۱۲ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۳:۰۴

وزیری که ویلای ۱۵۰۰متری دارد، با برجام هم درد مستأجر را درک نمی‎کند

وزیری که ویلای ۱۵۰۰متری دارد، با برجام هم درد مستأجر را درک نمی‎کند
کارشناس اقتصادی ریشه تمام مصائب مسکن را اشراف‌زدگی برخی وزرای دولت عنوان کرد و با تأکید بر این‌که اقتصاد مقاومتی راه‌حل رفع مشکلات و توسعه اقتصادی کشور است، گفت: برجام چه ارتباطی به مشکل مسکن مردم دارد؟
کد خبر : ۴۱۶۲۱۷

افشین پروین‌پور با واکاوی دلایل جهش قیمت مسکن و نابسامانی این بخش مهم اقتصادی اظهار کرد: مشکل کشور این است که برخی وزرا از طبقه اشراف هستند و ثروت‌های چند هزار میلیاردی دارند و نمی‌دانند مستأجران در بازار مسکن چه می‌کشند.

به گزارش تسنیم وی با بیان این‌که این وزرا هیچ درکی از کسی که در یک خانه 30متری زندگی می‌کند، ندارند، تصریح کرد: دولتمردان وقتی در ویلاهای 1500متری زندگی می‌کنند درکی از فشار واردشده به مردم به‌لحاظ اقتصادی و مسکن ندارند.

وی با تأکید بر این‌که طبق قانون اساسی وظیفه دولت تأمین مسکن مردم است و این وظیفه را بر دوش دولت گذاشته است، افزود: یکی از مهم‌ترین دلایلی که دولت توجهی به مسکن و حل مشکلات آن ندارد این است که "مسئله‌ای" به‌نام مسکن ندارد و در خانه‌های چند صد میلیارد تومانی زندگی می‌کنند.

کارشناس اقتصاد مسکن با ابراز این‌که "با روند کنونی که دولت در پیش گرفته به‌سمت ناکارآمدی می‌رویم"، گفت: متأسفانه دولت اقتصاد را در حوزه سیاست گرو گذاشته و معتقد است چاره‌ای جز تسلیم شدن برابر آمریکا نداریم.

پروین‌پور با تصریح به این‌که رویه دولت این است که برجام‌های بعدی را قبول کند، اظهار کرد: با وجود تأکید مقامات عالی‌رتبه نظام بر بی‌نیازی ایران به برجام آمریکایی و اروپایی، اما دولت به‌دنبال آن است که القا کند چاره‌ای نداریم جز این‌که امتیازهای بیشتری به نظام سلطه بدهیم.

وی با انتقاد از اظهارات برخی مسئولان دولتی مبنی بر این‌که آب خوردن مردم را هم به برجام گره زده بودند، گفت: چرا باید این تفکر را داشته باشیم که نیازهای ایران فقط با وابستگی به خارجی‌ها تأمین می‌شود. تفکر دولت این گونه است.

وی مهم‌ترین مشکل کشور را اشراف‌زدگی مسئولان دانست و گفت: یا مسئولان دغدغه حل مشکلات اقتصادی مردم از جمله مسکن را ندارند یا این‌که به آنها دستور داده‌اند کاری انجام ندهند.

نظرات بینندگان
حی
|
United States of America
|
۱۳:۴۷ - ۱۲ خرداد ۱۳۹۷
۰
۰
متاسفانه چون مسئولان معولا تا پایان عمرشان ازچرخه کنار نمی روند لذا عادت می کنند تمام یا حداقل بخش اعظم هزینه زندگی انها بردوش ملت باشد .لذا با این فاصله انها هرگز به مسایل ومشکلات واقعی کشور اشراف پیدا نمی کنند .اگرهم پیدا کنند چون یک طرف بحران خودشان هستند لذا خود را به عدم توجه می زنند ودایم اشکال رابه رقبا یا دشمنان خارجی ارجاع میدهند وبا آدرس غلط دادن سعی دارند اززیر مسئولیت شانه خالی کنند