۱۹ مهر ۱۳۹۶ - ۱۵:۵۷

تمایل مصرف مواد در افراد معتاد حتی پس از مرگ!

یک پژوهش جدید نشان می دهد که میل مصرف مواد مخدر در افراد معتاد حتی پس از مرگ نیز وجود دارد.
کد خبر : ۳۸۴۲۷۵
صراط:یک پژوهش جدید نشان می دهد که میل مصرف مواد مخدر در افراد معتاد حتی پس از مرگ نیز وجود دارد.
به گزارش ایسنا به نقل از دیلی میل، یک پروتئین در مرکز پاداش مغز افراد وجود دارد که در افراد وابسته به مواد مخدر از نظر شیمیایی تغییر کرده،کوتاه شده و تقسیم می شود.
محققان اتریشی بر اساس کالبد شکافی های متعدد دریافتند پروتئین تغییر یافته در معتادان به هروئین نشان می دهد که هوس مصرف مواد مخدر حتی پس از مرگ نیز در افراد معتاد وجود دارد.
این پروتئین که FosB، نام دارد، یک فاکتور رونویسی در مغز است که همراه با دیگر مولکول ها، در انتقال سیگنال(انتقال محرک به سلول) دخیل هستند.

گفته شده است که این پروتئین مسئول انتقال اطلاعات ژنتیکی بین سلول ها و همچنین تعیین این مسئله است که آیا ژنهای خاص فعال می شوند یا نه.

FosB بخشی از پروتئین فعال AP1 بوده که در تنظیم بیان ژن در پاسخ به طیف وسیعی از محرک ها، از جمله استرس و عفونت های باکتریایی نقش دارد.

به دلیل مصرف مداوم مواد مخدری مانند هروئین، FosB  به DeltaFosB تبدیل شده که به طور فزاینده ای در موارد مصرف مزمن در مغز تحریک شده و حتی بر عوامل رشد نفوذ کرده و سبب تغییرات ساختاری (شکل پذیری عصبی) در مغز و ناحیه تشکیل حافظه می شود.

شواهدی توسط دانشگاه علوم پزشکی وزارت پزشکی قانونی وین به دست آمده که نشان می دهد این پروتئین اصلاح شده همچنان پس از مرگ نیز در افراد معتاد فعال است.

آنها با بررسی نمونه های بافتی از نوکلئوس اکومبنس(ناحیه ای از مغز) 15 معتاد به هروئین فوت شده به این نتیجه رسیدند.

محققان با استفاده از روش های تشخیصی بسیار دقیق دریافتند که DeltaFosB تا 9 روز پس از مرگ نیز هنوز هم قابل تشخیص است.

اگرچه جهش این پروتئین می تواند بیش از یک هفته پس از مرگ نیز در فرد معتاد مشخص شود، محققان بر این باورند که این دوره برای افراد زنده که در حال تلاش برای ترک مواد هستند بسیار بیشتر بوده و حتی می تواند ماه ها طول بکشد.

آنها همچنین نشان دادند که این نتایج می تواند در درمان و مدیریت افرادی با وابستگی به مواد مخدر و اعتیاد به هروئین موثر باشد.

این محققان اظهار کردند که ولع مصرف مواد مخدر تا ماهها در فرد معتاد باقی مانده و به همین دلیل مراقبت و حمایت روانی از این افراد پس از ترک از اهمیت بسزایی برخوردار است.