‏۲۸ آذرماه امسال، مجمع عمومی عادی سالیانه بانک‌پاسارگاد (نوبت دوم)، در محل تالار بزرگ وزارت کشور و با حضور بیش از ‏‏۹۰ درصد سهامداران برگزار شد و قرار است بزودی نماد این بانک در بورس نیز بازگشایی شود. ‏

در شماره ی جدید هفته نامه‌ی نبض بازار و در آستانه ی برگزاری مجمع این بانک درباره ی همه ی ابهاماتی که درباره ی آن وجود دارد بحث و گفتگو شده تا شاید یکی از مدیران این بانک خود را موظف به پاسخگویی بداند.

برخی اعضای فعلی هیئت مدیره بانک سرمایه در دوره اعطای این تسهیلات سمتهای مهم اجرایی داشتند ، حال سؤال اینجاست که وجاهت و شأن افرادی که در قبال سوء استفاده از مشتریان و سهامداران سکوت کردند چیست که در حال حاضر هم در سمت هیئت مدیره بانک سرمایه به صندلیهایشان تکیه زده اند. انگار نه انگار که این افراد امین مردم هستند و زمانی که دزد به اموال مردم زد می بایست دادخواهی می کردند نه سکوت.

یکی از نهادهای مالی و اعتباری که در راستای این موضوع، مورد بررسی  قرار گرفته، موسسه اعتباری ملل است که پیش از تغییر نام، سالها نام موسسه اعتباری عسکریه مشغول فعالیت بود.

توقف تابلوهای بانک پاسارگاد گویا یک موضوع مسری است. بعد از تلاش های بی حاصل بانک پاسارگاد در بورس و غیبتهای مکرر آنان که البته گویا تکرار آن خاطر مدیران این بانک را مکدر کرده است تابلوی فرابورس این بانک هم از سال 89 تا کنون خاک می خورد.

415.000.000.000 ریال از جیب بیت المال زده شد و با ورود هوشمندانه مراجع قضایی اطلاع رسانی شد و این درحالیست که سکوت مدیران بانک ملی در قبال این این تخلف هیچ توجیهی ندارد. این سکوت نه تنها نشانه ی بی اطلاعی آنها نیست بلکه پیام آن شانه خالی کردن از پاسخ دادن به افکار عمومی است.

غیبتهای طولانی این بانک در بورس سابقه ی طولانی دارد. بعد از ورود پاسارگاد به بورس در مرداد سال 90 و تنها بعد از 2 ماه فعالیت آنها در این بازار 4 ماه غیبت داشتند تا در نهایت در اسفند 90 حضورشان را از سر بگیرند. اما این تنفس 4 ماهه هم نتوانست اوضاع را برایشان خیلی تغییر دهد.

پرداخت نکردن این سود به سهامداران و نگهداری آن نزد بانک ملت تنها رد شدن از خطوط قرمز است که بدون شک و به یقین ریشه در عدم شفافیت برخی گردشهای مالی دارد.