تصور میشود کامران دانشجو با این کار درصدد بود که استقلال خود را به رخ آنهایی بکشد که میگفتند او گوش به فرمان رئیسجمهور است و تمام دستوراتی که از ناحیه پاستور به وزارت علوم میرسد را بدون لحظهای تردید اجرا میکند اما این ظاهر ماجرا بود چرا که دانشجو باید در زمانی هم اجرای دستورات مافوق را به نمایش میگذاشت که این کار را هم چند روز پیش انجام داد یعنی زمانی که خبرنگاران به گرد او جمع شدند تا دلیل اجرا نکردن دستور رئیسجمهور را بپرسند. او به صراحت گفت که «تصميم نهايي بر اساس رعايت موازين و سلسله مراتب با رئيسجمهور محترم است و اوامر صادره اجرا ميگردد.»
این بدان معناست که او کماکان در اجرای دستوراتی که از پاستور میرسد استقلال مورد اشاره را ندارد. برخی هم در آن زمان، پیشبینی میکردند که عملکرد دانشجو در قبال نامه رئیسجمهور یک بازی سیاسی است لذا با انتشار خبر احتمال کاندیداتوری دانشجو در روز گذشته، این گمانه به واقعیت نزدیکتر شد چرا که احتمالاً دانشجو تصور داشت که توانسته از طریق اخباری که در آن زمان منتشر شد تا حدودی محبوبیت کسب کند و اینگونه القا نماید کاری که به صلاح نداند، انجام نخواهد داد که البته این القا همانطور که اشاره شد مدت زیادی دوام نداشت.
او در 18 فروردین خواست تا نزدیکی خود به رئیسجمهور را نشان دهد لذا گفت: « طبق اظهار مشاور ارشد رياست جمهوري، رئيسجمهور محترم از رسانهايشدن موضوع مكدر شده و به مسئولين ذي ربط تذكر دادهاند.»
نکته قابل تامل در این بخش هم اعلام مکدر شدن خاطر رئیس جمهور از زبان
ثمره هاشمی بود یعنی دانشجو اینگونه القا کرد که دیداری با رئیسجمهور
نداشته است بنابراین در این مرحله کوشید تا بخشی حتی کوچک از اختیارات خود
را به نمایش بگذارد.»
دانشجو به زودی کاندیدا میشود
روز گذشته ایلنا نوشت که یکی از کاندیداهای جامعه دانشگاهی کشور به زودی
اعلام کاندیداتوری میکند. کامران دانشجو، وزیر علوم به زودی کاندیداتوری
خود در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری را اعلام خواهد کرد تا بتواند
رأی جامعه دانشگاهی را از آنِ خود کند. بر اساس این گزارش، کامران دانشجو
که خود را مجری سرسخت پیادهسازی پروژه اسلامی کردن دانشگاهها میداند، در
حالی پا به عرصه انتخابات میگذارد که امیدوار است بتواند رأی دانشجویان و
اساتید دانشگاههای سراسر کشور را به خود اختصاص دهد.
رقابت با همکاران قدیمی
چنانچه کاندیداتوری کامران دانشجو در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری قطعی
شود وی نیز از جمله وزرای کابینه احمدینژاد خواهد بود که به رقابت با
کاندیدای دولت که از حمایت رئیس دولتهای نهم و دهم نیز برخوردار است،
میپردازد. از جمله وزرای سابقی که هماکنون پای به عرصه رقابتهای
انتخاباتی گذاشتهاند میتوان به مصطفی پورمحمدی، منوچهر متکی و به احتمال
زیاد کامران باقری لنکرانی اشاره کرد.
آیا دانشجو گزینه انتخاباتی دولت است؟
با امتناع دانشجو از برکناری دو رئیس دانشگاه، سایتها و روزنامههای حامی
دولت در قبال این اقدام واکنشی نشان ندادند اما زمانی که مرضیه وحید
دستجردی از برکناری باقر لاریجانی سرپیچی کرد، همین رسانهها نوشتند که
وزیر بهداشت برای تمرد از رئیس جمهور لایق بیرون رفتن از کابینه است و
موضوعات زیادی در مورد او مطرح کردند. این سکوت نشان میدهد که آنها قصد
تخریب یا حتی تضعیف دانشجو را ندارند و میخواهند روال کار به صورتی که از
قبل برنامهریزی شده بود، ادامه پیدا کند.
البته این تنها یک گمانه است و سکوت بر صحت گمانهها میافزاید. دانشجو با
مشایی هم ارتباط خوبی دارد لذا بعید نیست با کاندیداتوری او، مشایی و طیف
او از دانشجو حمایت کنند و از سویی هم عملکرد دانشجو در این چند سال
آنچنان حساسیت برانگیز نبوده که دولت بیم رد صلاحیت او را داشته باشد؛ به
هر حال تصمیمگیری در مورد دانشجو با شورای نگهبان است و آنها باید تعیین
کنند که آیا وزیر علوم دولت دهم میتواند برای ماندن در پاستور و البته
صندلیای رفیعتر با دیگران به رقابت بپردازد یا خیر؟ دانشجو در زمان
انتخابات دهم، رئیس ستاد انتخابات بود و در رزومه خود طی مدت همکاری با
دولت احمدینژاد، استاندار تهران، قائم مقام و معاون سیاسی وزارت کشور و
سرپرست وزارت کشور بوده است.
اکنون باید منتظر ماند و دید که آیا دانشجو برای ثبتنام به خیابان فاطمی
خواهد رفت یا ترجیح میدهد تا پایان دولت در وزارت علوم بماند. به هر حال
برادران او پس از روی کار آمدن احمدی نژاد به جایگاههایی رسیدند چنانکه
فرهاد دانشجو رئیس دانشگاه آزاد شد و خسرو دانشجو ریاست واحد علوم و
تحقیقات که مهمترین واحد دانشگاه آزاد است را بر عهده دارد. در نهایت باید
به افرادی که تاکنون از سوی رسانهها به عنوان کاندیدای احتمالی دولت
معرفی شدهاند، اشاره کرد: اسفندیار رحیم مشایی، محمدرضا رحیمی، حمید رضا
حاج بابایی، نیکزاد و حالا هم دانشجو. البته برخی میگویند دولت با در نظر
داشتن این افراد درصدد است که با ردصلاحیت احتمالی هر یک از آنها، گزینه
بعدی را به میدان بفرستد.