صراط: واژه مدینه النبی(ص) یا مدینه الرسول(ص) یادآور بزرگترین رویدادهای تاریخ اسلام بوده و همواره عظمت و قداست آن شهر همانند مکه مکرمه از جایگاه ویژه‌ای در نزد مسلمانان جهان برخوردار بوده است. تمامی زائران بیت‌الله الحرام از تمامی فرق و مذاهب اسلامی پس از انجام مناسک و اعمال حج، خود را ملزم به حضور در آن شهر دانسته تا نسبت به رسول الله الاعظم ادا احترام نمایند. آنان که با تاریخ اسلام اشنایی دارند به خوبی می‌دانند که همواره پیامبر عزیز اسلام به این مکان مقدس احترام گذاشته و از آن به نیکی یاد نموده است و در خصوص آن احادیث متعددی از آن حضرت نقل شده است.
در خصوص دلائل به وجود آمدن شهر مدینه از سوی مورخان مطالب متعددی بیان شده است ک حکایت کننده آن است، گروهی از موحدان و یهودیان یمن با اطلاع از ظهور قریب‌الوقوع پیامبر آخر الزمان و هجرت آن به این منطقه از یمن به یثرب مهاجرت کرده‌اند و حضرت علامه طباطبائی در تفسیر گرانقدرشان می‌فرمایند بسیاری از طوایف یهود در کتاب‌های خود وصل و محل آن حضرت را خوانده بودند و وطن اصلی خود را ترک کرده، به حجاز آمده و اطراف آن رحل اقامت زده و در انتظار پیامبر(ص) به سر می‌بردند (علامه طباطبائی 1374: 256) پس از استقرار دو قوم اوس و خزرج در این مکان، آنجا به یثرب نامگذاری شد.
تاکنون نام‌های متعددی برای مدینه به کار گرفته شده است، مدینه طیبه، مدینه منوره و... از جمله این اساس بوده است، اما تغییر نام یثرب به مدینه النبی(ص) یا مدینه الرسول(ص) از مهم‌ترین و پایدارترین اسمائی است که در توصیف این شهر مقدس به کار گرفته شده است و به دلیل ماهیت این نامگذاری و ضمن معرفتی آن، تا سالیان بعد تمامی مسلمانان از آن با نام مدینه‌النبی(ص) یا مدینه الرسول(ص) در محاورات خود یاد می‌کردند به گونه‌ای که در مکاتبات رسمی آن دوران و محاورات مردم نیز از این واژه استفاده شده است.
نکته اساسی آن است اکنون این واژه نامدار و استراتژیک مدینه الرسول(ص) که بیانگر حقائق زیادی است به دلائل متعدد از الفاظ و محاورات مسلمانان جهان، حذف و یا حداقل در کمترین سطح از آن استفاده می‌شود. در مکاتبات و محاورات مردم عمدتاً بر واژه مدینه یا مدینه منوره تاکید می‌شود که در واقع همان معنای شهر را داشته و تنها بیانگر معرفی یک مکان خواهد بود. اما در اینکه چه عواملی اعم از داخلی و یا خارج از جهان اسلام موجب شد تا بتدریج واژه مدینه الرسول(ص) در طول تاریخ از کنار واژه مدینه حذف و یا کمرنگ گردد سخن به میان آورده نمی‌شود که خود مستلزم مقالات جداگانه است. بدیهی است بیان شهر مدینه به تنهائی بیانگر یک حقیقت ماندگار در جهان اسلام نیست و اطلاق آن بر یک محدوده مکانی می‌تواند موجب درک غیرواقع بینانه از بسیاری از حقائق شود.
حقیقت آن است که مدینه، حیات ظاهری خود و اسکان افراد اولیه خود را از پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد(ص) دارد، زیرا مبنای حضور اوس خزرج مهاجرت پیامبر(ص) به آن دیار بوده است. همانگونه که اولین بیعت کنندگان شهر مدینه در بیعت عقبه اولی آن را افطار کردند. حقیقت والاتر آن است که به غیر از واقعه عظیم بعثت حضرت رسول الله الاعظم(ص) که در مکه معظمه روی داده است، انتخاب مدینه به عنوان مقصدگاه هجرت پیامبر(ص) خود دلالت بر عظمت این مکان دارد. عموم تعالیم و معارف نبوی در این شهر بزرگ مشکل عملی به خود گرفته است. در مدینه النبی(ص) بود که حضرت محمد(ص) اولین سنگ بنای حکومت خود را بنیان نهاد و در این شهر بود که پیامبر عزیز اسلام(ص) جهاد خود را با دشمنان آغاز کرد.
در مدینه النبی(ص) پیامبر اعظم رسالت خود را جهانی کرده و اسلام را به سران قدرتمند آن روزگار معرفی کرد و در این شهر پیامبر خدا مسجد خود را بر پا کرده و سنت‌های مهمی همچون نماز جمعه،حج، اخذ صدقات، زکوة را به مردم تعلیم داد و در این شهر بود که پیامبر اسلام(ص) اهل بیت گرامش را در امان پر مهر خود تربیت کرد و آنان را بعنوان ودیعه برای امت اسلام به یادگار نهاد، مدینه همانند مکه مبدأ وحی و نزول جبرئیل بر پیامبر امین(ص) بوده است و در نهایت تمدن بزرگ اسلامی در مدینه النبی(ص) بنیان نهاده شد. در کنار تمامی این حقایق، حقیقت دیگری است و آنکه رسول الله الاعظم(ص) در این شهر رحلت کرد و پیکر مطهرشان در این شهر آرمیده و همواره عطری بوی پیامبر تا ابد در این شهر خواهد بود.
اینک جهان غرب و صهیونیست جهانی بر اساس ماهیت خود درصدد هستند تا با استراتژی‌های ددمنشانه خود به انحای مختلف نام مبارک حضرت محمد(ص) رسول الله الاعظم(ص) را از جای‌جای جهان حذف کرده و سعی دارد یاد مبارک ایشان را اذهان به دور دارند و در این راه از هیچ کوشش و پرداخت هزینه‌ای نیز دریغ نمی‌کنند. لذا ضروری است در مقابله با استراتژی جهان غرب، امت اسلام از تمامی فرق و مذاهب اسلامی، از ظرفیت‌های مادی و معنوی خود در جهت احیای نام رسول‌الله الاعظم(ص) استفاده کنند و بی‌تردید به کارگیری لفظ الرسول(ص) یا النبی(ص) پس از مدینه ضمن آنکه راهبردی جدی در مقابل با اهداف غرب بوده، می‌تواند زمینه‌ساز رواج فرهنگ احیای نام «رسول الله الاعظم» در میان امت اسلامی شود، به‌گونه‌ای که تمامی مردان، زنان و حتی کودکان نام مدینه را با لفظ مدینه النبی(ص) به کار گرفته و این موضوع به صورت یک نقطه اشتراک در میان تمامی مسلمانان در اقصی نقاط جهان است، اسلام واقع شود. بی‌شک این اقدام به ظاهر کوچک می‌تواند زمینه سال اقدامات و بنیان‌های فرهنگی عظیمی در جهان اسلام شود، لذا از آنجا که نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به عنوان الگوی تمام عیار جهان اسلام و مسلمانان است، جهت تحقق این موضوع پیشنهادات ذیل ارائه می‌شود:
1. با هدف رواج واژه مدینه الرسول(ص) یا مدینه النبی(ص) ضروری است تا مراجع قانونی همچون شورای عالی انقلاب فرهنگی، طرحی را آماده کرده تا بر اساس آن تمام سازمان‌ها و نهادها همچون سازمان حج و زیارت و صداوسیما از این واژه بهره گیرند.
2. در تابلوهای اعلانات فرودگاه‌های کشور واژه مدینه النبی(ص) برای پرواز حجاج به کار گرفته شود.
3.در یک چارچوب معین، به تمامی خطباء، مداحین، علما و نویسندگان اعلام شود که در هنگام وعظ، خطابه و تالیف کتب و مقالات، حتما از واژگان مدینه الرسول(ص) یا مدینه‌النبی(ص) استفاده و پیشنهاد شود تا سازمان تبلیغات اسلامی، امور مساجد و نهادهای ذیربط عهده‌دار این مسئولیت شوند.
4. لازم است تا از سوی سازمان‌های فعال موضوع به‌کارگیری واژه مدینه ا لرسول(ص) به اطلاع علمای جهان اسلام رسانیده شود تا در سخنرانی‌ها، مکاتبات و خطب نماز جمعه سراسر جهان از واژه مدینه النبی(ص) بهره گیرند.
5.در صورت صلاحدید مقامات ذیربط، این طرح از سوی جمهوری اسلامی ایران به سازمان کنفرانس اسلامی ارسال تا به دولت‌های اسلامی پیشنهاد شود تا این واژه را در کشورهای به کار گیرند.
6. تلاش برای تثبیت کلمه مدینه النبی(ص) در مکاتبات بین‌الملل و بهره‌گیری تمامی سازمان‌های بین الملل همچون سازمان ملل متحد، یونسکو... جهت استفاده از واژه مدینه النبی(ص) در گزارشات مربوط به جهان اسلام.