آنچه می‌خوانید گفت‌وگویی است متفاوت با رامبد جوان که عضو کمپین حمایت از کشتی است که پس از تصمیم جمجالی کمیته ملی المپیک برای حذف این ورزش انجام شده است.
اصلا جذابیتی در ورزش می‌بینی؟
ورزش برای من از خیلی چیزهای دیگر زندگی جذاب‌تر است. فکر کنم برای همه همین‌طور باشد. فرقی ندارد چه ورزشی. ورزش، کلا جذابیت دارد، چه انجام بدهی و چه تماشا کنی.
خُب شما الان نوشهر هستی. قبل و بعد این سفر کاری هم که درگیر هستی. هر سال هم یا در حال فیلم بازی کردن هستی و یا در حال فیلم‌سازی. دقیقا چطور جذب ورزش می‌شوی؟
ببین، مثلاً یکی مثل علی دایی چرا باید فیلم تماشا کند؟ یعنی برای ورزشی‌ها، هنر اصلا جذاب نیست؟ کسی هست که بگوید مثلا من از سینما و تئاتر بدم می‌آید و دوست دارم صبح تا شب استادیوم باشم؟ به نظرم به همان اندازه که هنر برای ورزشکاران جذابیت دارد، ورزش هم برای هنرمندان جذاب است.
بحث ما کشتی است. آخرین باری که دیدیم ورزش می‌کردی، یکی از شبکه‌های تلویزیونی بود که در مقام مجری با میهمان برنامه در حال بازی تنیس بودی. انصافاً هم ضعیف بودی. کشتی هم در ذهن تو جایی دارد؟
ما ایرانی‌ها از بچگی به ورزش علاقه پیدا می‌کنیم و ورزشی هم که بلدیم کشتی است. دو روز که عمر می‌کنیم اول با پدر خانه و بعد هم با فامیل باید به ترتیب کشتی بگیریم. هر نفری که از راه می‌رسد فکر می‌کند ما باید مادرزادی کشتی‌گیر باشیم، سریع بساط کشتی گرفتن را جور می‌کند.
از قدیم هم گفتن که «بچه‌رو می‌خوای خسته کنی که شلوغ نکنه، کشتی بگیر.» بحث من این است که ورزش برای مردم ایران با کشتی آغاز می‌شود و با کشتی دنبال می‌شود و کشتی می‌شود قسمتی از زندگی. حالا یکی مثل من می‌شود بازیگر، یکی می‌شود وزیر و یکی می‌شود وکیل. راستی ما وزیر کشتی‌گیر هم داریم.
بله. خُب حساسیت‌ها روی کشتی زیاد است. مثلا در اتفاقی که این روزها برای ورزش کشتی افتاده و ایرانی‌ها را بدجور عصبانی کرده.
واقعا خیلی عصبی‌کننده است. خیلی زیاد. یعنی واقعا بعضی از این مسئولان کمیته بین‌المللی نمی‌فهمند که المپیک باستانی هم کشتی گرفتن داشته و المپیک فعلی هم اگر قرار باشد کشتی نداشته باشد، اعتبارش را از دست می‌دهد؟ راحت صحبت کنم. ان‌شاءالله که پاشون بشکنه که همچین تصمیمی گرفتن(!) واقعا خیلی زور دارد برویم برای کسانی از کشتی و فوایدش بگوییم که هیچ چیزی از قدمت و تاریخچه ورزش حرفه‌ای و سنتی نمی‌دانند.
یک گروه 15نفره یک تصمیم را می‌گیرند که میلیون‌ها نفر تحت تاثیر آن، دچار مشکل می‌شوند. این یعنی اشتباه فاحش. این یعنی رعایت‌نکردن دموکراسی در ورزش. ببینید نه به عنوان یک بازیگر، به عنوان یک ایرانی هم نمی‌گویم، به عنوان یک مخاطب ورزشی صحبت می‌کنم. چطور می‌شود رشته‌ای که در المپیک 28 مدال و ده‌ها میلیون نفر هم طرفدار دارد، توسط این 15نفری اداره شود که شنیده‌ام حتی 14نفرشان اصلا کشتی ندیده‌اند و در کشورشان ورزشی به نام کشتی وجود ندارد؟!
شما حساسیت یک ایرانی متعصب کشتی‌دوست را دارید؟
من حساسیت یک کشتی‌دوست را دارم. یکی مثل من در روسیه هم می‌تواند پیدا شود و در آمریکا هم شاید کسی باشد که همین‌قدر کشتی را دوست داشته باشد و متعصب باشد. این ربطی به ایرانی بودن ندارد. هر چند که ایرانی‌ها واقعا کشتی را از ته دل دوست دارند. ما ذاتاً روی این رشته سنتی حساس هستیم.
حالا یا به خاطر امثال طیب و تختی و پوریای ولی بوده یا هر چیزی دیگری اما ما روی کشتی تعصب داریم. واقعاً هم نمی‌دانم چرا برخی از این حساسیت ما بدشان می‌آید و با قساوت و بی‌مهری درباره آن تصمیم می‌گیرند؛ آن هم تصمیم‌های غیر‌عاقلانه.
این‌ها را که کشتی اسپانسرهای خوبی ندارد یا کشتی خطرناک است یا کشتی طرفدارانش کم شده قبول دارید؟
همه این‌ها قبول اما مگر در شرایط بحران فعلی اقتصادی و رکود همه‌گیر، بقیه رشته‌ها اوضاع بهتری دارند؟ بروند آمار بگیرند، مثلا فوتبال‌دوست‌ها بیشتر شده‌اند؟ فدراسیون جهانی کشتی ضعیف عمل کرد و عاقبتش هم شد این‌که رئیسش را برکنار کردند. خُب چرا باید از المپیک حذف شود؟ باید دید که پشت پرده چه خبر است؛ پشت پرده‌ای که بیشتر سیاسی به نظر می‌رسد.
یعنی شما هم معتقدید حذف کشتی از المپیک با هدف سیاسی علیه ایران بود؟
به هیچ عنوان. سیاستی که این‌ها دنبال می‌کنند برای ایران نبوده. این وسط آمریکا و روسیه هم متضرر شدند. ژاپن و کره هم همین‌طور. بلغارستان و کوبا هم ضرر کردند. ببینید ما ایرانی‌ها به سیاست علاقه زیادی داریم اما اهل سیاسی‌بازی نیستیم؛ یعنی عین کف دست رفتار می‌کنیم ؛ اما مثل این‌که آقایان تصمیم‌گیرنده کمیته جهانی المپیک علاقه زیادی به سیاسی‌بازی دارند آن هم با کشوری مثل ایران و روسیه و آمریکا. این‌ها در حالیست که در ظاهر انگار هیچ علاقه‌ای به این سیاسی‌کاری‌ها نشان نمی‌دهند.
با این شرایط، چه سیاسی‌کاری چه غیر آن، چه غیرورزشی‌هایی که عضو IOC هستند چه دیگر افراد فعال در ورزش المپیک، کشتی در آستانه حذف از المپیک است. معنای این حذف چیست؟ چه هدفی را از این کار دنبال می‌کنند؟
حذف کشتی از المپیک تنها می‌تواند یک معنا داشته باشد و آن هم ظلم به سابقه ورزش جهان است نه فقط مردم ایران. گروهی هستند که گویا با این کار در تلاشند تا به ورزش و تاریخچه آن در جهان ظلم کنند. یونان را با همه ابهت و قدمت نادیده بگیرند و کشتی باستانی را که در المپیک باستان رایج بوده از گردونه رقابت‌ها خارج کنند.
آقای جوان یک سوی دیگر قضیه شخصیت حقوقی شماست. شما کارگردان هستید و اتفاقا فیلم شما در سال جاری پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران شد. شما سال‌ها بازیگر سینما و تلویزیون بودید و توانسته‌اید حضور در معروف‌ترین فیلم‌های ایرانی را تجربه کنید. یک پدیده اجتماعی امروز دچار مشکل شده و دیگر پدیده‌های اجتماعی می‌توانند به آن کمک کنند. در مقام یک هنرمند چگونه به ورزش کمک می‌کنید؟
اول این‌که من اصرار دارم عضو کمپین حمایت از کشتی باشم. من یک هوادار کشتی هستم. هرچند اصلا این ورزش را به‌طور حرفه‌ای بلد نیستم اما جزو ده‌ها میلیون هوادار ایرانی هستم که دوست دارم کشتی همیشه سرحال و قبراق باشد. این‌که عضو کمپین می‌شوم یعنی مجموعه تصمیمات آن را هم قبول دارم و دنبال می‌کنم.
اگر لازم است طومار بنویسیم، اگر لازم است برویم جلوی ساختمانی که مسئول این کار است اعتراض کنیم(!) و اگر لازم است گفت‌وگو و مصاحبه کنیم و با دوستان و همکارانی که در خارج از ایران دارم رایزنی کنم تا آن‌ها هم درگیر موضوع شوند. این‌ها یک طرف ماجراست. شما قبل از مصاحبه هم یک اشاره‌ای داشتید به ساختن فیلم با مضمون کشتی.
من حتما این مورد را پیگیری می‌کنم و تلاش می‌کنم تا به اندازه سهم خودم، کاری برای این رشته انجام بدهم. حتم دارم همکاران و دوستان دیگر من هم علاقه‌مندند تا درباره کشتی و ویژگی‌های این رشته ورزشی فیلم بسازند یا در فیلمی با این مضمون شرکت کنند. باید ابزار و امکانات این کار فراهم شود و با یک کار حساب‌شده و تحقیقی، اقدام به این فعالیت کرد. ضمن این‌که، همین مصاحبه‌هایی که صورت می‌گیرد، در حد وسع ما، حساسیت‌برانگیز است و امیدوارم با این کار کمی حساب و کتاب‌ها تغییر کند و دیگر غیرورزشی‌های علاقه‌مند به ورزش هم اعلام آمادگی کنند تا در حد امکان خود، به ورزش کشتی کمک کنند.