به گزارش صراط نیوز، هفته‌نامه «شهروند امروز»، از رسانه‌های حامی فتنه که به‌تازگی رفع توقیف شده در شماره اخیر خود، اقدام عجیبی مرتکب شده و با یک بهایی معروف مصاحبه کرده است. در شماره جدید این هفته‌نامه و در پرونده‌ای درباره نقش خواب در حکمرانی، با «عباس امانت» بهایی معروف مصاحبه شده است!
طی سال‌های اخیر، نام عباس امانت در ایران از طریق رسانه‌های تجديدنظر بویژه روزنامه شرق بر سر زبان علاقه‌مندان به کتب تاریخی افتاد. انتشار ترجمه کتاب «قبله عالم» در ایران- درباره ناصرالدین‌شاه- و انعکاس و تبلیغ وسیع این کتاب در روزنامه شرق موجب شد تا مدتی نام این نویسنده بهایی در رسانه‌های ایران منتشر شود. روزنامه شرق که البته بعدها به خاطر مصاحبه با یک همجنس‌باز توقیف شد، در یکی از شماره‌های خود با انتشار یادداشتی کتاب عباس امانت را «شاهکار تاریخی و ادبی» و «راززدایی از اسطوره امیرکبیر» معرفی کرد. راز ولع بیش از اندازه مدیران این روزنامه حامي فتنه در تبلیغ نام عباس امانت و کتاب «قبله عالم» اما مدتی بعد آشکار شد. آنجا که عبدالله شهبازی، مورخ کشورمان در یکی از مطالب وبلاگش از‌علل تبلیغات عجیب شرق برای کتاب «قبله عالم» نوشته عباس امانت پرده برداشت و دلیل اصلی نگارش این کتاب را توضیح داد.
شهبازی 4 آذر 84 در وبلاگ خود نوشت: این کتاب در واقع « انتقام بهائیان از امیرکبیر» است. وي نوشت:
در این کتاب به امیرکبیر اجحاف شده است. حتی خبر داد یکی از علاقه‌مندان به تاریخ ایران نقدی بر این کتاب نوشت با عنوان «تاریخ‌نگاری یا فوران کینه‌های تاریخی؟». این مورخ سپس درباره عباس امانت اینگونه توضیح داد: «دکتر عباس امانت بهایي متعصبي است که خود و برادرش، مهندس حسين امانت از سران جامعه بهایي آمريکاي شمالي (ايالات متحده آمريکا و کانادا) به‌شمار مي‌روند. مي‌دانيم که اميرکبير در قلع و قمع فتنه بابيه و سرکوب شورش‌هايي که اين فرقه در سراسر ايران پديد آوردند نقش بسزايي داشت و به همين دليل همواره آماج کينه مورخان بهایي بوده است؛ ولي تاکنون هيچ‌يک از آنان جسارت تخريب صريح شخصيت تاريخي اميرکبير را نداشتند. عباس امانت به يک خانواده يهودي مقيم کاشان تعلق دارد که طبق رويه بسياري از يهوديان کاشان و همدان در دوره متاخر قاجاريه ابتدا جديدالاسلام و سپس بابي و بهایي شدند و با حمايت‌هاي مالي و سياسي خود گسترش بابي‌گري و بهایي‌گري را سبب شدند».
اجحاف به امیرکبیر
اما در کتاب «قبله عالم» چه نوشته شده بود که مورخان آن را حاصل کینه‌های بهائیان از امیرکبیر دانستند؟ بر اساس اسناد تاریخی سرکوب بابیت توسط میرزا تقی‌خان امیرکبیر صورت گرفت و در سال 1266 ، وي‌دستور داد علی‌محمد باب را در تبریز اعدام کنند. اميرکبير، حسينعلي بهاء را نيز در 1267 به کربلا تبعيد کرد و دایی و سرپرست باب را نیز که در توطئه ترور امیر با بابیان همدست بود، دستگیر و به علت عدم اظهار توبه به مجازات رساند. بهائیان به همین خاطر همواره این شخصیت ممتاز را به باد ناسزا گرفته‌اند به‌گونه‌ای که شوقی افندی، شهادت امیرکبیر را اینگونه روایت می‌کند:«اتابک اعظم تقی سفاک و بی‌باک که حکم اعدام سیدعالم را صادر نمود و جمعی از اصحاب را در مازندران و نیریز و زنجان و طهران شربت شهادت بنوشانید 2 سال بعد از آن واقعه هائله به سخط شهریار پرکین مبتلا گشت و در حمام فین به‌اسفل‌السافلین راجع شد...». این کینه تاریخی در کتاب «قبله عالم»، نوشته عباس امانت نیز سر برآورد. او در این کتاب امیرکبیر را که به یک شخصیت وطن‌پرست و ضداستعمار شهره است، عامل بریتانیا معرفی کرده است(!)عبدالله شهبازی دی‌ماه 84 در گفت‌وگو با یکی از جراید درباره این اتهام گفته است: «دکتر عباس امانت، نويسنده کتاب فوق، از سران فرقه بهائيت در ايالات متحده آمريکاست و به عنوان بهایي متعصب شناخته مي‌شود. اين تعلق و بالاتر از آن «تعصب» ايشان مساله پنهاني نيست. عباس امانت با خصومت و عناد با اميرکبير برخورد کرده و کوشيده به دليل سرکوب شورشيان بابي و قتل علي‌محمد شيرازي (باب) از اميرکبير انتقام بگيرد. عباس امانت در کتاب فوق ميرزا تقي‌خان اميرکبير را، برخلاف آنچه در فرهنگ سياسي و تاريخنگاري ايران رايج است، علاقه‌مند يا وابسته به استعمار بريتانيا جلوه مي‌دهد ؛ در حالي كه مستنداتي نيز براي اين ادعاي بزرگ ندارد». در ادامه عبدالله شهبازی به این سند که در آن امیرکبیر به عنوان یک شخصیت وابسته زبون جلوه داده می‌شود اشاره کرد و درباره اصالت سند گفت:« سند مورد استناد ايشان يادداشتي است به خط و زبان انگليسي که ضميمه گزارش مورخ 22 نوامبر 1851 کلنل شيل به لندن است و به عنوان «ترجمه نامه» اميرکبير به وزارت خارجه بريتانيا ارسال شده. به عبارت ديگر، نامه‌اي به خط و امضاي اميرکبير در دست نيست. آيا مي‌توان به اين سادگي صحت و اصالت اين ادعا را پذيرفت و هيچ بحث و کاوشي درباره اصالت اين سند و صحت مطالب مندرج در آن نکرد؟ اصل نامه ادعايي اميرکبير به شيل چه شده است؟ چرا چنين سند بااهميتي را، برخلاف رويه رايج ديپلمات‌هاي انگليسي، شيل براي حفظ در بايگاني وزارت خارجه بريتانيا به لندن ارسال نکرده است؟ به‌علاوه، کساني که با اسناد تاريخي کار کرده‌اند مي‌دانند هر چه ماموران بريتانيا به لندن فرستاده‌اند الزاما به عنوان «سند معتبر» شناخته نمي‌شود. هر کس با نثر منشيانه و محکم اميرکبير آشنايي داشته باشد، با مطالعه سطور فوق به روشني درمي‌يابد که نوشته فوق، نه در شکل نه در محتوا، از اميرکبير نيست هر قدر او را درمانده و شکسته فرض کنيم. به هرحال، تاکنون نويسندگاني بوده‌اند که اميرکبير را به دليل مبارزه با نفوذ استعمار بريتانيا هوادار روس‌ها مي‌دانستند ولي انتساب «انگلوفيلي» اميرکبير از ابداعات دکتر عباس امانت است». البته اهانت‌های عباس امانت به امیرکبیر به این مورد ختم نشده و او حتی درباره مسائلی مانند «مجلس مشورتی» با وارونه‌نمایی واقعیات، امیرکبیر را تخریب کرده است.
اعتراف اصلاح‌طلبان به بهایی بودن امانت
اگرچه بزرگ‌ترین حامیان عباس امانت در ایران جریان رسانه‌ای اصلاح‌طلب بویژه روزنامه شرق بود اما فعالان سیاسی این جریان خود به بهایی بودن این عنصر معترفند. بهمن‌ماه 88 در مناظره عباس سلیمی‌نمین و مصطفی کواکبیان، هنگامی‌که سلیمی‌نمین از موارد متعدد ارتباط اصلاح‌طلبان با بهائیان بویژه رپرتاژهای روزنامه شرق برای عباس امانت انتقاد می‌کند، عباس کواکبیان اینگونه پاسخ می‌دهد: «اينكه عباس امانت «قبله عالم» را نوشته است چه ربطي به اصلاح‌طلبان دارد و چه كسي گفته است امانت در جرگه اصلاح‌طلبان مي‌گنجد؟» کواکبیان سپس تصریح کرد که امانت به خاطر بهایی بودنش با امیرکبیر خصومت دارد. (رجوع شود به خبرگزاری‌ها مورخ 18 بهمن 88). کواکبیان در ادامه با تمجید از شخصیت امیرکبیر تصریح کرد که هیچ حمایتی از کتاب «قبله عالم» و عباس امانت ندارد. به هر حال مصاحبه هفته‌نامه «شهروند امروز» - که بیشتر اعضای تحریریه آن همان تحریریه شرق را تشکیل داده بودند- با عباس امانت را می‌توان به‌خوبی از لحاظ محتوا و هدف ارزیابی کرد. در فتنه عميق88 ائتلاف بهائیان با فتنه‌گران و حضور گسترده آنان در آشوب‌ها بویژه حرمت شکنی روز عاشورا به خوبی از اشتراکات عقیدتی این 2 فرقه حکایت مي‌کرد.
منبع: وطن امروز
