در 66 کیلوگرم محمد یوسفی می توانست با وجود شکست مقابل گانزوریک مغول و از دست دادن شانس حضور در فینال حداقل در گروه بازنده ها برای مدال برنز بجنگد اما او هم نتوانست از این فرصت طلایی استفاده کند و با باخت برابر توشینوری ایشیدا ژاپنی دستش از مدال برنز هم کوتاه ماند. البته حضور یوسفی در رقابت های قهرمانی آسیا و افزایش تجربه فنی او قطعا سبب خواهد شد تا رقیبی جدی برای مهدی تقوی عنوان دار و با تجربه تراشیده شود.
در وزن 74 کیلوگرم، همان کشتی‌گیری در آسیایی روی تشک رفت و توانست با کسب مدال برنز تا حدودی جواب اعتماد رسول خادم را بدهد که در جام جهانی تهران باز هم با صلاحدید رسول خادم رو در روی جوردن باروفس اعجوبه آمریکایی ها قرار گرفت و با وجود شکست مقابل این چغر کشتی بلد، اما انصافا رقابت خوبی را به نمایش گذاشت.
در وزن 84 کیلوگرم رسول خادم سرانجام نتوانست ریسک کند و به جای استفاده از محمد حسین محمدیان جوان و آینده دار، احسان امینی را به میدان فرستاد. امینی هم که سابقه قهرمانی آسیا را در کارنامه دارد و از انتخاب احسان لشکری برای المپیک و عدم برگزاری انتخابی درون اردویی هنوز هم از رسول خادم دلخور است هرچه در توان داشت به منصه ظهور گذاشت اما به مدالی بهتر از برنز دست پیدا نکرد.
و اما در وزن 96 کیلوگرم، حامد تاتاری که نه جوان است نه جویای نام، پس از سال ها پشت خط ماندن در 84 کیلوگرم و مدت ها انتظار در 96 کیلوگرم، در غیاب رضا یزدانی آنقدر در جام جهانی تهران خوب ظاهر شد که خادم به او اعتماد کرد و در آسیایی هم این دلاور خراسانی را به روی تشک فرستاد. تاتاری هم هر چه در توان داشت خرج کرد و به مدالی بهتر از برنز آسیا دست پیدا نکرد.
نمایش دلپذیر پرویز هادی در سالن ایندیرا گاندی دهلی نو و کسب مدال طلا این نوید را می دهد که در مرحله پایانی رقابت های انتخابی تیم ملی کشتی آزاد شاهد دوئل تمام عیاری برای تصاحب دوبنده سنگین وزن باشیم چراکه حضور فردین معصومی با انگیزه و کمیل قاسمی که حالا دیگر با تجربه شده، قطعا اتفاقات دیدنی را در سالن شهدای هفتم تیر تهران رقم خواهد زد.
در مجموع با توجه به موجودیتی که رسول خادم به مسابقات آسیایی فرستاد و همچنین چهره های شرکت کننده سایر تیم ها، عملکرد بچه ها رضایتبخش بود اما این تیم حتی با وجود جوانی این پتانسیل و شایستگی را داشت که حداقل در سه وزن مدال طلا بگیرد.البته نایب قهرمانی خادم با این تیم نسبتا گمنام هم جای تحسین دارد و هم قابل دفاع است.