وی بر ادامه زندگی در افغانستان تاکید دارد، اگرچه همسر و دو فرزندش بیش از یک دهه است که به سرزمینهای اشغالی مهاجرت کردهاند.
زابلون در اینباره میگوید: خانوادهام همیشه به من اصرار میکنند که به آنها ملحق شوم. 12 سال پیش که به سرزمینهای اشغالی سفر کردم، دو دختر 12 و 14 سالهام را دیدم و از آن زمان تاکنون آنها را ندیدهام.
وی اظهار میکند: خودم هم نمیدانم چرا در افغانستان ماندهام و به زندگی در اینجا ادامه میدهم اما این اراده و خواست خداست.
با این حال او میگوید که از زندگیاش راضی و خشنود است و روزگار خود را به مراقبت از کتابخانهاش سپری میکند که در آن کتابهای نماز و دعای یهودیان وجود دارد و تاریخ برخی از آنها به 400 سال قبل باز میگردد و بخشی از وقت خود را با اندک گردشگران اروپایی و آمریکایی سپری میکند که به افغانستان سفر میکنند.
زابلون میافزاید: از طریق کمکهای یهودیان جهان و رستورانی که چهار سال پیش آن را افتتاح کردم امرار معاش میکنم.