صراط: طرح آزادسازی سواحل در مازندران یکی از مصوبات دولت در استان مازندران بود که بر اساس آن امکان استفاده از سواحل برای مردم فراهم شود.
فعالیت دولت به روزهای پایانی رسیده است و هنوز سواحل نه تنها به صورت کامل آزاد نشده است بعضی از ادارات و نهادها نیز که در سواحل پلاژ داشتند و با امکانات سواحل را محصور کرده بودند، حصارهای سفت و سختی بر ساحل بستند.
آزادسازی سواحل مصوبه پر و سر و صدای دولت در استان بود که بعد از این مصوبه، فرماندار وقت ساری با حضور چند مسئول استانی، با به راه انداختن بلدوزر بخشی از سواحل را آزاد کرده بود و بعضی پلاژهای ادارات دولتی نیز با باز کردن درب ورودی پلاژ به سمت سواحل به صورت نیم بند اقدام به آزادسازی سواحل کرده بودند.
اما در سال جاری و روزهای گرم تابستان که مردم مسافران دریا هستند، درب پلاژها به روی مردم بسته است و نگهبانان این پلاژها عنوان می‌کنند، اینجا پلاژ دولتی است، عدالت اینجا نیست.
در ساحل فرح‌آباد ساری، پلاژهای همه ادارات دولتی با تابلو و سردرب‌های این ادارات دیده می‌شود که نگهبانی نشسته که مبادا اجازه دهند احدی از مردم وارد پلاژ شوند، آخر امکانات آن دولتی است و برای مردمی که روزی دل به عمومی شدن این امکانات بستند، نمی‌توانند از آن استفاده کنند و در برابر خواسته مردم که فقط می‌خواهد در کنار ساحل حضور یابیم می‌گویند؛ اینجا دولتی است و عدالت اینجا نیست.
« عدالت» عنوان دو طرح دریا در ساحل فرح‌آباد ساری است با امکانات بسیار حداقلی....
اینکه مسئولان می‌گویند ساحل مازندران امکانات ندارد شاید اجحاف باشد، در سواحل مازندران امکانات فراوان است، اما امکانات آن از آن مردم نیست.
در پلاژهای ساحل دریا در مرکز استان مازندران به صورت معمول ادارات جهاد کشاورزی، اقتصاد و دارایی، وزارت کشور، راه و ترابری، آموزش و پرورش و.... همه امکانات بسیار فراوانی دارند با ویلاهای کوچک و بزرگ حتی با سقف‌های خیلی زیبا، محوطه تمیز و پوشیده از چمن و درختان سرسبز که نسیم خنک ساحل را به کسانی که دولتی هستند، می‌وزند اما مردم نمی‌توانند از آن استفاده کنند چون آنجا دولتی است و عدالت آنجا نیست...
=================
گزارش از مهرانگیز عباسی