۱۰ شهريور ۱۴۰۰ - ۱۰:۵۹
هیاهوی تبلیغاتی اصلاح‌طلبان برای چیست؟

‌جازنی رئیس‌جمهور سابق در یک پست حکومتی!

روزنامه شرق، در گزارش اصلی خود به بررسی جایگاه سیاسی حسن روحانی پس از پایان دوره ریاست جمهوری‌اش پرداخت؛ گزارشی که برای اعمال فشار بر رهبری نوشته شده تا برای ایشان تعیین تکلیف کند که چرا تاکنون حکمی برای حسن روحانی صادر نشده است!
کد خبر : ۵۶۹۸۶۷

روزنامه شرق، در گزارش اصلی خود به بررسی جایگاه سیاسی حسن روحانی پس از پایان دوره ریاست جمهوری‌اش پرداخت. گزارشی که هنوز شروع نشده و در همان زیرتیتر خودش را لو می‌دهد که برای اعمال فشار بر رهبری نوشته شده تا در گمانی باطل، برای ایشان تعیین تکلیف کند که چرا تاکنون حکمی برای حسن روحانی صادر نشده است. عنوان این گزارش «روحانی در پرده آخر» است، اما در زیرتیتر آمده که «حسن روحانی پس از پایان ریاست جمهوری‌اش حکمی دریافت نکرده است» تا در همین ابتدا روشن شود که غرض از نگارش و انتشار آن چیست.
 

حسن روحانی

در متن گزارش ادعا شده که «مقام معظم رهبری سنتی دارند که بعد از پایان دوره ریاست‌جمهوری افراد، آن‌ها را به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام درمی‌آورند.»‌ اما جالب آنکه در همین گزارش توضیح داده شده که از میان سه رئیس‌جمهور دوران رهبری آیت‌الله خامنه‌ای که قبل از روحانی سرکار بودند، هاشمی رفسنجانی که از ابتدا رئیس مجمع بوده، خاتمی هم گویا به دلیل عدم تمایل خود عضو مجمع نشده و در نهایت احمدی نژاد که پس از پایان ریاست جمهوری‌اش با حکم رهبری به عضویت مجمع درآمده است.

و، اما گزارش شرق و حسن روحانی و مجمع تشخیص. شرق در مورد روحانی با اشاره به عدم حکم رهبری برای او می‌نویسد: «این شایعه وجود دارد که حسن روحانی یکی از گزینه‌های ریاست بر مجمع تشخیص مصلحت نظام است» کجا این شایعه پخش شده است؟! سؤال این است که چنین شایعه‌ای پخش شده یا شرق و رفقا! تلاش دارند که پخش بشود؟

یکی از منابع پخش این شایعه را هم شرق تلویحاً معرفی می‌کند: «محمد عطریانفر درباره حضور مجدد روحانی در مجمع به خبرآنلاین گفته بود: درباره صلاحیت‌ها و قابلیت‌هایی که در آقای روحانی سراغ دارم، فکر می‌کنم که مقام معظم رهبری در صورت اعلام تمایل او و توافق ایشان علاوه بر مسئولیت عضویت او در مجمع تشخیص چه بسا در دوره‌ای که مسئولیت آقای صادق لاریجانی تمام شود، بنا بر احراز صلاحیت و قابلیت‌های منحصر‌به‌فرد آقای روحانی در قیاس با اعضای فعلی مجمع، ریاست را برعهده آقای روحانی واگذار خواهند کرد.»

و شرق گزارش خود را با این جملات به پایان می‌رساند: «حال باید دید حسن روحانی قید حضور در مجمع تشخیص مصلحت نظام را خواهد زد یا خود را برای ریاست بر آن و نشستن بر صندلی مرحوم آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی آماده می‌کند.» که در واقع بیان یک دوگانه است؛ یا روحانی بر صندلی ریاست مجمع می‌نشیند و یا عضویت را نمی‌پذیرد! این عضویت هم چنانکه از عبارت شرق برمی‌آید، بسته به خواست او دارد، وگرنه رهبری که حتماً حکم خواهند داد!

پس منبع اصلی شایعه، بعد از خبرآنلاین و عطریانفر و شرق، تمایل قلبی خود حسن روحانی است. او پس از درگذشت هاشمی رفسنجانی دیگر در جلسات مجمع شرکت نکرده است و شرق هم به آن اذعان دارد: «آخرین حضور او در مجمع به حدود پنج ماه قبل از فوت مرحوم آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی برمی‌گردد.»‌ روحانی دوست داشت رئیس باشد و تا رئیس نباشد، به مجمع نمی‌رود. اکنون هم دوست دارد رئیس مجمع باشد. هیاهوی تبلیغاتی اصلاح‌طلبان برای همین است.

فقط یک سؤال، کسی که ناکارآمدی دولتش عیان شده، در میان مردم پایگاه اجتماعی ندارد و لب مرز استیضاح بود و شش سال است جلسات مجمع را برای حضور به رسمیت نشناخته، می‌تواند عضو مجمع باشد؟ این بسته به تشخیص رهبری است، اما، چون در گزارش روزنامه شرق به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، بدون خطاب قرار دادن رهبر انقلاب، اعتراض شده که احمدی نژاد به دلیل بی اعتنایی به قانون «چگونه می‌تواند مصلحت کشور را تشخیص بدهد و چگونه همچنان حق دارد عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام باشد؟»، این سؤال ایجاد می‌شود که چنین حقی و حتی حق ریاست بر مجمع، چگونه برای روحانی اثبات شده است؟ وگرنه که تشخیص این موضوع با رهبرانقلاب است.

شایعه‌سازی برای در اختیار گرفتن یک منصب یا افزایش سطح فرد تا حد آن مقام مورد بحث یکی از شیوه‌های سیاسیون است. مثلاً کسی که حتی در سطح وزیر هم نیست، به اعوان و انصار رسانه‌ای‌اش دستور می‌دهد نام او را به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری مطرح و خبرسازی کنند. بعداً تکذیب هم می‌کند، اما حالا در لیست گزینه‌های ریاست جمهوری قرار گرفته است! حالا هم برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب تلاش می‌کنند نام روحانی در ردیف ریاست مجمع قرار بگیرد. چنانکه چند سال پیش و در برهه انتخابات خبرگان رهبری، تلاش شد در فضای مجازی، سطح او به عنوان سطحی بالاتر از ریاست جمهوری طرح شود، اما آنقدر آنچه بیان شد، دور از سطح و شأن او بود که بیشتر مورد طنز و شوخی قرار گرفت.

منبع: روزنامه جوان