه‌ها امروز مطلبی می‌نویسند و فردا فردی دستگیر می‌شود، واضح است که منظور ایشان این بود که برخی رسانه‌ها با دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی در ارتباط هستند در حالی که کار خبر و خبرنگاری همین است که زودتر از دیگران به یکسری از اطلاعات دسترسی پیدا کنند و در همه دنیا پرونده‌ها از سوی رسانه‌ها مورد توجه قرار گرفته و سپس دستگاه‌های قضایی ورود می‌کنند.
این کارشناس مسائل سیاسی با تاکید بر اینکه این مسئله در ایران تعمیم‌پذیر نیست و رئیس‌جمهور باید حداقل چند مورد را نشان دهد که این اتفاق افتاده باشد افزود: سخنان آقای روحانی تصویرسازی دو دولت در درون یک حاکمیت بود چراکه ایشان معتقد است برخی رسانه‌ها با دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی همراهی دارند در حالی که این دستگاه‌ها نیز متعلق به همین حاکمیت است اما سخنان رئیس‌جمهور باعث تصویرسازی درباره وجود نوعی دوگانگی شد.