مسئله استفاده از رأی اولیها و برگزاری جشن تکلیف سیاسی از دو جهت ظرفیت
بررسی، مطالعه و آسیب شناسی را دارد. اول اینکه رأی اولیها امید و ذخیره
نظام برای مشارکت حداکثری در مناسبات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی هستند که
سوءاستفاده از آنها به نفع یک جریان خاص رأی اولیها را دچار سرخوردگی و
بدبینی نسبت به آینده میکند. دوم اینکه هزینهکردهای انتخاباتی و تبلیغاتی
از اعتباراتی که باید صرف تعلیم و تربیت شوند، ظلم مضاعف بر آینده نظام و
تخلف از قانون است که از سوی کاندیداهای اجرای قانون صورت میگیرند.
*تخلف محرز شود، وزیر باید پاسخگو باشد
سید محمدباقر عبادی، عضو کمیسیون آموزش مجلس در این باره میگوید: کمیسیون آموزش جزئیات این همایش را بررسی میکند. هر چند اگر در جهت رشد شور انتخاباتی باشد، اشکال ندارد. اما اگر جهت دهی به سمت نامزد خاصی باشد، خلاف قانون است و اعضای کمیسیون آموزش مسئول مربوط را دعوت و مسئله را پیگیری میکند. وی در پاسخ به این سؤال که مسئول پاسخگو در این زمینه در چه سطح خواهد بود، میگوید: ممکن است در سطح وزیر یا معاونان وی باشند.
*خلاف شرع و قانون است
محمدمهدی زاهدی، رئیس کمیسیون آموزش نیز بر بررسی موضوع از سوی کمیسیون آموزش تأکید دارد میگوید: استفاده نامزدهای ریاست جمهوری یا کاندیداهای شوراهای اسلامی شهر و روستا از امکانات دولتی و عمومی خلاف شرع و قانون است و در این راستا شورای محترم نگهبان و هیئتهای نظارت بر شوراها این موضوع را در تأیید صلاحیت نامزدها تأثیر میدهند. وی نحوه ورود مجلس و به ویژه کمیسیون آموزش به موضوع را بسته به مورد عنوان میکند و در عین حال تأکید دارد: شورای نگهبان بهترین مرجع برای رسیدگی است.
*سوءاستفاده از افکار سیاسی نابالغ دانشآموزان تخلف است
میر قسمت موسوی اصل از دیگر اعضای کمیسیون آموزش است که وی میگوید: دولت در انتخابات باید زمینهساز و مجری و داور عادل باشد. اگر دولت به هر نحوی وارد فعالیت شود، تخلف از قانون است و خلاف قانون در نظام ولایی ایران خلاف شرع است. به هر حال استفاده از مدارس و دانشگاهها هم به لحاظ استفاده از امکانات دولتی در تبلیغات و هم به خاطر سوءاستفاده از افکار سیاسی نابالغ نوجوانان این موضوع تخلف محسوب میشود و کمیسیون آموزش وارد مسئله میشود. یک خلاف هم که در سیستم واقع شود مثل باتلاق میماند، بقیه هم پشت سرش میآیند؛ مثل اسراف و هزینه کرد بیت المال در خارج از موضع که باید قبل از وقوع پیشگیری شوند.
*مجلس بیکار نمینشیند
منصور حقیقت پور، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس میگوید: وقتی
دولت با استفاده از ظرفیتهای بیت المال میتینگ سیاسی میگذارد و تمام
بودجه دستگاهها را به سمت حرکت سیاسی میکشاند، آموزش و پرورش هم در یک
الگوی کوچکتر همین کار را میکند. البته مجلس هم بیکار نمینشیند. در جشن
ورزشگاه آزادی هم اگر مجلس ورود نمیکرد، مسئله جمع نمیشد. ما این کارها
را اقدامات نامشروع و نادرست برای ورود غیرقانونی و زودرس به انتخابات
تعریف میکنیم و مجلس به موقع به آنها رسیدگی میکند.
محمدحسن آصفری نیز از جمله نمایندگان منتقد فعالیتهای انتخاباتی در مدارس است. این عضو کمیسیون امنیت ملی میگوید: به طور کلی استنباط این است که این دوره تخلفات انتخاباتی زیاد شده است که باید جلوی آنها گرفته شود. اینکه هر کس یک روز را مشخص کند و در مسجد و مدرسه و دانشگاه اعلام کاندیداتوری و در مورد مسائل روز کشور موضعگیری کند، به مصلحت کشور نیست و عین تخلف از قانون است.
*به نام حماسه سیاسی به کام جریانی خاص!
آصفری میافزاید: جالب این است که این کاندیداها شروع فعالیت انتخاباتی را
افزایش شور انتخاباتی و در جهت تحقق حماسه سیاسی عنوان میکنند و بسیاری
از این افراد این روزها با این عنوان در محل خدمت خود حاضر نمیشوند، بدون
اینکه مرخصی بگیرند. استفاده از ساعت کاری دولتی برای تبلیغات از سوی
کاندیداها یا طرفداران آنها نیز مصداق استفاده از امکانات دولتی و تخلف
قانونی است. این افراد چطور میخواهند مجری قانون کشور شوند در حالی که
شروع فعالیتشان با بیقانونی است. وی ادامه میدهد: وزارت آموزش و پرورش
موظف است مدیران مجموعهها و مدارس خود را در این مورد آگاه کند.
فعالیت انتخاباتی در اماکن دولتی حتی در زمان قانونی تبلیغات هم ممنوع است چه برسد به الان. در این زمینه وزارتخانههای آموزش و پرورش و علوم باید بیش از سایرین مراقبت کنند. به نظر میرسد این ورود زودهنگام و شتابان به فعالیت انتخاباتی از ترس این است که رقبایی که امروز با آنها همکاری نکردهاند، رأی بیاورند و آنها را کنار بگذارند. این دیدگاهها غربی و با رویکرد نظام جمهوری اسلامی در تناقض است.
*هنوز سرانه مدارس پرداخت نشده، اسراف چرا؟!
حجتالاسلام علیرضا سلیمی، عضو کمیسیون آموزش میگوید: آموزش و پرورش اگر
واقعاً به دنبال افزایش مشارکت سیاسی دانشآموزان است راههای کم هزینهتری
هم دارد. در شرایطی که بودجه عمرانی آموزش و پرورش به شدت کاهش داشته،
سرانه مدارس پرداخت نشده و مدارس برای اداره خود با مشکلات زیادی مواجهند،
سرمایش و گرمایش مدارس هنوز به گونهای است که حوادثی مثل شین آباد را رقم
میزند و هوشمندسازی مدارس در نقاط دور افتاده به عنوان خواب و خیال مطرح
است، چرا هزینهها صرف مسائلی شود که ربطی به دستگاه تعلیم و تربیت ندارد؟
از طرفی سوءاستفاده از ناآگاهی سیاسی از طرفی و شور و نشاط رأی اولیها
برای بهرهبرداری یک جریان خاص اصلاً قابل دفاع نیست به ویژه اینکه از بیت
المال هم برای برنامههای اینچنینی هزینه شود. باید در نظر داشته باشیم که
نگاهمان در انتخابات باید اخلاقمدارانه باشد.
ظاهراً قبح حیف و میل بیت المال در میان مسئولان از بین رفته است. اگر هم ادعا دارند که افراد ثروتمندی هزینه تبلیغات آنها را میپردازند که باید شفاف اعلام کنند از چه طریقی به دست آمده آیا نتیجه تسهیلات کلان و چند ده میلیاردی است که گروهی به جیب میزنند و از کنارشان مهآفریدها خلق میشوند؟ نهادها و اماکنی که گستردگی زیادی دارند مثل شهرداریها و آموزش و پرورش باید مراقب باشند که مورد بهرهبرداری انتخاباتی شخص یا گروهی خاص نشوند.