برنامه هایی که به کودکان رقاصی یاد می دهند
تلویزیون که ایدئولوژی حاکم بر آن باید در راستای تقویت دین باشد و با مخاطب حساس و تاثیر پذیری چون کودک سروکار دارد وظیفه خطیر وسنگینی بر دوش دارد. اما اینکه رسانه ملی تا چه حد توانسته بر این مهم نائل آید جای تامل دارد.
ساخت برنامه هایی چون فیتیله عموپورنگ خاله نرگس و... تا حد زیادی توانسته مخاطبان کودک را باخود همراه کند اما به نظر می رسد به منظور جذب مخاطب آنچه که محور این برنامه هاشده و عموما رسانه ملی بر آن تاکید دارد پخش موسیقی های 6و8 (موسیقی تند) است. در صورتیکه تحقیقات به عمل آمده نشان داده است که تاثیرات روانی گوش دادن بیش از حد به موسیقی هایی تند در کودکان ذهن کودک را مجبور و یا عادت به شنیدن اینگونه موزیک های خاص می کند و سبکهای دیگرموسیقی که مربوط به سنین آنها می باشند را نمی توانند تحمل کنند . و گاه درعده ایی ازآنها پرخاش گری حرکات ناموزون ویا سکوت های طولانی و … دیده می شود که اگر به اصل این موضوع برگردیم می بینیم که یکی از عوامل اینگونه حالات شنیدن این نوع موزیک ها میباشد که باعث اثر مستقیم روی آنها شده و درسنین بالاتر می توان طرز پوشیدن لباس و آداب و منششان به تاثیر از این نوع موسیقی را اشاره کرد که متاسفانه در بعضی موارد هم دچارحوادثی غیرقابل جبران می شوند که باید این مسئله را کاملا جدی گرفت .
کارشناسان معتقدند معضل موسیقی برنامه های ویژه کودکان تاکنون بارها از سوی صاحبنظران تاکید شده اما ظاهرا دست اندرکاران ساخت اینگونه برنامه ها با استفاده از غفلت مدیران رسانه ملی تنها بدنبال جذب مخاطب با استفاده از ابزارهای مخرب هستند.
این نگاه ابزاری وقتی نگران کننده تر می شود که استفاده از موسیقی برخی ترانه های مبتذل که با حرکات موزون مجریان برنامه همراه می شود، کودکان را وادار به عکس العمل می نماید.
البته این ترویج موسیقی ناسالم از رسانه ملی فقط مختص به ساعت پخش برنامه های فوق الذکر نیست و بسیاری از مهدهای کودک با توجیه پخش چنین موسیقی هایی از رسانه ملی، ساعتها گوش و ذهن کودکان را به شنیدن موسیقی و آهنگهای تند عادت می دهند.