صراط: در توضیح عکس زیر که خبرگزاری انگلیسی رویترز آن را انعکاس داده آمده است: «گالینا» به همراه پسر و همسرش در کنار جنازه پدرش که در تیراندازی‌های دونتسک در شرق اوکراین کشته شده، گریه می‌کند»
شاید انتشار این عکس بتواند واقعیت این معنا را بیشتر ملموس کند که براندازی یک دولت قانونی در یک کشور به بهانه‌های واهی چگونه می‌تواند امنیت و آرامش مردم و حتی معترضان را تبدیل با ناامنی و خسران کند.
معترضین اوکراینی با حمایت شبکه‌های جاسوسی آمریکا و به بهانه‌هایی عموماً اقتصادی که شامل زیرشاخه‌هایی مثل زندانی بودن لیدر سیاسی خود، نداشتن ویزای شینگن و چرایی عدم امضای توافق اقتصادی با اتحادیه اروپا می‌شد، اقدام به اغتشاش علیه دولت قانونی این کشور کردند و پس از چند ماه به هدف خود رسیدند.
رخدادی که از روز وقوعش و بلافاصله پس از مسند نشینی سران اعتراضات در نهادهای اجرایی این کشور آرام، اوکراین را تبدیل به منطقه‌ای ناامن کرد بطوریکه همانطور که در عکس دیده می‌شود؛ شهروندان این کشور بصورت روزمره در معرض ناامنی‌های شدید، تندروی‌های قومیتی و کشتار کور قرار دارند.
این در حالی است که فرض کردن گزینه «مقاومت» و «هزینه‌دادن» نیز برای شهروندان اوکراینی در فضای ناامن اشاره شده صحیح نیست زیرا اولاً اوکراین طی یک‌دهه گذشته با دو خیزش براندازانه مواجه بوده و لذا نمی‌توان فرض یک انقلاب پایدارِ واجد ارزش برای هزینه‌دادن را برای آن تصور کرد و ثانیاً مطالبات کم‌مایه براندازان اوکراینی و بروز رخدادهای ناهمگون با انقلابات ریشه‌دار پس از روی کار آمدن معترضان در این کشور نیز مؤید آن است که اتفاق رخداده در اوکراین به هیچ وجه گزینه‌ای نیست که قابل هزینه‌دادن و یا تحمل سختی و ناامنی برای شهروندان این کشور باشد.
اما این عکس یک نکته بزرگ دیگر را نیز هویدا می‌کند و آن ماجرای حمایت جمعی از متعلقین داخلی یک جریان سیاسی خاص از روند اغتشاشات براندازانه در کشور اوکراین است.
در روزهای سرد اغتشاشات اوکراین، این آقای صادق زیباکلام و چند تن دیگر از اصلاح‌طلبان و رسانه‌ها! بودند که با آب و تاب از اغتشاشگران اوکراینی حمایت می‌کردند و حتی حرکت براندازانه آنها را «حرکت آزادیخواهانه» و دموکراسی‌خواهی نامیدند و به براندازان اوکراینی لقب «بزرگوار» دادند.
آقای زیباکلام در بخشی از یک نامه سرگشاده که در همان روزها خطاب به مقامات اوکراینی نوشته بود، در این رابطه می‌گوید:«ظرف چند هفته‌ای که مبارزات آزادیخواهانه ملت بزرگوار اوکراین در جریان بوده، بسیاری از کارشناسان حکومتی و رسانه‌های...دولتی ایران این مبارزات را به گونه‌ای منعکس نموده‌اند کأنه همه مجاهدت‌های مردم اوکراین در اصل طرح و نقشه غربی‌ها و در راس آنان ایالات متحده اتازونی می‌بوده»! (منظور از اتازونی، نام دیگر ایالات متحده آمریکاست)
گفتنیست بحث «انقلاب‌های اقتصادی» که به نظر می‌رسد پس از «انقلاب‌های رنگی» مطرح شده است؛ طی سه سال گذشته در چندین کشور دنیا، مشخصاً توسط آمریکا و با ابزاری همچون تلفن‌های هوشمند، تَبلِت‌ها و شبکه‌های اجتماعی در حال پیگیری است.
مقوله‌ای که در اوکراین، ونزوئلا و هنگ‌کنگ پیاده سازی شد که از این میان در اوکراین بصورت کامل محقق شد، در ونزوئلا تاکنون شکست خورده است و در هنگ‌کنگ نیز همچنان در مرحله اجرا قرار دارد.
در هر سه کشور اشاره شده، اغتشاشگران اگرچه در ابتدا بهانه‌های سیاسی را نیز مطرح می‌کردند اما در ادامه مشخصاً بر مقولات اقتصادی تأکید داشتند و تأکید می‌کنند که قصد براندازی دولت کنونی را دارند برای اینکه به سطحی بالاتر در معیشت دست پیدا کنند!
در همین رابطه، مقام معظم رهبری نیز در سخنرانی روز اول امسال در حرم مطهری رضوی، توطئه به خیابان کشاندن مردم به بهانه تحریم‌ها را مورد اشاره قرار دادند.
توطئه‌ای که به نظر می‌رسد زوایایی از ارکان شکل‌گیری آن بصورتی ناملموس و حتی گاهی ملموس در داخل کشور توسط عده‌ای مورد تقدیس قرار گرفته است...
معترضین اوکراینی با حمایت شبکه‌های جاسوسی آمریکا و به بهانه‌هایی عموماً اقتصادی که شامل زیرشاخه‌هایی مثل زندانی بودن لیدر سیاسی خود، نداشتن ویزای شینگن و چرایی عدم امضای توافق اقتصادی با اتحادیه اروپا می‌شد، اقدام به اغتشاش علیه دولت قانونی این کشور کردند و پس از چند ماه به هدف خود رسیدند.
رخدادی که از روز وقوعش و بلافاصله پس از مسند نشینی سران اعتراضات در نهادهای اجرایی این کشور آرام، اوکراین را تبدیل به منطقه‌ای ناامن کرد بطوریکه همانطور که در عکس دیده می‌شود؛ شهروندان این کشور بصورت روزمره در معرض ناامنی‌های شدید، تندروی‌های قومیتی و کشتار کور قرار دارند.
این در حالی است که فرض کردن گزینه «مقاومت» و «هزینه‌دادن» نیز برای شهروندان اوکراینی در فضای ناامن اشاره شده صحیح نیست زیرا اولاً اوکراین طی یک‌دهه گذشته با دو خیزش براندازانه مواجه بوده و لذا نمی‌توان فرض یک انقلاب پایدارِ واجد ارزش برای هزینه‌دادن را برای آن تصور کرد و ثانیاً مطالبات کم‌مایه براندازان اوکراینی و بروز رخدادهای ناهمگون با انقلابات ریشه‌دار پس از روی کار آمدن معترضان در این کشور نیز مؤید آن است که اتفاق رخداده در اوکراین به هیچ وجه گزینه‌ای نیست که قابل هزینه‌دادن و یا تحمل سختی و ناامنی برای شهروندان این کشور باشد.
اما این عکس یک نکته بزرگ دیگر را نیز هویدا می‌کند و آن ماجرای حمایت جمعی از متعلقین داخلی یک جریان سیاسی خاص از روند اغتشاشات براندازانه در کشور اوکراین است.
در روزهای سرد اغتشاشات اوکراین، این آقای صادق زیباکلام و چند تن دیگر از اصلاح‌طلبان و رسانه‌ها! بودند که با آب و تاب از اغتشاشگران اوکراینی حمایت می‌کردند و حتی حرکت براندازانه آنها را «حرکت آزادیخواهانه» و دموکراسی‌خواهی نامیدند و به براندازان اوکراینی لقب «بزرگوار» دادند.
آقای زیباکلام در بخشی از یک نامه سرگشاده که در همان روزها خطاب به مقامات اوکراینی نوشته بود، در این رابطه می‌گوید:«ظرف چند هفته‌ای که مبارزات آزادیخواهانه ملت بزرگوار اوکراین در جریان بوده، بسیاری از کارشناسان حکومتی و رسانه‌های...دولتی ایران این مبارزات را به گونه‌ای منعکس نموده‌اند کأنه همه مجاهدت‌های مردم اوکراین در اصل طرح و نقشه غربی‌ها و در راس آنان ایالات متحده اتازونی می‌بوده»! (منظور از اتازونی، نام دیگر ایالات متحده آمریکاست)
گفتنیست بحث «انقلاب‌های اقتصادی» که به نظر می‌رسد پس از «انقلاب‌های رنگی» مطرح شده است؛ طی سه سال گذشته در چندین کشور دنیا، مشخصاً توسط آمریکا و با ابزاری همچون تلفن‌های هوشمند، تَبلِت‌ها و شبکه‌های اجتماعی در حال پیگیری است.
مقوله‌ای که در اوکراین، ونزوئلا و هنگ‌کنگ پیاده سازی شد که از این میان در اوکراین بصورت کامل محقق شد، در ونزوئلا تاکنون شکست خورده است و در هنگ‌کنگ نیز همچنان در مرحله اجرا قرار دارد.
در هر سه کشور اشاره شده، اغتشاشگران اگرچه در ابتدا بهانه‌های سیاسی را نیز مطرح می‌کردند اما در ادامه مشخصاً بر مقولات اقتصادی تأکید داشتند و تأکید می‌کنند که قصد براندازی دولت کنونی را دارند برای اینکه به سطحی بالاتر در معیشت دست پیدا کنند!
در همین رابطه، مقام معظم رهبری نیز در سخنرانی روز اول امسال در حرم مطهری رضوی، توطئه به خیابان کشاندن مردم به بهانه تحریم‌ها را مورد اشاره قرار دادند.
توطئه‌ای که به نظر می‌رسد زوایایی از ارکان شکل‌گیری آن بصورتی ناملموس و حتی گاهی ملموس در داخل کشور توسط عده‌ای مورد تقدیس قرار گرفته است...
