صراط:در بخش‌هایی از نوشته علی مطهری با عنوان «ماجرای نطق من» که در حاشیه جلسه علنی روز سه‌شنبه مجلس شورای اسلامی در بین خبرنگاران پارلمانی توزیع شد، وی عقاید خود را این گونه مطرح کرده است:
اتفاقی که در روز یکشنبه 21 دی در صحن علنی مجلس افتاد، موجب وهن مجلس شد؛ چراکه این نهاد خود قانونگذار است و باید بیش از هر نهاد دیگری احترام قانون را نگه دارد. نطق من شامل مطالب مختلف فکری و اجتماعی بود که در پایان آن به مسئله حصر پرداخته شد. به محض ورود به این مسئله، همزمان از یک طرف حدود پانزده تا بیست نفر از نمایندگان در فاصله یک تا دو متری تریبون شروع به سر و صدا کردند تا صدای من به گوش کسی نرسد و از طرف دیگر رئیس وقت جلسه متأسفانه به جای آنکه این افراد را دعوت به سکوت و نشستن در جای خود بنمایند نطق بنده را قطع و شروع به پاسخ دادن کردند، کاری که تاکنون در مجلس سابقه نداشته است که در میان یک نطق میان دستور، رئیس جلسه شروع به پاسخگویی کند. ایشان در نهایت، اعلام تنفس و مجلس را تعطیل کردند.
وی معتقد است که این برنامه‌ای طراحی شده از سوی کسانی بود که می‌دانستند «نطق من پاسخی به جوابیه قوه قضائیه» خواهد بود.
قبل از تنفس، افرادی نزد من آمدند تا مرا از ادامه نطق منصرف کنند که اغلب آن‌ها حسن نیت داشتند، مثل آقایان مصباحی مقدم، توکلی، پزشکیان و قاضی‌پور که به آن‌ها گفتم این که نطق یک نماینده ناتمام بماند چون عده‌ای از نمایندگان و حتی اکثر نمایندگان نمی‌پسندند، خلاف قانون و بدعت و یک رویه غلط است که فردا به سر دیگران می‌آید، من باید نطقم را تمام کنم.
وی در این متن مدعی شده است: آقایان حسینی نماینده قصر شیرین، نعیمی نماینده آستارا و اکبری نماینده کرج نیز همین درخواست را داشتند منتها چون درخواست‌شان همراه با کشیدن دست من بود آن‌ها را به سمت پایین تریبون از سمت راست و چپ خود دور کردم. در این میان آقای حسینیان از دور لبخند رضایت بر لب داشت و آقایان رسایی و کوچک‌زاده هم خوشبختانه یا متأسفانه حضور نداشتند. تا این‌که آقای ابوترابی اجازه دادند ادامه نطق در حالی که از رادیو پخش نمی‌شود در جلسه غیرعلنی ایراد شود. باز هم آن افرادجلوی تریبون سروصدا می‌کردند به طوری که صدای من به سختی به حضار می‌رسید. یک فراز سه خطی از نطق من باقی مانده بود و من سر در متن نطق داشتم که آقایان کریمی قدوسی نماینده مشهد، آقامحمدی نماینده خرم‌آباد، انصاری نماینده آبادان و بشیری نماینده پاکدشت از پشت سر آمدند و بنده را از جایگاه پایین آوردند و در این میان آقای کریمی قدوسی به زمین خورد. بعدا دیدم دست من چند زخم سطحی برداشته است که نفهمیدم به کجا خورد. آقای آقامحمدی متن نطق مرا پاره کرد. از افرادی که جلوی تریبون جمع شده بودند آقایان آقاصفری نماینده اراک، موسوی‌نژاد نماینده دشتستان، جمیری نماینده بوشهر و قاسم جعفری نماینده بجنورد، نبویان نماینده تهران، پژمانفر نماینده مشهد، حاجی دلیگانی نماینده شاهین‌شهر، حکیمی نماینده رودبار و موسوی نماینده خدابنده یادم هست.
وی در بخش دیگری از این متن ابراز عقیده کرده است: این را هم بگویم که برخی از این افراد برای خودشیرینی دست به این کارها می‌زنند والاّ می‌نشینند حرف را می‌شنوند و اگر مخالف است بعدا آن را رد می‌کند. لازم است از آقای پزشکیان نماینده تبریز که از ابتدا تا انتهای ماجرا مانند یک محافظ در کنار من بودند تشکر ویژه داشته باشم. همین طور از آقای عابد فتاحی نماینده ارومیه که در جهت کاهش تنش‌ها تلاش چشمگیر داشتند سپاسگزارم و همین طور از آقای حسین‌زاده نماینده نقده تشکر می‌کنم.
مطهری معتقد است: به هرحال مجلس آزمون بدی داد و البته این‌گونه رفتارها دور از ذهن نیست؛ زیرا این مجلس در سال 90 در فضای متأثر از فتنه 88 و در حالی که برخی افراد خوش‌فکر کاندیدا نشدند یا رد صلاحیت شدند شکل گرفت و بیشتر یک تیپ خاص وارد مجلس شدند. به عبارت دیگر این مجلس یک استثناست و به امید خدا مجالس آینده چنین نخواهد بود و دفاع از حقوق ملت را در رأس کار خود قرار خواهند داد. البته در همین مجلس هم افراد خوش فکر و فهمیده وجود دارند. بعد از این ماجرا نمایندگان زیادی نزد من آمدند و از این اتفاق اظهار تأسف کردند و مواضع من را مورد تأیید قرار دادند.
اتفاقی که در روز یکشنبه 21 دی در صحن علنی مجلس افتاد، موجب وهن مجلس شد؛ چراکه این نهاد خود قانونگذار است و باید بیش از هر نهاد دیگری احترام قانون را نگه دارد. نطق من شامل مطالب مختلف فکری و اجتماعی بود که در پایان آن به مسئله حصر پرداخته شد. به محض ورود به این مسئله، همزمان از یک طرف حدود پانزده تا بیست نفر از نمایندگان در فاصله یک تا دو متری تریبون شروع به سر و صدا کردند تا صدای من به گوش کسی نرسد و از طرف دیگر رئیس وقت جلسه متأسفانه به جای آنکه این افراد را دعوت به سکوت و نشستن در جای خود بنمایند نطق بنده را قطع و شروع به پاسخ دادن کردند، کاری که تاکنون در مجلس سابقه نداشته است که در میان یک نطق میان دستور، رئیس جلسه شروع به پاسخگویی کند. ایشان در نهایت، اعلام تنفس و مجلس را تعطیل کردند.
وی معتقد است که این برنامه‌ای طراحی شده از سوی کسانی بود که می‌دانستند «نطق من پاسخی به جوابیه قوه قضائیه» خواهد بود.
قبل از تنفس، افرادی نزد من آمدند تا مرا از ادامه نطق منصرف کنند که اغلب آن‌ها حسن نیت داشتند، مثل آقایان مصباحی مقدم، توکلی، پزشکیان و قاضی‌پور که به آن‌ها گفتم این که نطق یک نماینده ناتمام بماند چون عده‌ای از نمایندگان و حتی اکثر نمایندگان نمی‌پسندند، خلاف قانون و بدعت و یک رویه غلط است که فردا به سر دیگران می‌آید، من باید نطقم را تمام کنم.
وی در این متن مدعی شده است: آقایان حسینی نماینده قصر شیرین، نعیمی نماینده آستارا و اکبری نماینده کرج نیز همین درخواست را داشتند منتها چون درخواست‌شان همراه با کشیدن دست من بود آن‌ها را به سمت پایین تریبون از سمت راست و چپ خود دور کردم. در این میان آقای حسینیان از دور لبخند رضایت بر لب داشت و آقایان رسایی و کوچک‌زاده هم خوشبختانه یا متأسفانه حضور نداشتند. تا این‌که آقای ابوترابی اجازه دادند ادامه نطق در حالی که از رادیو پخش نمی‌شود در جلسه غیرعلنی ایراد شود. باز هم آن افرادجلوی تریبون سروصدا می‌کردند به طوری که صدای من به سختی به حضار می‌رسید. یک فراز سه خطی از نطق من باقی مانده بود و من سر در متن نطق داشتم که آقایان کریمی قدوسی نماینده مشهد، آقامحمدی نماینده خرم‌آباد، انصاری نماینده آبادان و بشیری نماینده پاکدشت از پشت سر آمدند و بنده را از جایگاه پایین آوردند و در این میان آقای کریمی قدوسی به زمین خورد. بعدا دیدم دست من چند زخم سطحی برداشته است که نفهمیدم به کجا خورد. آقای آقامحمدی متن نطق مرا پاره کرد. از افرادی که جلوی تریبون جمع شده بودند آقایان آقاصفری نماینده اراک، موسوی‌نژاد نماینده دشتستان، جمیری نماینده بوشهر و قاسم جعفری نماینده بجنورد، نبویان نماینده تهران، پژمانفر نماینده مشهد، حاجی دلیگانی نماینده شاهین‌شهر، حکیمی نماینده رودبار و موسوی نماینده خدابنده یادم هست.
وی در بخش دیگری از این متن ابراز عقیده کرده است: این را هم بگویم که برخی از این افراد برای خودشیرینی دست به این کارها می‌زنند والاّ می‌نشینند حرف را می‌شنوند و اگر مخالف است بعدا آن را رد می‌کند. لازم است از آقای پزشکیان نماینده تبریز که از ابتدا تا انتهای ماجرا مانند یک محافظ در کنار من بودند تشکر ویژه داشته باشم. همین طور از آقای عابد فتاحی نماینده ارومیه که در جهت کاهش تنش‌ها تلاش چشمگیر داشتند سپاسگزارم و همین طور از آقای حسین‌زاده نماینده نقده تشکر می‌کنم.
مطهری معتقد است: به هرحال مجلس آزمون بدی داد و البته این‌گونه رفتارها دور از ذهن نیست؛ زیرا این مجلس در سال 90 در فضای متأثر از فتنه 88 و در حالی که برخی افراد خوش‌فکر کاندیدا نشدند یا رد صلاحیت شدند شکل گرفت و بیشتر یک تیپ خاص وارد مجلس شدند. به عبارت دیگر این مجلس یک استثناست و به امید خدا مجالس آینده چنین نخواهد بود و دفاع از حقوق ملت را در رأس کار خود قرار خواهند داد. البته در همین مجلس هم افراد خوش فکر و فهمیده وجود دارند. بعد از این ماجرا نمایندگان زیادی نزد من آمدند و از این اتفاق اظهار تأسف کردند و مواضع من را مورد تأیید قرار دادند.