۱۷ آبان ۱۴۰۰ - ۱۷:۰۷

توضیحات وزیر ارشاد درباره تفاهم با صداوسیما بر سر شبکه نمایش خانگی

توضیحات وزیر ارشاد درباره تفاهم با صداوسیما بر سر شبکه نمایش خانگی
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حاشیه همایش پدافند غیرعامل و رسانه پایدار توضیحاتی را درباره آخرین وضعیت مجوز‌ها در شبکه نمایش خانگی مطرح کرد.
کد خبر : ۵۷۵۷۴۴

محمدمهدی اسماعیلی در جمع خبرنگاران گفت: ما با آقای دکتر جبلی که برادر بسیار خوبمان هستند و مسئولیت شبکه نمایش خانگی را پذیرفته اند، بنایمان بر این است و به تفاهم رسیده ایم که سازمان صداوسیما و وزارت ارشاد با هم بنشینند و مساله را حل کنیم.

به گزارش ایسنا، وی افزود: وزارت ارشاد یک تکالیف ذاتی دارد و قانون که در این مساله عوض نشده است و آن تکالیف بر عهده وزارت ارشاد است. امروز یکسری اتفاقات جدید و یکسری رسانه‌های جدید شکل گرفته است و مساله دچار ابهاماتی شده است. من به عنوان وزیر ارشاد موضعم روشن است و وزارت ارشاد هم در این زمینه بحثش روشن است. ولی به هر حال این مساله باید با مشارکت و همفکری میان بخش‌های درگیر با موضوع، حل شود.

وزیر ارشاد ادامه داد: درباره موضوع مجوز تولیدات شبکه نمایش خانگی، ما شورای عالی فضای مجازی و نهاد‌های بالا دستی را به عنوان تصمیم گیرنده داریم. آقای دکتر جبلی و سازمان صداوسیما هم مثل وزارت ارشاد، همگی دغدغه این موضوع را داریم که قرار است در چند روز آینده کار را به یک تفاهم مشترک و در نهاد‌های بالادستی آن را به تصویب برسانیم و در معرض دید مردم قرار دهیم.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین در توضیحی درباره اظهارات اخیرش در یک برنامه تلویزیونی توضیح داد: من یک برنامه گفت و گوی ۹۵ دقیقه‌ای در تلویزیون داشتم و گفتم که اگر من به عنوان وزیر ارشاد برخی فیلم‌ها را نتوانم با خانواده‌ام ببینم حتما این برای عموم جامعه هم توصیه نمی‌شود.

او با بیان اینکه تعداد معدودی از فیلم‌ها نیازمند اصلاح هستند، افزود: خانواده خودم را مثال زدم. از قضا همین چند روز پیش با خانواده یک فیلم سینمایی دیده بودیم. دیدن فیلم سینمایی در خانواده ما یک امر عمومی است. ما با هم می‌رویم سینما، با هم فیلم می‌بینیم و هیچ مشکلی هم با تماشای فیلم با خانواده نداریم. آن نکته‌ای که گفتم ناظر به تعداد بسیار بسیار معدودی از فیلم‌هایی است که نیازمند اصلاح هستند و اگر آن اصلاح انجام نشود ممکن است من با خانواده ام نتوانم آن فیلم‌ها را ببینم پس اگر من نمی‌توانم ببینم باید در جامعه هم همین اتفاق بیفتد. یعنی عرف جامعه، اخلاق جامعه، سنت‌های حاکم بر جامعه و ضوابط شرعی و قانونی و دینی ما موضوعی را نپذیرد و من اجتباب میکنم، طبیعتا نمیتوانیم به جامعه هم آن را تجویز کنیم.