۱۲ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۵:۴۹

تحلیل اکونومیست ازموانع پیش‌روی‌روحانی

مجله‌ی اکونومیست در مقاله‌ای با عنوان «رییس جمهور جدید ایران، اپراتوری نرمخو»، ضمن ارایه‌ی تحلیل خود از وضعیت ایران در آستانه‌ی دولت جدید، نوشته است: آقای روحانی چاره‌ای نخواهد داشت جز اینکه ریاست جمهوری‌اش را با سیاست‌های ریاضتی اقتصادی شروع کند. این مساله توافق بر سر مساله هسته‌ای و در نتیجه برداشتن تحریم‌ها را جذاب‌تر خواهد کرد.
کد خبر : ۱۲۶۷۷۰
صراط: در مقاله ی اکونومیست آمده است: با نزدیک شدن روحانی به کرسی ریاست جمهوری لحن لیبرال سخنان او بیشتر می‌شود. از وقتی که روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ١٤ ژوئن پیروز شد تقریبا همه به غیر از اصول‌گرایان تندرو که بازنده انتخابات بودند را راضی کرد. او در مدت باقی مانده تا تحلیف ریاست جمهوری‌اش در ٤ آگوست، در سخنرانی‌های متعدد عمومی قول اصلاحاتی را داده که مورد نظر بسیاری از مردم ایران است. روحانی در دیدارش با روحانیون اعلام کرد: یک دولت مقتدر دولتی نیست که در تمامی امور دخالت کند و دولتی نیست که زندگی مردمش را محدود کند.

رییس جمهور منتخب همچنین در سخنانی در تلویزیون دولتی از کم کردن سانسور اینترنت که همچون مانعی برای کاربران است گفت: آن روزها که می‌شد یک دیواری گرداگرد کشور کشید گذشته است؛ امروز دیگر هیچ دیواری نیست. وی همچنین در صفحه توییتر خود، رسانه ملی را اینگونه سرزنش کرد: وقتی رسانه ملی تولد یک پاندا در چین را نشان می‌دهد ولی از اعتراض کارگرانی که برای حقوق معوقه‌شان تظاهرات می‌کنند چیزی پخش نمی‌کند، واضح است که مردم و جوانان به چنین رسانه‌ای بی‌اعتنا می‌شوند.

بعد از ٨ سال دولت اصول‌گرایان تحت ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، حالا مردم عادی از این لحن جدید استقبال گسترده‌ای کرده‌اند. آقای روحانی که تحصیل‌کرده دانشگاه کالدونین گلاسکو است همچنین امیدها را در پایتخت‌های کشورهای غربی افزایش داده و قول داده است که: با میانه‌روی سیاسی با دنیا تعامل سازنده خواهیم داشت.

آقای روحانی که میانه‌رویی نزدیک به هاشمی است از زمان انقلاب ١٩٧٩ یکی از مذاکره‌کنندگان بانفوذ بوده است. در زمانی که هاشمی فرماندهی جنگ را بر عهده داشت وی مناصب مهمی داشت از جمله فرماندهی دفاع هوایی در زمانی که صدام حسین به شهرهای ایران با موشک‌های دور برد بالستیک حمله می‌کرد. بر طبق گزارش‌ها، روحانی به عنوان بنیان‌گذار و دبیر پیشین شورای امنیت ملی، که نقشی محوری در سیاست خارجی و هسته‌ای دارد، مخالف صداهای رادیکال بوده است. پیش از انتخابات ژوئن گذشته(خرداد ماه) در فعالیت‌های انتخاباتی خود قول گسترش آزادی‌های مدنی را داد و در تلویزیون تاکتیک‌های خشن نیروهای امنیتی را زیر سوال برد.

این روحانی ٦٤ ساله همچنین گفت که می‌خواهد حبس و محدودیت فعالان سیاسی، که در بین آنها موسوی و کروبی و معترضین به انتخابات قبل قابل توجه هستند، رفع شود. اینکه چقدر از این وعده‌ها می تواند واقعی و در اختیار رییس جمهور باشد مشخص نیست. اگر روحانی می‌خواهد تاثیر قابل ملاحظه‌ای داشته باشد باید رابطه‌ای تعاملی با سایر قوای تاثیرگذار داشته باشد. آنها قبلا در مورد امور مربوط به امنیت ملی با هم کار کرده‌اند.

نشانه‌هایی از تغییر در تابستان تهران دیده می‌شود؛ نشانی از پلیس‌های اخلاق (گشت ارشاد) در سطح شهر دیده نمی‌شود. رییس پلیس هم که معمولا ادبیاتی متفاوت داشت تایید کرده که مواردی از اعتراف‌گیری تحت فشار وجود دارد که پیگیری شده و متخلفین از کار برکنار خواهند شد. ٢٥ شهروند ایرانی که متهم به همکاری با بی. بی. سی شده بودند؛ اتهامی معادل جاسوسی، از اتهامات تبرئه شدند. حتی ١٠ نفرشان حکم هم برایشان صادر شده بود.

اما به رغم این نشانه‌ها، با اقتصاد معیوبی که عمدتاً ناشی از تحریم‌های غرب است، برای آقای روحانی دشوار خواهد بود که محبوبیت خود را حفظ کند. وی در سخنرانی ١٤ ژوئیه خود در مجلس ایران نرخ تورم را ٤٢٪ یعنی ٨٪ بالاتر از نرخ رسمی اعلام کرد. اما طولی نخواهد کشید که خود او هم به دلیل بالا بودن تورم و گرانی سرزنش خواهد شد!

صادرات نفت که شریان حیاتی اقتصاد ایران است ٤٠٪ پایین‌تر از سال گذشته است؛ کاهشی که منجر به کسری بودجه‌ای عظیم شده است. عملکرد دولت احمدی‌نژاد کار را به آنجا رسانده که دادگاه (دیوان عدالت اداری) از دولت خواسته است ٥٨ میلیارد دلاری را که از بانک مرکزی گرفته به این بانک بازگرداند. بانک جهانی هم ایران را به دلیل عدم پرداخت اقساط وام‌هایش جریمه کرده است.

آقای روحانی چاره‌ای نخواهد داشت جز اینکه ریاست جمهوری‌اش را با سیاست‌های ریاضتی اقتصادی شروع کند. این مساله توافق بر سر مساله هسته‌ای و در نتیجه برداشتن تحریم‌ها را جذاب‌تر خواهد کرد. 


منبع: انصاف نیوز



منلع: انصاف نیوز