صراط: سه بچه موش‌خرما که دور از مادرشان مانده بودند از مرگ در حیات‌وحش نجات یافتند.
به گزارش پایگاه دیده‌بان حیات‌وحش ایران، چندی پیش یکی از دوستداران محیط‌زیست در کوهدشت استان لرستان متوجه بچه‌های کوچک نوعی جانور می‌شود که بدون مادر خود تنها مانده بودند.
این مرد چند روزی بچه‌ها را زیر نظر گرفته و پس از آنکه مطمئن می‌شود از مادرشان خبری نیست آنها را به اداره حفاظت محیط‌زیست کوهدشت تحویل می‌دهد. این سه حیوان کوچک که موش‌خرما یا بچه‌خدنگ هستند برای نگهداری به مرکز تیمار حیات‌وحش اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان لرستان منتقل شده و در این مرکز تحت تغذیه و مراقبت قرار گرفتند.
محیط‌بان جانباز زینی سپهوند پس از آنکه سال گذشته در جریان تعقیب متخلفان از ارتفاعات سقوط کرده و دچار آسیب جدی از ناحیه کمر شده بود هم اکنون سرپرست مرکز تیمار حیات‌وحش لرستان است و تاکنون حیوانات آسیب‌دیده یا تنها مانده زیادی را پس از تیمار در این مرکز در طبیعت رها کرده است. خدنگ بزرگ یا به زبان محلی موش خرما، پستانداری از خانواده خدنگ‌ها است. این جانور ۳۶ تا ۴۵ سانتیمتر طول دارد و رنگ آن گندمی مایل به حنایی است. خدنگ براحتی از دیوار و درخت بالا می‌رود و شکارچی بسیار سریعی به شمار می‌رود. این جانور از گل گریزان است و در مناطق گل‌آلود راه نمی‌رود. خدنگ می‌تواند کاملاً در سطح زمین بخوابد تا کمتر دیده شود. خدنگ به آرامی و بدون سر و صدا حرکت می‌کند و می‌تواند روی پاهای خود بایستد و اطراف را نگاه کند. این جانوران دشمن اصلی مارها به شمار رفته و در مناطقی که جمعیت مارها رو به افزایش است در طبیعت رهاسازی می‌شوند اما علاوه بر مارها این جانور انواع پرندگان، پستانداران کوچک، تخم پرنده، حشرات و ریشه‌های گیاهان را در رژیم غذایی خود دارد. خدنگ از خرچنگ نیز تغذیه می‌کند. خدنگ‌ها به صورت گروهی زندگی می‌کنند و پیوند خانوادگی بسیار قوی دارند. لانه خدنگ دارای چند سوراخ با فاصله‌های متفاوت است و به صورت گروهی یا تکی به شکار می‌روند. مهم‌ترین عامل کم شدن جمعیت خدنگ‌ها انسان است. به دلیل اینکه خدنگ از مار و عقرب تغذیه می‌کند، کشاورزان از خدنگ‌ها مواظبت می‌کنند و به آنها آسیب نمی‌زنند اما در مناطق پرورش طیور، خدنگ آفتی بزرگ تلقی می‌شود.
به گزارش پایگاه دیده‌بان حیات‌وحش ایران، چندی پیش یکی از دوستداران محیط‌زیست در کوهدشت استان لرستان متوجه بچه‌های کوچک نوعی جانور می‌شود که بدون مادر خود تنها مانده بودند.
این مرد چند روزی بچه‌ها را زیر نظر گرفته و پس از آنکه مطمئن می‌شود از مادرشان خبری نیست آنها را به اداره حفاظت محیط‌زیست کوهدشت تحویل می‌دهد. این سه حیوان کوچک که موش‌خرما یا بچه‌خدنگ هستند برای نگهداری به مرکز تیمار حیات‌وحش اداره کل حفاظت محیط‌زیست استان لرستان منتقل شده و در این مرکز تحت تغذیه و مراقبت قرار گرفتند.
محیط‌بان جانباز زینی سپهوند پس از آنکه سال گذشته در جریان تعقیب متخلفان از ارتفاعات سقوط کرده و دچار آسیب جدی از ناحیه کمر شده بود هم اکنون سرپرست مرکز تیمار حیات‌وحش لرستان است و تاکنون حیوانات آسیب‌دیده یا تنها مانده زیادی را پس از تیمار در این مرکز در طبیعت رها کرده است. خدنگ بزرگ یا به زبان محلی موش خرما، پستانداری از خانواده خدنگ‌ها است. این جانور ۳۶ تا ۴۵ سانتیمتر طول دارد و رنگ آن گندمی مایل به حنایی است. خدنگ براحتی از دیوار و درخت بالا می‌رود و شکارچی بسیار سریعی به شمار می‌رود. این جانور از گل گریزان است و در مناطق گل‌آلود راه نمی‌رود. خدنگ می‌تواند کاملاً در سطح زمین بخوابد تا کمتر دیده شود. خدنگ به آرامی و بدون سر و صدا حرکت می‌کند و می‌تواند روی پاهای خود بایستد و اطراف را نگاه کند. این جانوران دشمن اصلی مارها به شمار رفته و در مناطقی که جمعیت مارها رو به افزایش است در طبیعت رهاسازی می‌شوند اما علاوه بر مارها این جانور انواع پرندگان، پستانداران کوچک، تخم پرنده، حشرات و ریشه‌های گیاهان را در رژیم غذایی خود دارد. خدنگ از خرچنگ نیز تغذیه می‌کند. خدنگ‌ها به صورت گروهی زندگی می‌کنند و پیوند خانوادگی بسیار قوی دارند. لانه خدنگ دارای چند سوراخ با فاصله‌های متفاوت است و به صورت گروهی یا تکی به شکار می‌روند. مهم‌ترین عامل کم شدن جمعیت خدنگ‌ها انسان است. به دلیل اینکه خدنگ از مار و عقرب تغذیه می‌کند، کشاورزان از خدنگ‌ها مواظبت می‌کنند و به آنها آسیب نمی‌زنند اما در مناطق پرورش طیور، خدنگ آفتی بزرگ تلقی می‌شود.