به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از فرادید، زاوادسکی خودش می‌گوید که از وقتی بچه بود همیشه رویا‌ها و بینش‌هایی را تجربه می‌کرد که تصویری از دنیا‌های غیرمعمول و خیالی را در ذهن او شکل می‌دادند. او احساس می‌کرد که می‌تواند به وسیلۀ نقاشی، این دنیا‌های سوررئال درونی را با دیگران نیز به اشتراک بگذارد. داریوش وقتی ۱۱ ساله بود شروع به نقاشی کرد؛ او می‌خواست به مدرسۀ هنر هم برود، اما مسئولان مدرسه به او گفتند که بینایی‌اش ضعیف است و نمی‌تواند نقاش خوبی بشود؛ قطعا اشتباه می‌کردند! از آن به بعد زاوادسکی به صورت خودآموخته کار نقاشی را ادامه داد و به قول خودش این باعث شد که بتواند تکنیک‌های مخصوص خودش را ابداع کند. نقاشی‌های زاوادسکی تا حد زیادی یادآور سبک و سیاق آثار یک نقاش لهستانی دیگر یعنی زجیسواف بکشینسکی هستند؛ اما این شباهت به معنی تقلید کامل و محض نیست. آثار زاوادسکی حال و هوا و مضامین مخصوص به خودشان را دارند. تصاویری که زاوادسکی به ما نشان می‌دهد هم بی‌اندازه زشت و کریه هستند و هم در عین حال جذاب و چشمگیر. آثار او جزئیات ظریف و نمادینی دارند که باعث می‌شود بتوانیم دقایقی طولانی به هر کدام از آن‌ها نگاه کنیم و دنبال نشانه‌ها و معنا‌های تازه بگردیم. نقاشی‌های او دنیایی کابوس‌وار و جهنمی را به مخاطب نشان می‌دهند که همه چیز در آن پوسیده و فاسد و از شکل افتاده است و رد پای جنگ و ویرانگری در همه‌جا به چشم می‌خورد. موجوداتی که در دنیای آثار داریوش زندگی می‌کنند ترکیبی از جانور و ماشین هستند. آدم‌ها و حیوانات این دنیا انگار در زیر پوست‌های پوسیده و رو به زوالشان اسکلت‌هایی فلزی و ماشینی دارند. معلوم نیست این‌ها ماشین‌هایی هستند که به شکل جانوران درآمده‌اند و یا جانورانی بوده‌اند که در مسیر نوعی تحول کابوس‌وار به شکل این ماشین‌های هراس‌آور درآمده‌اند. اگر روند تخریب محیط زیست، آلودگی روزافزون هوا، مهندسی ژنتیک و ساخت اندام‌های مصنوعی برای انسان را در کنار هم بگذاریم و یک کمی تخیل و بدبینی هم به این معجون اضافه کنیم، تصور شکل گرفتن دنیایی شبیه به دنیای نقاشی‌های زاوادسکی در آیندۀ سیارۀ زمین دور از ذهن نخواهد بود.

ال اونتاش (Al Untash به ایلامی / دوراونتاش DurUntsh به اکدی) نام باستانی شهری است که امروزه به عنوان چغازنبیل میشناسیم. این شهر به دستور اونتاش ناپیریشا، پادشاه قدرتمند ایلامی در چهارده قرن پیش از میلاد ساخته شده، به همین دلیل نام آن را الاونتاش یعنی شهر اونتاش نامیده اند. شهر از سه حصار (حصار بیرونی، حصار میانی وحصار درونی) تشکیل و در مرکز درونی‌ترین حصار، زیگورات شهر بنا شده است. علاوه بر زیگورات، در جای جای مختلف شهر، معابد و ساختمان‌های آئینی، مسکونی، مهندسی و آرامگاهی نیز ساخته شده است. کاوش در چغازنبیل از سال ۱۹۳۵ میلادی توسط هیئت فرانسوی مستقر در شوش آغاز شد و عمده کاوش‌ها به سرپرستی رومن گیرشمن از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۶۲میلادی انجام گرفت. در مرکز شهر، بزرگترین معبد که همان زیگورات است، قرار دارد. زیگورات چغازنبیل در دو مرحله ساخته شده است. در مرحله اول فقط یک حیاط مربع با اتاق‌هایی در اطراف حیاط بوده است. ورودی این اتاق‌ها به حیاط مرکزی باز می‌شدند. در مرحله دوم، ورودی‌های اتاق‌ها را مسدود کردند و طبقات دوم، سوم و چهارم را به صورت حجم‌های تو پر خشتی از کف حیاط مرکزی ساختند. پی هر سه این طبقات بر حیاط مرکزی قرار دارند. راه دسترسی به اتاق‌هایی که قبلا ورودی آن از حیاط مرکزی بود، نیز از سقف طبقه اول و با کمک پلکان بوده است. بر روی طبقه چهارم نیز، معبد اعلی را ساختند. احتمالا زیگورات در زمان رونق شهر، حدود ۵۲ متر ارتفاع داشته که امروزه فقط دو طبقه و نیم از آن به ارتفاع ۲۵ متر از سطح زمین باقی مانده است.

یکی از کاربران Reddit مجموعه‌ای طولانی از سلفی‌های قدیمی را منتشر کرد که انگار یک مسافر زمان آن‌ها را ثبت کرده است. بر اساس گزارش روزنامه The Sun، خالق این تصاویر از هوش مصنوعی معروف به Midjourney استفاده کرده است. این تصاویر که نشان‌دهنده شباهت انسان‌ها در ادوار مختلف تاریخ هستند، در Reddit هزاران لایک به دست آوردند. در این تصاویر می‌توان نژاد‌های مختلف و دوره‌های زمانی متفاوت از جمله جنگجویان پلینزی باستان، افراد غارنشین و حتی سرخپوستان آمریکایی را مشاهده کرد. همچنین در بین آن‌ها تصاویری از جنگجویان وایکینگ مربوط به سال‌های ۷۰۰ تا ۱۱۰۰، سربازان بریتانیایی در حدود سال ۱۸۷۸، جنگجویان مصر باستان و بسیاری موارد دیگر به چشم می‌خورد. خالق این اثر‌ها به نیوزویک گفت که این تصاویر ایجاد شده است تا مردم با دوره‌های زمانی تاریخی به شیوه‌ای معنادار آشنا شوند.

غار علیصدر مهمترین جاذبه شهر همدان و بزرگترین غار آبی دنیاست و هرساله به خصوص در بهار و تابستان بسیاری برای دیدنش راهی این شهر می‌شوند. غار علیصدر یکی از بی‌نظیر‌ترین و خوش منظره‌ترین غار‌های طبیعی قابل قایقرانی جهان است که در روستای علیصدر از توابع بخش گل تپه در شهرستان کبودرآهنگ و ۷۵ کیلومتری شمال غربی شهر همدان قرار دارد. این غار در ارتفاع ۱۹۰۰ متر از سطح دریا واقع شده است. سقف غار که در برخی قسمت‌ها تا ۱۰ متر از سطح آب ارتفاع دارد، پوشیده از رسوبات کربنات کلسیم خالص و مخلوط با عناصر شیمیایی دیگر است. این رسوبات استلاگمیت‌هایی با فرم‌های جذاب ایجاد کرده‌اند و در کف غار و جا‌هایی که آب وجود ندارد، نیز استلاگمیت‌ها منظره زیبایی بوجود آورده‌اند. منشأ آب غار چشمه‌های زیرزمینی و علاوه‌بر آن، ریزش‌های جوی است که به صورت قطرات آب از دیواره‌ها و سقف غار به درون آب می‌ریزد. در کل این غار عظیم از طریق فرسایش و ایجاد حفره‌های ریز در توده سنگ‌های آهکی و به‌هم پیوستن تدریجی این حفره‌ها در طی سالیان طولانی ایجاد شده است. غار علیصدر که بزرگ‌ترین غار آبی جهان به‌شمار می‌رود، در ۱۵ دی ۱۳۸۷ در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسید.

آرامگاه یعقوب لیث صفاری که از مکان‌های دیدنی دزفول به شمار می‌رود، با گنبد مخروطی شکل دندانه‌دار در قسمت شمال‌شرقی روستای شاه‌آباد، در ۱۰ کیلومتری جاده دزفول به شوشتر در استان خوزستان، در میان یکی از مهم‌ترین محوطه‌های تاریخی ایران یعنی خرابه‌های شهر جندی شاپور قرار دارد، وجود گورستانی با سنگ قبر‌های باستانی در اطراف مقبره گواهی بر قدمت این اثر دارد. گنبد مخروطی شکل آرامگاه از بهترین نوع گنبد‌های مخروطی واقع در خوزستان است. جلال و زیبایی نمای گنبد از دور کاملا جلوه‌گر این است که روزی این بقعه برای شخصی بزرگ بنا شده است. بنای آرامگاه از یک ورودی برخوردار است و سطح داخلی آرامگاه را از سطح بیرونی آن جدا می‌کند. سازه اصلی بنا خشت خام است و نقوش برجسته و ملات گچ و خاک دارد. آرامگاه یعقوب لیث صفاری چندین بار بازسازی شده و بنای آن متعلق به دوران سلجوقیان تا قاجاریان است. یعقوب لیث در سال ۲۴۷ هجری قمری اولین شهریار ایرانی بعد از اسلام شد و سلسله صفاریان را بنیان گذاشت.

در نوروز ۱۴۰۲ مجموعه باستانی نقش رستم میزبان مسافران و میهمانان نوروزی است. نقش رستم، مجموعه‌ای از آثار به جا مانده از دوران ساسانیان و هخامنشیان و پادشاهان عیلامی است که در نزدیکی شهر مرودشت و با فاصله نسبتا کم از تخت جمشید قرار گرفته. عظمت این مجموعه به حدی است که ابتدا که وارد مجموعه میشویم، برای دقایقی محو عظمت این نقوش و کنده کاری‌ها میشویم. در دل کوه، گور دخمه‌هایی وجود دارد که متعلق به داریوش دوم، اردشیر اول، داریوش کبیر و خشایار شاه می‌باشد. همینطور نقش برجسته‌هایی از تاجگذاری شاپور اول و تاجگذاری نرسی و ... که سال‌های سال است با صلابت بر دل کوه‌ها استوار مانده و کعبه زرتشت که روایت‌های متعددی در موردش وجود دارد. این مجموعه در ۶ کیلومتری مجموعه جهانی تخت جمشید در مرودشت قرار دارد.

روستای سرولات در ۲۲ کیلومتری رامسر و در نزدیکترین فاصله به شهر چابکسر واقع است. این روستا در ۳ کیلومتری جنوب چابکسر در کنار رودخانه آچیرود قرار دارد، زمانی که به این روستا می‌رسید دامنه‌های کوه‌های البرز را می‌توانید به راحتی مشاهده کنید و از میان جنگل‌ها و رود‌ها عبور کنید و نهایت لذت و آرامش را ببرید. علاوه بر آرامشی که در روستای سرولات در رامسر برقرار است، مهمان نوازی مردم آن هم زبان زد است و شما هرگز احساس غریبی نخواهید کرد. نزدیکی کوه، جنگل، دریا و رودخانه در این روستای زیبا به یکدیگر، جذابیت‌های سفر به سرولات را چند برابر می‌کند. روستای جنگسرا از توابع بخش چابکسر شهرستان رودسر از استان گیلان می‌باشد این روستا دارای بیش از ۱۵۰ خانوار و بیش از ۷۰۰ نفر جمعیت دارد. شغل مردم روستا دامداری و کشاورزی است.

مجموعه بیستون در فاصله ۳۰ کیلومتری شمال شرق کرمانشاه واقع شده و تعداد زیادی آثار تاریخی نظیر مجسمه هرکول، پل بیستون، کاروانسرای شاه عباسی، نقش‌برجسته مهرداد دوم، فرهاد تراش و ... را در خود جای داده و از همین رو از مناطق مهم باستان‌شناسی در ایران به حساب می‌آید. یکی از آثار این مجموعه، سنگ‌نوشته و نقش‌برجسته حجاری‌شده داریوش است که در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد و علاوه بر این وجود غار‌های متعدد در کوه بیستون از حضور انسان در این منطقه در دوران پارینه‌سنگی حکایت دارند. بیستون به‌دلیل وجود آثار تاریخی که قدمت‌شان از حدود چهار هزار سال قبل شروع می‌شود و تا چند صد سال پیش ادامه می‌یابد، گنجینه‌ای از آثار تاریخی ایران به حساب می‌آید که تاکنون ۲۸ اثر آن به ثبت آثار ملی ایران رسیده و هرساله میزبان گردشگران و مسافران زیادی است.

حرم امام علی علیه‌السلام بارانی است و جمعی از زائران با تشرف به این مکان مقدس به زیارت می‌پردازند.

موزه زنده گردشگری یزد در چهار محور صنایع دستی، مفاخر و بزرگان، روایت‌ها و تاریخ یزد و آداب رسوم مردم استان در تعطیلات نوروز ۱۴۰۲ درمحوطه زندان اسکندر، مسیر بافت تاریخی و خانه حیران یزد برپا شده است. در موزه مفاخر و بزرگان، معرفی شخصیت‌ها و روایت زندگی نامه‌های آیت‌الله وزیری، میرزا محمدتقی خان بافقی، فرخی یزدی، سیدرکن‌الدین و مهدی آذر یزدی در قالب نمایش اجرا می‌شود. در محور آداب و رسوم مردم یزد نیز معرفی زندگی روزانه مردم قدیم یزد، کودک روزنامه فروش، بازی‌های قدیمی کودکان و چاووشی خوانی روایت می‌شود.