صراط:همه مردان دیانت و سیاستی که بتوانند صلاحیت نامزدی در انتخابات را از شورای نگهبان اخذ نمایند باید در رقابت های انتخاباتی کاملا هوشیار باشند تا مبادا در زمین دشمن بازی کنند چرا که به تجربه ثابت شده است دشمن همواره در ایام انتخابات سعی می کند از آن به عنوان فرصتی برای ایجاد بی ثباتی در نظام اسلامی بهره بگیرد و "تغییر دولت "را " تغییر حکومت" معنا کند. به همین دلیل جلب توجه نامزدهای ریاست جمهوری به چند نکته ضروری به نظر می رسد:
1- تکیه بر ترس و خود باختگی در سیاست های تبلیغاتی و ترساندن مردم از دشمن ، قطعا برازنده نامزدی نیست که می خواهد رئیس جمهور ملت مقاوم و سرافراز و با عزت ایران شود و این گونه هماوایی ها موجب طمع ورزی دشمن می گردد.
2-یکی دیگر از سیاستهای دشمن بخصوص در فضای برگزاری انتخابات، تبلیغات علیه ارکان نظام اسلامی نظیر جایگاه نهاد رهبری، مجلس، قوه قضائیه و شورای نگهبان می باشد. بر این اساس اگر خدای ناکرده نامزدی در تبلیغات خود با آهنگ دشمن همنوا شود، علی الاصول شورای نگهبان می تواند صلاحیت وی را مورد تجدید نظر قرار دهد.
3- نکته قابل توجه دیگر، آن است که دشمن در ایام انتخابات می کوشد با سیاه نمایی همه دستاوردهای نه تنها دولت -بلکه نظام - را زیر سئوال ببرد در حالی که حتی در محدوده دولت نیز منصفانه نیست که به بهانه مخالفت با دیدگاهها و عملکرد رئیس جمهور کنونی ، عملکرد همه وزارتخانه ها و دستگاهها را تخطئه کرد چرا که سلیقه سیاسی و اجرایی رئیس جمهور ، الزاماً سلیقه همه وزرا و دولتمردان نیست.
4- دولت یکی از ارکان نظام اسلامی است و اگر چه تحول در قوه مجریه می تواند تاثیراتی هم بر سایر دستگاهها بگذارد اما وعده های نامزدها علاوه بر آنکه نباید واهی و غیرقابل اجرا باشد، در عین حال هم نباید از قوه مجریه فراتر رود و به عنوان مثال وعده مذاکره و برقراری ارتباط با آمریکا و امثال آن خارج از اختیارات رئیس جمهور و از اختیارات رهبری می باشد.
البته نظام اسلامی که الگوی اجرایی حکومت براساس قانون اساسی الهام گرفته از اسلام می باشد، طی این سالها استحکام و کارآمدی خویش را ثابت کرده است و در صلابت آن همین بس که عده ای پس از آنکه درون این نظام رشد یافتند و به عالی ترین مسندهای قدرت رسیدند و آن گاه سربرآوردند تا از مسند قدرت ، ماهیت این نظام را دگرگون سازند و براساس باورهای غربی و غیر دینی خود الگوی جدیدی پیاده کنند، نه تنها راه به جایی نبردند بلکه همین مبارزه ، نظام اسلامی را آبدیده تر و مقاوم تر ساخت کما اینکه در دوران سازندگی حاکمیت تکنو کراتها و تحت الشعاع فن قرار گرفتن دین و ناباوری به نظام اقتصادی اسلام و طرفداری از اقتصاد باز و بی تفاوتی نسبت به عدالت و افزایش حداکثری ضریب جینی و 56 برابر شدن درآمد دهک های بالا نسبت به درآمد دهک پایین و اشرافیگری و امتیاز طلبی و حاکمیت آقازاده ها نتوانست نظام اسلامی را استحاله کند.
همچنین در دوران اصلاحات هم غلبه گفتمان سازش بر مقاومت، ابتذال و ولنگاری فرهنگی، افزایش روحیه تساهل و تسامح، هجوم مطبوعات و نشریات بر مبانی دینی و انقلابی تحت عنوان آزادی اندیشه نیز بردامان قدسی نظام اسلامی، گردی ننشانید.
در دوران اخیر هم ترویج ملی گرایی و باستان گرایی، بی اعتنایی به قانون و تکیه بر خود قانونی و خود محوری و عدم رعایت تفکیک قوا و طرح بیداری انسانی در برابر بیداری اسلامی و دفاع از جریان انحرافی، واپسین روزهای حیات نباتی خویش را می گذراند.
اینک پس از ده دوره ریاست جمهوری، ارکان نظام تثبیت شده و هر کدام در جایگاه خود استقرار یافته و به ضرورت دفاع از اختیارات و عمل به وظیفه خویش آشنا شده است و از پیامدهای غیرقابل جبران کوتاهی در این زمینه ها به خوبی آگاه شده است. اگر در دوره های گذشته موج برگزاری انتخابات، سایر دستگاهها را به انفعال می کشانید و آنان را از اجرای قانون در برابر رئیس جمهور و اطرافیان و فرزندانش باز می داشت، امروز ارکان نظام اسلامی، هویت و جایگاه خود را یافته اند و از همان ابتدا از حریم قانون دفاع نموده و با حریم شکنان، قاطعانه برخورد خواهند کرد.