عکس يادگاري اوباما و بن لادن!

سرانجام همان گونه که پيش بيني مي شد ايالات متحده آمريکا و اعضاي ناتو پس از شکست در برابر طالبان تصميم گرفتند با اين گروه وارد مذاکره شوند.هنوز مشخص نيست در اين مذاکرات چه اتفاقاتي خواهد افتاد و کدام يک از گروههاي طالبان در اين مذاکرات شرکت دارند اما کليت آن نشان دهنده شکست واشنگتن و ناتو در افغانستان پس از ده سال حضور نامبارک در شبه قاره هند است.
ايالات متحده آمريکا در سال 2001 ميلادي افغانستان را اشغال کرد و هنوز در اين كشور مستقر است با اين وجود طالبان از بين نرفته اند.اين در حالي است که جرج واکر بوش رئيس جمهور سابق و اوباما هدف از اين حمله را نابودي القاعده و طالبان عنوان کرده بودند.در حال حاضر نه تنها طالبان نابود نشده اند،بلکه به يکي از طرفهاي مذاکره با ايالات متحده تبديل
شده اند. دولت اوباما رئيس جمهوري آمريکا با مقامات بلند پايه طالبان وارد مذاکرات مستقيم و محرمانه شده است. هدف اين مذاکرات ارزيابي شخصيت هاي بلند پايه گروه طالبان براي حضور در گفتگوهاي رسمي صلح و بررسي شرايط لازم براي چنين گفتگوهايي در صورت تمايل به برگزاري است.هيلاري کلينتون وزير امور خارجه آمريکا اعلام کرده است که تنها يک  راه حل سياسي به جنگ افغانستان پايان خواهد داد. هيلاري کلينتون ادعا کرده است که ايالات متحده  هرگز براي پايان دادن به جنگ افغانستان همه شبه نظاميان را نمي کشد! کلينتون درباره جدا شدن مقامات طالبان از افراط گرايان شبکه القاعده در افغانستان ابراز اميدواري کرده و اعلام کرده است که  افزايش شمار نظاميان تحت فرماندهي آمريکا در يک سال گذشته،  بخشي راهبردي براي جدايي طالبان از القاعده و صلح و آشتي با کساني بود که خشونت را محکوم خواهند کرد و قانون اساسي افغانستان را خواهند پذيرفت. ريچارد هالبروک که فرستاده ويژه آمريکا در افغانستان و پاکستان بود و اواسط دسامبر درگذشت از حاميان اصلي حل و فصل سياسي مسائل به شمار مي رفت.مسلما اگر ايالات متحده خود را نسبت به نابودي القاعده توانمند مي ديد هرگز گزينه مذاکره را انتخاب نمي کرد.با اين وجود رسانه هاي وابسته به کاخ سفيد سعي دارند از وارد کردن طالبان به عنوان مهره اي ديگر در معادلات رسمي سياسي افغانستان اجتناب کنند.اما اين ورود صورت گرفته است .
شايد بهتر باشد در اين خصوص گريزي به کنفرانس امنيتي کابل در سال گذشته بزنيم. شركت كنندگان در كنفرانس
بين المللي كابل  حمايت خود را از حامد كرزاي مبني بر اينكه نيروهاي مسلح اين كشور فرماندهي عمليات هاي نظامي در افغانستان را تا پيش از سال 2014 برعهده بگيرند، اعلام نمودند. اما آيا هدف اصلي اعضاي ناتو، مخصوصا ايالات متحده آمريكا و انگلستان از امضاي اين بيانيه كمك به دولت افغانستان در جهت تامين امنيت خود بوده است يا در اين خصوص بايد دنبال پرسشهاي متعدد ديگر گشت؟يکي از اين پرسشها در حال حاضر بسيار پررنگ تر
شده است،اينکه نقش طالبان درسياست داخلي و خارجي آينده افغانستان چيست و چرا مذاکرات ايالات متحده و طالبان آغاز شده است؟
آيا کليت برگزاري اين مذاکرات تضعيف دولت مرکزي افغانستان نيست؟اين در حالي است که اعضاي ناتو سعي دارند به بهانه تامين امنيت افغانستان و آموزش پليس اين كشور تسلط خود بر منابع مختلف افغانستان را تضمين نمايند.    يكي از نقاط قابل تامل كنفرانس كابل سخنان هيلاري كلينتون وزير امور خارجه ايالات متحده آمريكا در اين كنفرانس بوده است.وزير امور خارجه آمريكا در كنفرانس كابل اظهار نمود كه مردم و دولت افغانستان براي خود استراتژي اي تدوين كرده اند كه نشان دهنده كار و زحمت آنهاست و
مي خواهيم از طرف جامعه بين المللي به دولت افغانستان اعلام كنيم كه به آنها كمك مي كنيم!اما مذاکره با طالبان نماد کمک به دولت افغانستان محسوب نمي شود!اين مسئله اي است که هيلاري کلينتون نيز خود به خوبي آن را مي داند.کلينتون بارها از لزوم نابودي طالبان و القاعده سخن به ميان آورده است اما د ربرهه فعلي صراحتا عنوان
مي کند که نمي توان همه شبه نظاميان را کشت و بايد براي افغانستان راهکاري سياسي متصور گرديد.
    در ماوراي نگاه هيلاري كلينتون و آن سوي سخنان فريبنده وي، "دولت افغانستان به شرط پيروي مطلق از دستورات ژنرالهاي نظامي آمريكا”،”سازمان ملل به شرط تائيد كردن استراتژيهاي " ناتو”و”جامعه جهاني به شرط همكاري مستقيم با ايالات متحده آمريكا”بايد مسئوليتهاي حفظ امنيت در افغانستان را ميان يكديگر تقسيم كنند!در غير اين صورت اساس هيچ نوع تقسيم بندي در كار نخواهد بود.واشنگتن نظام بين الملل را تا زماني كه جاده پيش روي واشنگتن را در راستاي چپاول منابع افغانستان باز كند به رسميت مي شناسد و در غير اين صورت به تكنوازيهاي خود در كابل ادامه مي دهد.اگر ايالات متحده آمريكا تا اين اندازه براي مسئوليت پذيري بين المللي در افغانستان و نقش آفريني همه كشور ها در آن اصالت قائل است،چرا در زمان حمله به اين كشور نظر جامعه جهاني را جويا نشد و بمبهاي خود را بر سر مردم افغانستان ريخت؟
هيلاري کلينتون به گونه اي سخن
مي گويد که گويا کشوري خارج از کره زمين
)و نه ايالات متحده آمريکا)جنگ افغانستان را آغاز کرده است!    آيا كلينتون به عنوان وزير امور خارجه كشوري كه اصلي ترين اشغالگر افغانستان محسوب مي شود،
مي تواند به نمايندگي از جامعه بين الملل در خصوص افغانستان اظهار نظر كند؟بدون شك در اينجا درست يا نادرست بودن سخنان وي محلي از اعراب ندارد زيرا هيچ گاه يك اشغالگرنمي تواند تعهد كمك به كشور اشغال شده را ،آن هم از سوي جامعه جهاني بدهد!ماهيت اين تعهد کاملا مشخص است:
متعهد ماندن به دولت کرزاي از يک سو و مذاکره با طالبان از سوي ديگر!اين خود پارادوکس و تناقضي است که در سياست خارجي ايالات متحده در افغانستان به طور کامل به چشم مي خورد.    مسئله ديگر اينکه ايالات متحده آمريكا به عنوان پدر خوانده طالبان سعي دارد خودرا اصلي ترين دشمن اين گروه معرفي نمايد!وزير امور خارجه ايالات متحده آمريكا در بخشي ديگر از سخنان خود اظهار نموده است كه پروسه حل مسائل افغانستان نياز به مسئوليت پذيري
دارد؛ مسئوليت پذيري از سوي دولت افغانستان، سازمان ملل و جامعه بين المللي!
ايالات متحده آمريكا هم اكنون در برابر طالبان به شدت احساس ضعف مي كند و اين احساس ضعف به طور كامل در گفتار مقامات آمريكايي مشهود است.بدون شك واشنگتن جهت فرار از آتش طالبان ناچار است مشاركت ديگر كشورها در افغانستان را تضمين نمايد و از اين رو به واژگاني مانند "مسئوليت پذيري"استناد مي كند.