صراط: در مراسم شب گذشته خانه سینما که به درازا کشیده شد نشانه‌هایی بر بی‌برنامگی وجود داشت که متاسفانه در جشن های‌مان به امری بدیهی تبدیل شده است اما می‌توان پر رنگ‌ترین حاشیه را به قهر شرکت گردشگری که مسئول سفر آفریقا است اختصاص داد.
از حاشیه‌هایی که در مراسم نکوداشت خانه سینما می‌توان به آن اشاره کرد این است که مراسم در ابتدا کمی دیر شروع شد و تقریباً یک ساعت تاخیر در برنامه کمی جای تامل دارد که آیا می‌توان از کلمه تاخیر استفاده کرد یا باید کلمه دیگری چون بی‌برنامگی را به کار ببریم.
مدیرعامل خانه سینما رضا میرکریمی به دلیل طولانی شدن برنامه عذرخواهی کرد و گفت: تنها همین برنامه در میان سایر کارهای‌مان طولانی می‌شود. این را بر ما ببخشید.
قطعاً طولانی شدن برنامه خود موضوع قابل بحث است. تاخیر در آن هم همین طور اما به واقع می‌توان آنها را ندید گرفت چون سینماگران در خانه خود یک شب قرار است با هم یا برای هم حرف بزنند. اما کسالت آور بودن برنامه ضعف در اجرای مجری و برنامه و نبود پذیرایی مناسب تا 12 شب نکاتی است که باید به آن فکر می‌شد تا در آخرین لحظات که قرار است تندیس «سیف الله داد» به کارگردان پیشکسوت سینما اهداء شود جمعیت سالن به نصف نرسیده باشد.
اینکه چرا تصویر علیرضا داوود‌نژاد که قرار است از وی تقدیر به عمل بیاید تا آخرین لحظه آماده نشده بود جای بحث دارد.
نکته دیگری که در اجرای مراسم دیشب قابل تامل است این است که دوستان برگزار کننده با محبت در کنار هم حضور داشتند و برای یکدیگر که خود را عضو یک خانه می‌دانند دلسوزی می‌کردند.ای کاش این رابطه و محبت در کل سینما فراگیر می‌شد.
شب گذشته همه برای احمدرضا درویش کف زدند و او را تشویق کردند به دلیل اتفاقاتی که اخیراً برای فیلم سینمایی «رستاخیز» به کارگردانی درویش رخ داد و او هم انصافاً در طی این مدت تنها سکوت کرد شب گذشته به دلیل اینکه در خانه خودش با اعضای آشنای همیشگی‌اش قرار داشت سخنانی را نه در قالب اعتراض بلکه برای تشریح شرایط و توضیح وظایف ارائه کرد.
فضای سالن کمی که نه، شاید بیشتر آن تحت تاثیر جو به وجود آمده غم‌انگیز شده بود. وقتی درویش صحبت‌هایش به اتمام رسید و بخشی که مربوط به بزرگداشت او می‌شد تمام شد شنیدیم در پشت صحنه بغض در گلو نگران و ناراحت فضای به وجود آمده است که چرا باید فضای یک جشن به خاطر او ناراحت کننده شود. البته که منوچهر شاهسواری در پاسخ به او گفت: ایرادی ندارد بهتر است کمی هم با هم غصه بخوریم.
فاطمه معتمد آریا نیز زمانی که به روی صحنه آمده بود در سخنانش از مردانه بودن جشن خانه سینما کمی گلایه کرد. البته به نوعی که خیلی مورد توجه نباشد. به قول خودش او را در چنین شبی بین مردان سنیما به آقایی پذیرفته بودند.
از صحبت‌های کیومرث پوراحمد هم که بگذریم تکه پرانی‌های او به دولت قبل را نمی‌توان فراموش کرد. او دولت گذشته را پاک‌ترین دولت تاریخ ایران دانست البته با کنایه اینکه این کنایه به حق است یا نه دیگران باید قضاوت کنند.
پوراحمد بزرگداشت‌هایی را که در دوره قبل گرفته می‌شد بدون منطق و دلیل خواند این در شرایطی است که در دوره‌های پیش ازافرادی چون ابراهیم حاتمی کیا تقدیر به عمل آمده است. گرچه او از فرد مشخصی نام نبرد و یقین داریم منظورش حاتمی‌کیا نیست اما افراد دیگری در آن دوره‌ها حضور داشتند که قطعاً با شنیدن این حرف‌ها می‌توان به بخش‌هایی از صحبت‌های این کارگردان خرده گرفت.
از دیگر نکاتی که به آن در مراسم شب گذشته دقت نشد انتخاب مجری بود. اجرای چنین مراسمی نیاز به یک مجری توانمند دارد. مجری در اجرا باید ویژگی‌هایی داشته باشد که کامران ملکی فاقد آن است و تنها کسالت مخاطب را با خود همراه می‌کند. جذابیت مجری در اجرا بخشی از کسالت برنامه را می‌پوشاندایراداتی در اجرا وجود داشت که نمی‌خواهیم وارد نقد آن شویم.
اما مهم‌ترین حاشیه را می‌توان به شرگت گردشگری که قرار است به مدت 5 روز 4 سینماگر را که از آنها تقدیر شد با یک همراه به آفریقا بفرستند اختصاص داد.
بر اساس شنیده‌ها در میان مراسم شرکت گردشگری که یکی از سرمایه گذاران برگزاری مراسم جشن خانه سینما در شب گذشته بود به علت پخش نشدن کلیپ تبلیغاتی‌اش قهر می‌کند و تمام پکیج‌های تبلیغانی خود را از محوطه جمع می‌کند.
یکی دیگر از اعتراض‌های وی به این بود که چرا به روی صحنه هیچ نشان و یا لوگو و پرچمی از موسسه مذکور وجود ندارد.
در اواخر برنامه بودیم که برخی از سینماگران که گویا از جریان با خبر شده بودند به شوخی اعلام کردند که خدا کند سفر آفریقا به قشم و کیش تبدیل نشود.
البته همچنان به طور مشخص معلوم نیست که این شرکت تا پایان مراسم شب گذشته به توافق رسید یا نه آیا مدیران خانه سینما می‌توانند او را همچنان برای بردن بازیگران به آفرقا مجاب کنند؟!
از حاشیه‌هایی که در مراسم نکوداشت خانه سینما می‌توان به آن اشاره کرد این است که مراسم در ابتدا کمی دیر شروع شد و تقریباً یک ساعت تاخیر در برنامه کمی جای تامل دارد که آیا می‌توان از کلمه تاخیر استفاده کرد یا باید کلمه دیگری چون بی‌برنامگی را به کار ببریم.
مدیرعامل خانه سینما رضا میرکریمی به دلیل طولانی شدن برنامه عذرخواهی کرد و گفت: تنها همین برنامه در میان سایر کارهای‌مان طولانی می‌شود. این را بر ما ببخشید.
قطعاً طولانی شدن برنامه خود موضوع قابل بحث است. تاخیر در آن هم همین طور اما به واقع می‌توان آنها را ندید گرفت چون سینماگران در خانه خود یک شب قرار است با هم یا برای هم حرف بزنند. اما کسالت آور بودن برنامه ضعف در اجرای مجری و برنامه و نبود پذیرایی مناسب تا 12 شب نکاتی است که باید به آن فکر می‌شد تا در آخرین لحظات که قرار است تندیس «سیف الله داد» به کارگردان پیشکسوت سینما اهداء شود جمعیت سالن به نصف نرسیده باشد.
اینکه چرا تصویر علیرضا داوود‌نژاد که قرار است از وی تقدیر به عمل بیاید تا آخرین لحظه آماده نشده بود جای بحث دارد.
نکته دیگری که در اجرای مراسم دیشب قابل تامل است این است که دوستان برگزار کننده با محبت در کنار هم حضور داشتند و برای یکدیگر که خود را عضو یک خانه می‌دانند دلسوزی می‌کردند.ای کاش این رابطه و محبت در کل سینما فراگیر می‌شد.
شب گذشته همه برای احمدرضا درویش کف زدند و او را تشویق کردند به دلیل اتفاقاتی که اخیراً برای فیلم سینمایی «رستاخیز» به کارگردانی درویش رخ داد و او هم انصافاً در طی این مدت تنها سکوت کرد شب گذشته به دلیل اینکه در خانه خودش با اعضای آشنای همیشگی‌اش قرار داشت سخنانی را نه در قالب اعتراض بلکه برای تشریح شرایط و توضیح وظایف ارائه کرد.
فضای سالن کمی که نه، شاید بیشتر آن تحت تاثیر جو به وجود آمده غم‌انگیز شده بود. وقتی درویش صحبت‌هایش به اتمام رسید و بخشی که مربوط به بزرگداشت او می‌شد تمام شد شنیدیم در پشت صحنه بغض در گلو نگران و ناراحت فضای به وجود آمده است که چرا باید فضای یک جشن به خاطر او ناراحت کننده شود. البته که منوچهر شاهسواری در پاسخ به او گفت: ایرادی ندارد بهتر است کمی هم با هم غصه بخوریم.
فاطمه معتمد آریا نیز زمانی که به روی صحنه آمده بود در سخنانش از مردانه بودن جشن خانه سینما کمی گلایه کرد. البته به نوعی که خیلی مورد توجه نباشد. به قول خودش او را در چنین شبی بین مردان سنیما به آقایی پذیرفته بودند.
از صحبت‌های کیومرث پوراحمد هم که بگذریم تکه پرانی‌های او به دولت قبل را نمی‌توان فراموش کرد. او دولت گذشته را پاک‌ترین دولت تاریخ ایران دانست البته با کنایه اینکه این کنایه به حق است یا نه دیگران باید قضاوت کنند.
پوراحمد بزرگداشت‌هایی را که در دوره قبل گرفته می‌شد بدون منطق و دلیل خواند این در شرایطی است که در دوره‌های پیش ازافرادی چون ابراهیم حاتمی کیا تقدیر به عمل آمده است. گرچه او از فرد مشخصی نام نبرد و یقین داریم منظورش حاتمی‌کیا نیست اما افراد دیگری در آن دوره‌ها حضور داشتند که قطعاً با شنیدن این حرف‌ها می‌توان به بخش‌هایی از صحبت‌های این کارگردان خرده گرفت.
از دیگر نکاتی که به آن در مراسم شب گذشته دقت نشد انتخاب مجری بود. اجرای چنین مراسمی نیاز به یک مجری توانمند دارد. مجری در اجرا باید ویژگی‌هایی داشته باشد که کامران ملکی فاقد آن است و تنها کسالت مخاطب را با خود همراه می‌کند. جذابیت مجری در اجرا بخشی از کسالت برنامه را می‌پوشاندایراداتی در اجرا وجود داشت که نمی‌خواهیم وارد نقد آن شویم.
اما مهم‌ترین حاشیه را می‌توان به شرگت گردشگری که قرار است به مدت 5 روز 4 سینماگر را که از آنها تقدیر شد با یک همراه به آفریقا بفرستند اختصاص داد.
بر اساس شنیده‌ها در میان مراسم شرکت گردشگری که یکی از سرمایه گذاران برگزاری مراسم جشن خانه سینما در شب گذشته بود به علت پخش نشدن کلیپ تبلیغاتی‌اش قهر می‌کند و تمام پکیج‌های تبلیغانی خود را از محوطه جمع می‌کند.
یکی دیگر از اعتراض‌های وی به این بود که چرا به روی صحنه هیچ نشان و یا لوگو و پرچمی از موسسه مذکور وجود ندارد.
در اواخر برنامه بودیم که برخی از سینماگران که گویا از جریان با خبر شده بودند به شوخی اعلام کردند که خدا کند سفر آفریقا به قشم و کیش تبدیل نشود.
البته همچنان به طور مشخص معلوم نیست که این شرکت تا پایان مراسم شب گذشته به توافق رسید یا نه آیا مدیران خانه سینما می‌توانند او را همچنان برای بردن بازیگران به آفرقا مجاب کنند؟!