تا جام جهانی ۲۰۰۲، برزیل و آلمان در کنار هم ۳۲ حضور را در این بازی‌ها تجربه کرده و بیش از ۱۰۰ پیروزی به دست آورده بودند. دو تیم به همراه هم هفت عنوان قهرمانی در جهان را به نام خود ثبت کردند.
به گزارش ایسنا، نکته عجیب این بود که ژرمن‌ها و سلسائو در ۱۶ دوره جام جهانی هرگز با هم رو به رو نشده بودند. در نهایت این اتفاق در هفدمین دوره یعنی جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن رخ داد و دو تیم در فینال باید به مصاف هم می‌رفتند. این رقابت تنها برای فتح جام نبود بلکه رقابت دو تیم بزرگ بود. پیروزی آلمان و کسب یک عنوان دیگر باعث می‌شد ژرمن‌ها در تعداد جام با برزیل برابر شوند. از طرفی برد برزیل فاصله این تیم را با آلمان و ایتالیا بیش‌تر می‌کرد.
برزیل در حالی جواز حضور در مسابقات را به دست آورد که مرحله مقدماتی غیرمتعارفی را سپری کرد. چهار سرمربی مختلف هدایت این تیم را در این دوره بر عهده گرفتند. لوییس فلیپه اسکولاری با وجود روی فرم نبودن رونالدو نازاریو او را به تیم ملی دعوت کرد و در مقابل روماریو را بر خلاف میل هواداران کنار گذاشت. ریوالدو در حالی سلسائو را در جام جهانی ۲۰۰۲ همراهی می‌کرد که از شرایط آرمانی‌اش فاصله داشت. علاوه بر این اسکولاری به خاطر سیستم ۲-۵-۳ به شدت مورد انتقاد قرار می‌گرفت چون اغلب تیم ملی برزیل با ترکیب ۳-۳-۴ و یا ۲-۴-۴ به میدان می‌رفت و با این روش در سال ۱۹۹۴ توانست فاتح جام جهانی شود.
رسانه‌های برزیلی به کنایه تیم برزیل را خانواده اسکولاری می‌نامیدند و به آن می گفتند فلیپائودفندیا. این انتقادها تاثیری در تصمیم سرمربی برزیلی نداشت. سیستم ۲-۵-۳ اجازه می‌داد که برزیل از مدافعان خود به نام های کافو و روبرتو کارلوس در کارهای تهاجمی بهره ببرد. کلبرسون و گیلبرتو سیلوا خط دفاعی را پوشش می‌دادند و در خط حمله سه R حضور داشتند. رونالدینیو آزادی عمل داشت و می‌توانست در هر نقطه بازی کند. جلوتر از او رونالدو و ریوالدو بهترین سطح خود را به نمایش گذاشتند. برزیل همه بازی‌ها را با پیروزی پشت سر گذاشت و تا فینال این چنین پیش رفت.
در مقابل آلمان برای صعود به جام جهانی با مشکل رو به رو شد. این تیم تا یک هفته مانده به پایان صدرنشین گروه خود بود اما در مونیخ پنج بر یک شکست خورد و مجبور شد در پلی اف بازی کند. در این مرحله به مصاف اوکراین رفت و آلمان پس از تساوی یک بر یک در کی‌یف توانست در دورتموند چهار بر یک پیروز شود و به جام جهانی راه پیدا کند.
برای نخستین‌بار آلمان به صورت غیرمستقیم به این رقابت‌ها صعود کرد. به همین خاطر انتظارها از این تیم کم شد. با این حال دیدگاه‌ها پس از پیروزی هشت بر صفر ژرمن‌ها مقابل عربستان کمی تغییر کرد. میروسلاوه کلوزه در این بازی هت تریک کرد و این گل‌ها کمک کرد تا با پنج گل پس از رونالدو دومین گلزن برتر بازی‌ها شود. آلمان با ارائه یک بازی منظم تاکتیکی و با تکیه بر الیور کان (تنها یک گل در مرحله گروهی دریافت کرد) و میشاییل بالاک (گل‌های پیروزی را برابر آمریکا و کره جنوبی به ترتیب در مرحله یک چهارن نهایی و نیمه نهایی به ثمر رساند) توانست به فینال برسد.
به همین خاطر فینال جام جهانی ۲۰۰۲ تنها تقابل دو تیم قدرتمند جهان نبود بلکه دوئل رونالدو برابر یک دفاع منسجم بود که درون دروازه از کان بهره می‌برد.
هر دو تیم در فینال تلاش می‌کردند تا بتوانند کنترل بازی را در اختیار بگیرند و به همین خاطر رقابت شدیدی میان‌شان وجود داشت. بالاک یکی از برجسته‌ترین بازیکنان مرحله حذفی در این بازی محو شده بود و کلوزه مرد اول در محوطه جریمه حریف بود. شماره یازده ژرمن‌ها توانست از دفاع برزیل عبور کند و نخستین موقعیت خطرناک بازی را ایجاد کند. برزیل مالکیت توپ کم‌تری داشت اما در حمله‌ها سریع و بهتر بود. در این شرایط رونالدینیو یک پاس داد و رونالدو تنها کان را رو به روی خود دید اما مهاجم برزیلی ضربه‌اش را به بیرون زد. شاگردان اسکولاری در دقایق پایانی بهتر ظاهر شدند و نزدیک بود به گل برسند.
در شروع نیمه دوم ورق برگشت و آلمان دو فرصت خوب گلزنی داشت. الیور نیویل یک ضربه آزاد قدرتمند زد و مارکوس با انگشتانش مسیر توپ را عوض کرد تا توپ به بیرون برود. بازی برابر دو تیم ادامه داشت تا این که ۲۲ دقیقه پایانی فرا رسید. رونالدو توپ ربایی کرد و آن را به ریوالدو داد. سپس این بازیکن به سمت دروازه شوت کرد. بر خلاف انتظار کان، بهترین دروازه بان جهان هنگام مهار توپ دچار اشتباه شد. او که تا آن زمان برجسته ترین بازیکن آلمان بود توپ را در مقابل پاهای رونالدو رها کرد و مهاجم برزیلی توانست بازی را یک بر صفر کند.
با این اتفاق آلمان مجبور شد ریسک بیش‌تری کند و مهاجم‌های برزیل از فضاهای خالی ایجاده شده بهره بردند. کلبرسون پاس کافو را دریافت کرد، از سمت راست پیشروی کرد و توپ را به نزدیکی محوطه جریمه برای ریوالدو فرستاد. بازیکن برزیلی اجازه داد توپ از میان پاهایش رد شود تا به رونالدو برسد. مهاجم برزیلی به آرامی توپ را کنترل کرد و با پای راست به سمت چپ دروازه آلمان ضربه زد. بازی دو بر صفر شد. این هشتمین گل رونالدو بود. برزیل به این طریق توانست به افتخاراتش در جام جهانی بیافزاید.
