۰۱ دی ۱۳۹۲ - ۲۳:۴۴

گزارش نشریه اویل‌اندگاز از اقدام زنگنه

طبق گفته برخی متخصصان نفتی در انجمن شورای آتلانتیک در پی توافق اخیر ایران و غرب بر سر مسئله هسته ای ایران در روز ۲۴ ماه نوامبر، این احتمال قوی وجود دارد که میزان تولیدات نفت خام ایران افزایش یابد اما این روند بهبود تدریجی خواهد بود.
کد خبر : ۱۵۱۶۹۰
صراط:  به نقل از نکونیوز ، " نشریه اویل اند گاز" نوشت: بر اساس گفته "گای اف کاروسو" مشاور ارشد مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل و مقام ارشد اسبق سازمان اطلاعات انرژی آمریکا، نظر اکثریت متخصصان آن است که حداقل در ۶ ماه آینده تغییر جدی در تولیدات نفتی ایران رخ نخواهد داد اما ۶ ماه پس از آن قضیه کاملا متفاوت خواهد شد.

سارا واکشوری رئیس موسسه اس وی پی اینترنشنال می گوید: بیژن زنگنه وزیر نفت ایران در تلاش است تا حفر چاههای نفتی جدید را آغاز کند و میزان تولید نفت را به ۴ میلیون بشکه در روز و تولیدات گازی پارس جنوبی را تا ۱۱۵ میلیارد متر مکعب در روز افزایش دهد و تولیدات نفتی و پتروشیمی را در اولویت توجه قرار دهد.

وی افزود: ایران برای افزایش تولید و ظرفیت صادرات که در پی تحریمها با آسیب جدی روبرو شده اند، نیازمند بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی است.
وی تصریح کرد: ایران به طور تاریخی سابقه حمایت از مشتریان خود را به ویژه در زمان کمبود عرضه داشته است اما در حال حاضر بازار به اندازه ای قوی نیست که بتواند حمایت کننده این رویه باشد.
طبق گفته این متخصص نفتی ، در ایران البته فاکتورهایی وجود دارد که می تواند روند افزایش تولید را تسریع بخشد.

نخست آنکه هزینه تولیدات نفت از منابع سنتی در برابر نفت تایت (TIGHT OIL) پایین تر است و از سوی دیگر در مقایسه با کشورهایی مانند عراق ایران از متخصصان نفتی خبره تری برخوردار است.
بیژن خواجه پور شریک مدیریتی موسسه آتیه اینترنشنال نیز معتقد است که نفت و گاز آینده ایران است و ایران حتی بدون پشتیبانی غرب هم نقاط قوت بسیاری دارد.

وی افزود: سرمایه گذاری های سنگین ایران در پالایشگاههای جدید و در صنایعی که وابستگی بیشتری به گاز دارند، می تواند بسیار کمک کننده باشد و ایران در سال ۲۰۱۶ صادرات نفتی کمتر و صادرات گازی و فراوده های نفتی بیشتری خواهد داشت.

اما کاروسو معتقد است از آنجا که بخش عمده منابع گازی منطقه به ایران و قطر اختصاص دارد و از آنجا که در خارج از منطقه رقبای بزرگی مانند استرالیا و ایالات متحده آمریکا فعالیت دارند، آینده گازی ایران در منطقه خاورمیانه خواهد بود و ایران نمی تواند در بازارهای خارج از منطقه فعالیتهای رقابتی گسترده ای داشته باشد.

یک دلیل این امر می تواند آن باشد که پالایشگاههای ایران به دلیل فشار تحریمها نمی توانند با پالایشگاههای کشورهای خارجی رقابت کنند و اگر ایران می خواهد پالایشگاههای نفتی جدید بسازد، باید از فناوری های سنتی و قدیمی دوری کند.