صراط: درب مقبره خالصی، شاهکار هنری عهد تیموری و قدیمی‌ترین درب چوبی حرم مطهر رضوی در اداره‌ی حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان قدس رضوی مرمت شد.
به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آستان قدس رضوی، علی ثابت اظهار داشت: دوره تیموریان، عصر تحول، توسعه و شکوفایی هنرهای تزئینی بوده و در این دوره، هنر در ایران جان تازه‌ای گرفت و رشد خود را آغاز کرد و اکنون آثاری از این دوره مانند درب مقبره‌ی خالصی در حرم مطهر امام رضا(ع) باقی مانده است.
وی عنوان کرد: درب مقبره خالصی، دربی چوبی با تزئینات منبت و مشبک‌کاری و گره‌چینی است که طی توسعه‌ی فضاهای اخیر حرم مطهر به موزه منتقل شده و از سال 1376 خورشیدی در موزه‌ی مرکزی و در کنار درب‌های چوبی قدیم حرم مطهر قرار گرفته است.
ثابت افزود: این درب در ابعاد 345*179 سانتی‌متر در اواخر قرن هشتم یا اوایل قرن نهم به سفارش یکی از نقیب‌های مشهد مقدس به نام «امیر عبدالحی بن امیر طاهر الموسوی» ساخته شده است.
وی گفت: براساس مدارک و مشخصاتی که بر روی این درب موجود است، اطلاعات دقیقی از سال ساخت و سازنده‌ی این اثر در دست نیست اما به وسیله نام سفارش‌دهنده‌‌اش که بر روی کتیبه‌ی چهارچوب آورده شده، می‌توان تاریخی تقریبی برای آن مشخص کرد.
به گفته وی، با توجه به کتیبه نخست سفارش‌دهنده، این درب برای تجدید بنای مسجدی بوده که از شرح کامل احوال و زندگی وی در کتب تاریخ و رجال مطالبی به دست نیامده اما قدیمی‌ترین منبعی که از این مسجد نام برده، تاریخ بیهقی است.
رئیس اداره حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان قدس رضوی گفت: از کتیبه موجود بر روی چهارچوب درب، این‌گونه برداشت می‌شود که این درب هم‌زمان با تجدید و تعمیر بنای بالای سر در محدوده‌ی حرم مطهر امام رضا(ع) ساخته شده و طی سال‌های متمادی با تغییر و تحولاتی که در معماری مجموعه حرم انجام گرفته، جابه‌جا شده است.
رئیس اداره حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان قدس رضوی گفت: این درب که سال‌های متمادی در مجموعه حرم مطهر در معرض عبور و مرور زائران نصب بوده، بر اثر استفاده و تماس دست دچار ساییدگی و فرسایش بسیار شده و آثار آن بر روی چهارچوب بیشتر به چشم می‌خورد و ترک‌های بزرگ روی نوار تزئینی چهارچوب حاکی از آسیب زیاد به دلیل شرایط محیطی نامناسب قرارگیری آن در گذشته بوده است.
وی بیان کرد: در گذشته، بازسازی و مرمت قسمت‌های کمبود پاشنه‌ی این درب با قطعات چوب ساده انجام گرفته و آثار خوردگی و تخریب‌های روی چوب نشان از آسیب‌هایی دارد که توسط عوامل بیولوژیکی انجام شده است.
وی گفت: اداره مرمت و آثار فرهنگی سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی از 6 سال پیش مرمت این درب چوبی را بر عهده گرفت و تابستان امسال به پایان رساند.
به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آستان قدس رضوی، علی ثابت اظهار داشت: دوره تیموریان، عصر تحول، توسعه و شکوفایی هنرهای تزئینی بوده و در این دوره، هنر در ایران جان تازه‌ای گرفت و رشد خود را آغاز کرد و اکنون آثاری از این دوره مانند درب مقبره‌ی خالصی در حرم مطهر امام رضا(ع) باقی مانده است.
وی عنوان کرد: درب مقبره خالصی، دربی چوبی با تزئینات منبت و مشبک‌کاری و گره‌چینی است که طی توسعه‌ی فضاهای اخیر حرم مطهر به موزه منتقل شده و از سال 1376 خورشیدی در موزه‌ی مرکزی و در کنار درب‌های چوبی قدیم حرم مطهر قرار گرفته است.
ثابت افزود: این درب در ابعاد 345*179 سانتی‌متر در اواخر قرن هشتم یا اوایل قرن نهم به سفارش یکی از نقیب‌های مشهد مقدس به نام «امیر عبدالحی بن امیر طاهر الموسوی» ساخته شده است.
وی گفت: براساس مدارک و مشخصاتی که بر روی این درب موجود است، اطلاعات دقیقی از سال ساخت و سازنده‌ی این اثر در دست نیست اما به وسیله نام سفارش‌دهنده‌‌اش که بر روی کتیبه‌ی چهارچوب آورده شده، می‌توان تاریخی تقریبی برای آن مشخص کرد.
به گفته وی، با توجه به کتیبه نخست سفارش‌دهنده، این درب برای تجدید بنای مسجدی بوده که از شرح کامل احوال و زندگی وی در کتب تاریخ و رجال مطالبی به دست نیامده اما قدیمی‌ترین منبعی که از این مسجد نام برده، تاریخ بیهقی است.
رئیس اداره حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان قدس رضوی گفت: از کتیبه موجود بر روی چهارچوب درب، این‌گونه برداشت می‌شود که این درب هم‌زمان با تجدید و تعمیر بنای بالای سر در محدوده‌ی حرم مطهر امام رضا(ع) ساخته شده و طی سال‌های متمادی با تغییر و تحولاتی که در معماری مجموعه حرم انجام گرفته، جابه‌جا شده است.
رئیس اداره حفاظت و مرمت آثار فرهنگی آستان قدس رضوی گفت: این درب که سال‌های متمادی در مجموعه حرم مطهر در معرض عبور و مرور زائران نصب بوده، بر اثر استفاده و تماس دست دچار ساییدگی و فرسایش بسیار شده و آثار آن بر روی چهارچوب بیشتر به چشم می‌خورد و ترک‌های بزرگ روی نوار تزئینی چهارچوب حاکی از آسیب زیاد به دلیل شرایط محیطی نامناسب قرارگیری آن در گذشته بوده است.
وی بیان کرد: در گذشته، بازسازی و مرمت قسمت‌های کمبود پاشنه‌ی این درب با قطعات چوب ساده انجام گرفته و آثار خوردگی و تخریب‌های روی چوب نشان از آسیب‌هایی دارد که توسط عوامل بیولوژیکی انجام شده است.
وی گفت: اداره مرمت و آثار فرهنگی سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی از 6 سال پیش مرمت این درب چوبی را بر عهده گرفت و تابستان امسال به پایان رساند.