صراط:
«فرشته امینایی»، کارشناس مسئول مرکز مشاوره دانشگاه شهید باهنر کرمان در میزگردی اظهار کرد: مهمانی‌ها و پارتی‌های نامتعارف تبدیل یک هنجار نانوشته‌ای شده است. در مهمانی مشروبات الکلی تعارف می‌شود اگر جوان مصرف نکند، مورد تمسخر قرار می‌گیرند و دیگر مورد قبول آن جمع واقع نمی‌شود و این عامل سبب می‌شود، به سمت مصرف مواد مخدر گرایش یابند.
وی اظهار کرد: در تحقیقات مراکز مشاوره نشان داده شده است که خانه‌های دانشجویی نخستین جایی است که دانشجو برای اولین بار به مصرف مواد مخدر پرداخته است، چون در خانه‌های دانشجویی احساس ترسی در آنها وجود ندارد.
دربخش دیگری از این میزگرد بوستانی عضو هیئت علمی بخش جامعه‌شناسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان بخش جامعه‌شناسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان با اشاره به اینکه، عدم نظارت والدین باعث می‌شود فرد از یک فضای تحت کنترل وارد یک فضای آزاد شود، اظهار کرد: گاهی از دانشجو بصورت غیرمستقیم پرسیده‌ایم، که دانشگاه در ذهن شما چیست؟ برخی درس خواندن و تحقیق را جزو گزینه آخر ذکر کرده‌اند. برخی به‌دلیل اینکه خارج از کنترل والدین هستند، دانشگاه را به‌عنوان یک فضای بازی می‌دانند که آرزو آن را داشتند. والدین نیز به این امید که فرزندانشان می‌روند و مدرک می‌گیرند و کسب تحصیلات می‌کنند خیالشان راحت است.
وی تصریح کرد: در محیط دانشگاه فرد وارد گروه‌های دوستی می‌شود. گروه دوستی بسته به ماهیت آن می‌تواند فرد را به سمت موفقیت ببرد و یا می‌تواند به سمت ذلت ببرد. سرمایه‌ی اجتماعی که در میان گروه دوستی است، می‌تواند مثبت باشد و یا می‌تواند سرمایه‌ی اجتماعی سیاه باشد. در گروه‌های دوستی، فشارهای هنجاری که به فرد وارد می‌شود باعث می‌شود برای اینکه نخواهد به اصطلاح خود از هم‌گروهی‌های خود کم بیاورد و یا او را از آن گروه بیرون کنند دست به اقداماتی بزند که شاید حتی دوست هم نداشته باشد.
بوستانی اظهار کرد: خوابگاه و خانه‌های دانشجویی، دو موردی که ما همیشه با آنها مشکل داریم. فضای خوابگاه، فضای خشک و بی‌روحی است. در خوابگاه توقعاتی که فرد دارد را برآورد نمی‌کند. ابعاد دیگری هم ممکن است دست به دست هم دهند، تا عده‌ای را از خوابگاه بیرون و به سمت خانه‌های دانشجویی سوق دهد. حتی ممکن است، به علت عدم ظرفیت خوابگاه‌ها، در همان سال اول به خانه دانشجویی بروند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه باهنر کرمان معتقد است: خانه‌های دانشجویی، بستر بسیاری از کنش‌های هنجارمند و ناهنجارمند است. خانه‌های دانشجویی مکانی است که دانشجو می‌تواند به‌راحتی موادمخدر را فراهم کرده و مصرف کند. اما این به آن معنا نیست که افراد در خوابگاه‌ها در امان هستند.
بوستانی با بیان اینکه، تصور اشتباه این است که آزاد گذاشتن به معنای احترام گذاشتن است، اظهار کرد: در ساخت خوابگاه‌ها باید یک بازنگری شود. فضای برخی خوابگاه‌ها مانند بازداشتگاه است که پاسخگوی روحیه لطیف یک جوان 18 ساله نیست.
وی اظهار کرد: در تحقیقات مراکز مشاوره نشان داده شده است که خانه‌های دانشجویی نخستین جایی است که دانشجو برای اولین بار به مصرف مواد مخدر پرداخته است، چون در خانه‌های دانشجویی احساس ترسی در آنها وجود ندارد.
دربخش دیگری از این میزگرد بوستانی عضو هیئت علمی بخش جامعه‌شناسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان بخش جامعه‌شناسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان با اشاره به اینکه، عدم نظارت والدین باعث می‌شود فرد از یک فضای تحت کنترل وارد یک فضای آزاد شود، اظهار کرد: گاهی از دانشجو بصورت غیرمستقیم پرسیده‌ایم، که دانشگاه در ذهن شما چیست؟ برخی درس خواندن و تحقیق را جزو گزینه آخر ذکر کرده‌اند. برخی به‌دلیل اینکه خارج از کنترل والدین هستند، دانشگاه را به‌عنوان یک فضای بازی می‌دانند که آرزو آن را داشتند. والدین نیز به این امید که فرزندانشان می‌روند و مدرک می‌گیرند و کسب تحصیلات می‌کنند خیالشان راحت است.
وی تصریح کرد: در محیط دانشگاه فرد وارد گروه‌های دوستی می‌شود. گروه دوستی بسته به ماهیت آن می‌تواند فرد را به سمت موفقیت ببرد و یا می‌تواند به سمت ذلت ببرد. سرمایه‌ی اجتماعی که در میان گروه دوستی است، می‌تواند مثبت باشد و یا می‌تواند سرمایه‌ی اجتماعی سیاه باشد. در گروه‌های دوستی، فشارهای هنجاری که به فرد وارد می‌شود باعث می‌شود برای اینکه نخواهد به اصطلاح خود از هم‌گروهی‌های خود کم بیاورد و یا او را از آن گروه بیرون کنند دست به اقداماتی بزند که شاید حتی دوست هم نداشته باشد.
بوستانی اظهار کرد: خوابگاه و خانه‌های دانشجویی، دو موردی که ما همیشه با آنها مشکل داریم. فضای خوابگاه، فضای خشک و بی‌روحی است. در خوابگاه توقعاتی که فرد دارد را برآورد نمی‌کند. ابعاد دیگری هم ممکن است دست به دست هم دهند، تا عده‌ای را از خوابگاه بیرون و به سمت خانه‌های دانشجویی سوق دهد. حتی ممکن است، به علت عدم ظرفیت خوابگاه‌ها، در همان سال اول به خانه دانشجویی بروند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه باهنر کرمان معتقد است: خانه‌های دانشجویی، بستر بسیاری از کنش‌های هنجارمند و ناهنجارمند است. خانه‌های دانشجویی مکانی است که دانشجو می‌تواند به‌راحتی موادمخدر را فراهم کرده و مصرف کند. اما این به آن معنا نیست که افراد در خوابگاه‌ها در امان هستند.
بوستانی با بیان اینکه، تصور اشتباه این است که آزاد گذاشتن به معنای احترام گذاشتن است، اظهار کرد: در ساخت خوابگاه‌ها باید یک بازنگری شود. فضای برخی خوابگاه‌ها مانند بازداشتگاه است که پاسخگوی روحیه لطیف یک جوان 18 ساله نیست.