به گزارش صراط ؛ مدیر تیمهای ملی کشتی آزاد پیرامون مباحث مختلف از جمله عمکرد مدیریت ورزش در شرایط بحرانی، حذف برنامه های اصلی فدراسیونها، معرفی افراد غیر ورزشی در ورزش با عنوان "نو کیسه‌گان"، فرایند قانونمندی در کشتی، مشکلات فعلی تیمهای ملی فرنگی و آزاد، هراس تاریخی از کشتی روسیه و چگونگی تسخیر کردن جایگاه شوروی سابق در کشتی جهان سخن گفت که این گفت و گوی تفصیلی را در ادامه می‌خوانید:
بودجه برای رشته های ورزشی باید اولویت‌بندی شود
خادم درباره محدودیتهای منابع مالی، اظهار کرد: محدودیتهای منابع مالی در سازمان‌های اجرایی همیشه اتفاق می‌افتد، و در این مواقع دستگاه‌های اجرایی باید برنامه‌های خود را اولویت بندی کنند. نهادهایی که در ورزش هستند و افرادی که تجربه مدیریت در حوزه‌های غیر ورزشی را داشته‌اند و حالا در ورزش حضور دارند، باید این دقت نظر را داشته باشند که در مواقعی که منابع محدود میشود، راهکار توقف تمامی برنامه‌ها نیست. بلکه باید بر مبنای جایگاه رشته‌های ورزشی، به خصوص رشته‌هایی که سطح توقعات از انها بالاست، بودجه را اولویت بندی کرد و منابع را هدفمند تعریف نمود.
حذف برنامه‌های فدراسیونها در آینده فنی رشته‌های ورزشی تاثیرش را نشان می دهد
وی افزود: به طور مثال امروزه فدراسیون‌هایی مثل وزنه‌برداری، تکواندو، کاراته، جودو و در راس آنها کشتی، با محدودیتهای مالی جدی مواجه‌اند و مجبورند که خیلی از برنامه‌های خود را حذف کنند. حذف برنامه‌های اصلی در آینده اثرات منفی خود را در نتایج فنی نشان خواهد داد. محدودیت مالی مغایر با بودجه ی پیش بینی شده، تجربه غیر مترقبه‌ای نیست ،و بسیاری از سازمان‌ها این تجربه را داشته و دارند،مهم این است که اگر در منابع مالی محدودیت ایجاد شد ، برنامه های اصلی و اولویت دار زمین نماند. وگرنه اگر قرار باشد وقتی پول بود مدیریت کنیم و وقتی نبود کارها تعطیل شود، این رویکرد دیگر مبنایش بودجه بندی (برنامه‌ریزی عملیاتی سالیانه) نیست.
خادم همچنین درباره تاثیر این محدودیت‌ها بر نوع رابطه روسای فدراسیونها با مسئولان وزارت ورزش و جوانان خاطر نشان کرد: شاید امروز یک رییس فدراسیون ناچار باشد که بمنظور خوشایند و به نوعی نمایش هماهنگی خود با مسئولین بالادستی، تمامی برنامه‌های خود را تعطیل کند. این رفتار مدیریتی، نه خدمت به وزیر است ونه خدمت به ورزش. مدیری که بر مبنای برنامه مدیریت می‌کند، انهم از جنس مدیریت دولتی (که به هر حال اعتبار حقوقی دولت، خود، برایش یک منبع مالی محسوب میشود)، باید در شرایط عدم تحقق بودجه پیش‌بینی شده‌ی سالیانه‌اش هم، برنامه‌های اصلی‌اش زمین نماند.این نوع آسیب‌ها شاید الان به چشم نیایند، اما بعدا نمود پیدا می‌کنند. مسئولان بالادستی هم باید متقاضی رفتاری برنامه‌محور از فدراسیون‌های اصلی خود باشند و در شرایطی که با محدودیت مالی مواجه می‌گردند از اجرای برنامه‌های اصلی و اولویت‌دار فدراسیونها حمایت کنند. نه اینکه خواباندن برنامه‌ها و فعالیت‌های فدراسیون‌های اصلی را، هماهنگی تلقی نمایند و به آن امتیاز مثبت دهند.
برنامه‌های جام جهانی تهران به لحاظ زمانبندی عقب است
دارنده مدال طلای المپیک آتلانتا در ادامه درباره مشکلات کشتی آزاد و فرنگی، اظهار کرد: امروز کشتی آزاد و فرنگی ایران با همه محدودیتهای مالی موجود، کار خو د را به هر طریق ممکن ادامه می‌دهند و به طور مثال جذب اسپانسر برای برگزاری مسابقات عمومی آزاد و فرنگی و یا اعزام تیم آزاد به روسیه با کمک گرفتن از اسپانسر بر همین اساس دنبال شد تا برنامه‌ها و کارها پیش برود و زمین نماند. به خصوص که رقابتهای جام جهانی تهران در پیش است و برگزاری اردوها و رقابتهای تدارکاتی ضرورت دارد و ما به لحاظ زمانی در برنامه های اجرایی عقب هستیم.
ورزش قهرمانی، کتاب درسی شب امتحان نیست که یک شبه خوانده شود و با نمره ی ناپلئونی پاس گردد. ورزش فهرمانی فرایند توسعه و اصلاح رفتارهای فنی است. ایجاد و اصلاح رفتار فنی در قالب تکنیکها و تاکتیکها و کلاسهای فنی امری زمان بر و حساس است. بویژه در شرایط فعلی کشتی که به لحاظ پشتوانه ضعیف هستیم.
وی ادامه داد: در اولویت بندی برنامه‌ها، برگزاری اردوها و تورنمنت ها ،اصلی ترین کاری است که در تدارک تیم ها برای مسابقات جام جهانی ضرورت دارد. در فرنگی جام یادگار امام (ره) هم در پیش است. این انتظار از مدیریت ورزش به ویژه در سطح کلان وجود دارد که بتواند منابع اجرای این برنامه‌های اصلی و اولویت‌دار را فراهم کند.
حساسیت منفی نسبت به فوتبال رو به گسترش است
مدیر تیمهای ملی کشتی آزاد درباره تفاوت نوع نگاه به فوتبال با سایر ورزش‌ها ، اظهار کرد: توجه سیاستمداران و سیاست گذاران در جوامع غربی به کار کرد اقتصادی و سیاسی فوتبال ، فراتر از کارکرد ورزشی آن است. در ایران پس از دوران جنگ نیز تلاش شده این رویکرد دنبال گردد. اما افراط در کار کرد اقتصادی و سیاسی فوتبال در چند دهه گذشته (فارغ از علاقه مردم به این رشته)، حساسیت منفی نسبت به فوتبال را به حدی رسانده که در حال حاضر در افکار عمومی با جریانی مواجه هستیم که حتی گاهی از شکست تیم ملی نیز احساس نارضایتی نمی‌کنند. .چون حس می‌کنند که شرایط حاکم بر فوتبال، آنچنان درگیر و دار افراط و تفریطها، و روند غیر منطقی گرفتار شده، که نمی‌تواند پاسخگوی انتظارات ورزش دوستان و علاقمندان این رشته ی پر طرفدار باشد.
خادم ادامه داد: مسئولانی که به این کار کرد سیاسی و اقتصادی فکر می‌کنند و برای آن برنامه‌ریزی می‌نمایند ،باید توجه داشته باشند اگر عملکرد فنی فوتبال نتواند به رضایت نسبی علاقمندان آن ختم گردد، کارکرد سیاسی و اجتماعی فوتبال معکوس عمل خواهد کرد. افراط و تفریط در نوع توجهات به فوتبال در مقایسه با سایر ورزش‌ها، به سود وضعیت فنی فوتبال نیست.
مسئله اصلی ورزش امروز گسترش "نوکسیه‌گی ورزشی" است
وی در پاسخ به این سوال که حضور مدیران غیر ورزشی در ورزش تا چه حد بر نوع مدیریت ورزش ایران تاثیر داشته، تصریح کرد: امروز مسئله اولویت‌دار ورزش دیگر حضور مدیران غیرورزشی در ورزش نیست. این موضوع مربوط به دو دهه گذشته بود که این دغدغه وجود داشت حضور مدیران غیرورزشی فضای تصمیم‌گیری در ورزش را از اصالت فنی و فرهنگی ورزش منحرف نماید. اما در دو دهه گذشته و پس از دوران جنگ، دسته ی اجتماعی جدیدی در ورزش تدریجاً شکل گرفت، که من آنها را "نوکیسه‌گان ورزشی" می نامم. "نوکیسه گان ورزشی" کسانی هستند که متعلق به خانواده ی ورزش نیستند، اما بنابر موقعیت‌های اقتصادی، سیاسی و مدیریتی‌شان، موقعیت‌های کلیدی و برتر در فرآیند تصمیم‌سازی در ورزش را در اختیار دارند. این دسته از افراد که دست فراخی نیز در حوزه‌های مالی و رسانه ای دارند در صف تصمیم‌گیری‌های مدیریتی کمتر دیده می‌شوند، اما در تصمیم سازی‌ها حضوری جدی و اثرگذار دارند.
خادم افزود: این افراد از منابع عمومی و خصوصی استفاده می‌کنند و به دلیل محدودیت منابع مالی در ورزش، توانسته‌اند نفوذی قابل توجه، و بعضا مقبولیتی مناسب نیز پیدا کنند، جریان فکری که نوکیسه‌گان ورزشی در ورزش دنبال کرده و می‌کنند فضای ورزش را از اصالتی که ورزش در تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران داشته دور می‌نماید. این ایجاد فاصله صرفا در حوزه فرهنگی نیست، بلکه در برنامه‌ریزی‌های فنی هم اثر گذاشته و باعث می‌گردد که در بسیاری از برنامه‌ریزی‌ها، حاشیه سوار بر اصل ورزش شود و از همه مهم‌تر بی‌هویتی در ورزش لباس اصالت و هویت بر تن نماید.
گستردگی حضور «نوکیسه‌گان» به حدی رسیده که ورزشی‌ها در ورزش غریبه شده‌اند
وی خاطر نشان کرد: تا یکی، دو دهه گذشته این «نو کسیه‌گان ورزشی آنقدر نفوذ نداشتند که این حجم اثرگذاری را در جامعه ی ورزشی داشته باشند،به گونه ای که حتی بتوانند نگرش‌ها را تحت تاثیر قرار دهند، اما امروز این گستردگی و عمق حضور آنان به حدی رسیده که حتی ورزشی‌ها نیز در ورزش غریبه به حساب می‌آیند. در این فضا بسیاری از حقایق و واقعیت‌ها را نمی‌توان گفت چون اشاره به حقایقی که جزئی از ماهیت و اصالت واقعی ورزش در ایران محسوب می‌شوند، نیاز به مقدمه چینی‌های فراوان دارد. این موضوع ارزیابی خوبی از شرایط فکری و فرهنگی حاکم بر ورزش به دست نمی‌دهد.
خادم با اشاره به این نکته که این وضعیت یک شبه به وجود نیامده، تاکید کرد: ما امروز نتیجه سرمایه‌گذاری این دسته افراد با اهداف اقتصادی و سیاسی را در زمینه های فرهنگی و فنی ورزش می‌بینیم .امروز دیگر موضوع این نیست که چرا این جنس از افراد در ورزش هستند، بلکه موضوع این است که دخالت این دسته از افراد در امور فنی با ابزارهایی که در اختیار دارند و نیزتوسعه ی مادی گرایی در عرصه ی فرهنگ ورزشی، موجبات دور شدن از اصالت ورزش ایرانی و از مبنای جایگاه فرهنگی آن در تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران گردیده است.
در ارزیابی نتایج به دست آمده در تمامی المپیک‌ها سهم تلاشهای فردی فراتر از خروجی‌های سیستمی‌است
دارنده مدال برنز المپیک بارسلونا در ادامه در پاسخ به این سوال که نتایجی که در المپیک به دست آمده حاصل یک کار سیستماتیک بود یا جرقه استعدادها و تلاش های فردی؟ گفت: در طول تاریخ بیشترین سهم در بدست آوردن نتایج ایران در المپیک‌ها را تلاش خود جوش ورزشکاران و مربیان داشته، البته دستگاه ورزش نیز در برگزاری اردوها و تورنمنت‌ها ،و ایجاد فرصت‌ها از طریق پشتیبانی برنامه های فنی سهم رو به تزایدی داشته است. اما این که بخواهیم بگوییم نتایج المپیک ها را خروجی سیستم "کشف، جذب و پرروش" در ساختار ورزش بدانیم ،درست نیست و حتی ادعای این قضیه هم واهی است. در واقع نقش دستگاه ورزش بیشتر تدارکاتی و پشتیبانی بوده تا این که یک سیستم کشف، جذب و پرورش استعداد داشته باشد.
وی ادامه داد: متاسفانه جریان فکری که بعد از جنگ در راس ورزش ایران قرار داشته، فاقد بینش اصلاحی در ساختار ورزش بر مبنای جایگاه فرهنگی و تاریخی ورزش در ایران بوده است. از اینرو تا زمانی که ساختار ورزش متناسب با چشم انداز کشور تعریف نشود، و به تناسب با آن استراتژی ها، برنامه ها، طرح ها، و فعالیتها تبیین نگردد، تغییر نام و عنوان سازمانی آن ،از معاونت رییس جمهور به وزارت دردی از ورزش را دوا نخواهد کرد.
انتظارات کادر آزاد و فرنگی به حق است، در حداقل امکانات هم محدودیت داریم
مدیر تیمهای ملی کشتی آزاد ایران همچنین درباره کمبودها در کشتی آزاد و در کشتی فرنگی که باعث تعطیلی اردوهای تیمهای ملی توسط محمد بنا شده، اظهار کرد: توقعات و انتظارات کادر فنی کشتی، هم آزاد و هم فرنگی کاملا به حق است، چون با حداقل‌ها کار می‌کنند و دست کم باید امکانات حداقلی در تغذیه و خدمات پشتیبانی برای کشتی‌گیرانی که در اردوها هستند به وجود بیاید و حقوق معوقه و جاری مربیان و کشتی‌گیران پرداخت شود تا انگیزه‌ای برای ادامه کار وجود داشته باشد. اینکه کشتی آزاد علیرغم محدودیتهای مادی و پشتیبانی لازم، فعالیت‌های خود را ادامه میدهد، به دلیل دست خالی‌تر کشتی آزاد به لحاظ پشتوانه های فنی نسبت به کشتی فرنگی است.
کشتی فرنگی با زحمات کادر فنی خود در چند سال گذشته توانسته حداقلی از پشتوانه‌های فنی را در قالب سیستم گلخانه‌ای برای تیم ملی فراهم کند. من معتقدم که در شرایط محدودیتهای مادی نیز برنامه‌های اصلی کار کشتی نباید متوقف شود و کشتی فرنگی و آزاد هم بر همین اساس علیرغم تمام محدودیت‌ها پس از المپیک فعالیت خود را ادامه داده است. اما ادامه این روند نیز تا حدی امکان‌پذیر خواهد بود. یعنی حوزه مدیریت تیمهای ملی کشتی آزاد و فرنگی تا حدی می‌تواند از قابلیت‌های حقیقی و حقوقی خود در ادامه برنامه‌ها مایه بگذارد. بدیهی‌ست بدون کمک نهادهای فرادستی در دستگاه ورزش، امکان تأمین هزینه‌های اجرای برنامه‌های فنی فراهم نخواهد بود.
در گذشته انتخاب ملی‌پوشان تابع قانون نبوده است
در ادامه این گفت و گو، مدیر تیمهای ملی کشتی آزاد با استفاده از دستگاه "ویدئو پروژکتور" به تحلیل برنامه کشتی آزاد برای مسابقات انتخابی و همچنین پشتوانه سازی پرداخت.
خادم با اشاره به این موضوع که قبلا روند انتخاب ملی‌پوشان تابع قانون خاصی نبوده و در برخی مواقع حتی انتخابی صورت نمی‌گرفت، افزود: مدلی که قرار است اکنون به اجرا درآید لایه‌های مختلفی دارد که ما به ناچار مجبوریم از لایه های بالایی به سمت لایه های پایینی حرکت کنیم و با جا افتادن این روند سراغ لایه‌های زیرین و جوانان و نوجوانان برویم.
وی افزود: در ایران وقتی صحبت از استعدادیابی میشود سریعا به دنبال پیکر شناسی می‌روند در صورتی که کار روی استعداد بالقوه از کار روی استعداد پایه متفاوت است. یک استعداد بالقوه ظرفیت‌هایی داشته، درجاتی را طی کرده و به لحاظ فنی به مرز حرفه‌ای شدن رسیده که باید کشف شود و اگر در دوره سنی مشخصی این استعداد کشف نشود دیگر امکان کشف آن میسر نیست.
استعدادهایی که در دهه 60 سوختند
خادم در ادامه با اشاره به برگزاری مسابقات استانی در دهه 60 و استعدادهایی که حضور داشتند و دیده نشدند، اظهار کرد: در دهه 60 مسابقات استانی بعضا حتی جذاب‌تر از مسابقات کشوری بود و رقابتهای استان‌های مازندران، کرمانشاه و تهران جذابیت خاصی داشت. به طور مثال در وزن 62 کیلوگرم علاوه بر اکبر فلاح، محسن کاوه ، حمید غفوریان ، صفوی‌ها، محمدزاده و احمد رضایی حضور داشتند و یا در 48 کیلوگرم بعد از مجید ترکان، نور علی قلی‌زاده کشتی‌گیر بسیار خوبی بود که متاسفانه به خاطر نبود روند درست و وجود مسایل فرعی به چشم نیامد که امیدواریم با شکل گیری روند قانونمندی انتخابی تیم ملی و پر کردن خلاءهای آن شاهد چنین استعداد سوزی‌هایی نباشیم.
وی افزود: میتوان مسابقات عمومی را مثال زد که خیلی از کشتی‌گیران تهرانی که هیچ وقت دیده نمی شدند از دل آن بیرون آمدند و الان در لیگ کشتی می‌گیرند .البته باید با برنامه‌ریزی فنی مناسب بتوانیم از لحاظ فنی از شیوه کشتی‌گیری لیگی و باشگاهی خارج و به کلاسهای ملی و بین‌المللی نزدیک شویم تا کشتی‌گیرانمان بتوانند کلاس خود را به حریفان تحمیل کنند، چرا که بزرگ‌ترین ضعف مربی و کشتی‌گیر این است که به جای برنامه‌ریزی فنی برای کسب امتیاز با برنامه‌ای روی تشک می‌رود که کشتی به کلینچ کشیده شود.
دست کشتی ایران در پشتوانه پر نیست
مدیر تیمهای ملی همچنین گفت: ما هم با مطالعاتی که بعد از المپیک داشتیم متاسفانه متوجه شدیم که دست کشتی ایران در پشتوانه ها پر نیست و در اوزانی هم که کشتی‌گیر داریم این قضیه به صورت اتفاقی بوده است. مثل وزن 60 کیلوگرم که اسماعیل پور، احسان پور و دنگسرکی را داریم اما در برخی وزنهای دیگر شرایط متفاوت است.
رسول خادم ادامه داد: این فرایند قانونمندی بر اساس واقعیت‌ها تعریف شده که از پنج طریق استعدادها برای حضور در کارگاه‌های فنی (تخصصی – آموزشی) شناسایی می‌شوند.
وی این پنج راه را این گونه عنوان کرد:
1 – استعدادهای بالقوه و موجود در رقابتهای عمومی کشتی که از طریق ناظران فنی شناسایی می‌شوند و تا به حال حدود 70 نفر شناسایی شده‌اند.
2 – استعدادهای بالقوه موجود در رقابتهای استانی و سایر رقابتهای داخلی مثل جام‌های هاشمی نژاد و جام موحد – حبیبی.
3 – استعدادهای بالقوه و موجود در تورنمنت‌های داخلی و بین‌المللی .
4 – استعدادهای بالقوه /معرفی شده/ توسط هیات‌های استان‌ها، که چون نمی‌توانیم در همه استان‌ها حضور داشته باشیم برای دیده شدن استعدادهای استان‌ها و بر اساس رده بندی هیات‌های استان‌ها هر کدام سهمیه ای برای معرفی خواهند داشت.
5 – استعدادهای بالقوه و موجود در رقابتهای لیگ باشگاه‌های کشتی کشور. به طور مثال کولیوند با دنگسرکی خوب مبارزه کرد و یا ذبیحی و حاج آقا نیا که در لیگ مبارزه کردند و به کارگاه های فنی دعوت شده اند.
ادبیات فنی کشتی گیران و مربیان باید نزدیک به هم بوده و ملی باشد
خادم ادامه داد: با معرفی این استعدادها هر ماه کارگاه‌های فنی با حضور مربیان و کشتی‌گیران شناسایی شده، در کنار مربیان تیم ملی برگزار میشود تا در این کارگاه‌ها ادبیات فنی کشتی‌گیران و مربیان به یک سطح برسد. این تغییر ادبیات فنی نیاز به زمان دارد و در چند اردوی کوتاه تیم ملی نمی‌توان ادبیات فنی کشتی‌گیران را واحد کرد، اما با این کار یک ادبیات فنی متعارف بر کشتی کشور حاکم خواهد شد.
کشتی گیران می‌توانند از سه فیلتر به مسابقات انتخابی مرحله نهایی تیم ملی برسند
وی افزود: در انتهای هر کارگاه با ارزیابی مربیان تیم ملی و ناظران فنی تعدادی از مربیان و کشتی‌گیران ریزش می‌کنند و در ماه بعد همین روند تکرار میشود. در هر فصل هم بین کشتی‌گیرانی که باقی مانده‌اند رقابت تیم به تیم در قالب جام امید برگزار می‌کنیم چون در هر صورت کشتی‌گیران در مسابقه به لحاظ روانی، شجاعت و شعور فنی سنجیده می‌شوند. از دل این رقابت‌ها و کارگاه ها، 16 کشتی‌گیر برتر در هر وزن برای حضور در مسابقات مقدماتی(مرحله اول) انتخابی تیم ملی انتخاب می‌شوند و نفرات برتر مرحله اول(حداکثر هشت نفر در هر وزن)، به مسابقات نهایی انتخابی تیم ملی می‌رسند.
دارنده دو مدال طلای مسابقات جهانی با اشاره به این نکته که علاوه بر مسابقات مرحله اول، دو نقطه ورودی دیگر برای حضور در مسابقات مرحله نهایی انتخابی تیم ملی وجود دارد، اظهار کرد: مسابقات قهرمانی کشور مهم‌ترین مبنا برای رسیدن به مسابقات مرحله نهایی انتخابی است(حداکثر هشت نفر در هر وزن) که حتی در نظر است که برخی نفرات برتر رقابتهای کشوری به رقابتهای آسیایی اعزام شوند. همچنین حداکثر چهار نفر از کشتی‌گیران جام تختی در هر وزن جواز حضور در رقابتهای نهایی انتخابی تیم ملی را پیدا خواهند کرد و با اضافه شدن مدال آوران رقابتهای المپیک و جهانی سال گذشته، رقابتهای نهایی انتخابی تیم ملی با حضور حدود 16 نفر انجام خواهد شد.
6 تیم ملی خواهیم داشت
وی افزود: البته به خاطر برنامه‌های فیلا و تورنمنت‌های مختلف ممکن است تعداد نفرات حاضر در انتخابی نهایی کم و زیاد شوند و ما این نقطه انعطاف را در این روند قرار داده‌ایم، تا سیستم در تقابل با برنامه ها شکننده نباشد. پس از انجام رقابتهای نهایی انتخابی تیم ملی ،شش نفر برتر در هر وزن ملی‌پوش محسوب خواهند شد .که بر این مبنا می‌توانیم برای حضور در تورنمنت‌ها برنامه‌ریزی کنیم و به عنوان مثال به تناوب از نفرات دوم و سوم در جامهایی مثل علی اف و یاریگین، از نفرات چهارم و پنجم در جامهایی مثل یاشار دوغو و از نفرات پنجم و ششم در جامهایی مثل دانکلوف استفاده کنیم.
خادم با اشاره به این که چون امسال اولین سال اجرای این روند است و به خاطر محدودیت زمانی ممکن است جام امید با تعداد مورد نیاز برگزار نشود، گفت: اولین جام امید را در بهمن ماه برگزار خواهیم کرد و مسابقات قهرمانی کشور در دهه آخر اسفند خواهد بود. دهه آخر فروردین یا اوایل اردیبهشت هم مسابقات انتخابی مقدماتی تیم ملی را برگزار خواهیم کرد.
در دوره "گذار" باید حمایت شویم
وی نکته مهم این روند را دوره "گذار" آن دانست و افزود: در انتخابی تیم ملی یک بی‌نظمی از قبل وجود داشته که ما می‌خواهیم با جایگزینی این سیستم آن را قانونمند کنیم و برای این که سیستم زمین نخورد و متوقف نشود همه باید همکاری کنند و قطعا یک یا دو سال دوره "گذار" خواهیم داشت که باید در این مدت انعطاف به خرج دهیم. در حوزه فنی و رسانه ای به حمایت و هماهنگی نیاز داریم تا با شناخت نقاط ضعف این روند کارایی آن را در دو سال آینده به بالای 80 درصد برسانیم.
قانونمندی، حلقه گمشده ورزش ایران است
خادم با اشاره به این که این روند قانونمندی حلقه گمشده ورزش ایران است، خاطر نشان کرد: با انجام این روند می‌توانیم به سراغ لایه‌های زیرین برویم و سال بعد در جوانان و سال بعد آن در نوجوانان و بعد در استعدادهای پایه این سیستم را پیاده کنیم. البته باید خیلی از منابع را در اختیار بگیریم چون این الگو، حلقه گمشده در ورزش ماست و اگر در کشتی پیاده شود سایر رشته‌ها و کل ورزش کشور را تحت تاثیر قرار خواهد داد و افکار عمومی هم متوجه خواهند شد که پوشیدن پیراهن تیم ملی مسیر خاص و قانونمندی دارد.
سیستم انتخابی مستقر شود، دیگر وابسته به یک فرد نخواهد بود
وی تاکید کرد: درست است که شروع این روند منوط به حضور اشخاصی است که برای راه‌ا‌ندازی آن باید تلاش کنند، اما اگر این سیستم مستقر شود دیگر منوط به حضور فرد نخواهد بود و هر کسی که حضور داشته باشد با وجود این روند کارها را پیش خواهد برد. یکی از وظایف رسانه‌ها هم جا انداختن این سیستم در افکار عمومی است.
این سیستم چند سال اجرا شود ،کشتی ایران می‌تواند با تیم دوم خود هم مدعی قهرمانی جهان باشد
خادم در ادامه تصریح کرد: این سیستم برای کشتی از لحاظ فنی تولید ثروت خواهد کرد و از دل این روند استعدادهای رها شده کشف می‌شوند، به شرط این که پویایی و اصلاح در اجرای آن بطور مستمر وجود داشته باشد. به جرات میتوان پیش بینی نمود که در صورت اجرای این سیستم، بعد از شش تا هشت سال ما با تیم دوم خود می‌توانیم مدعی قهرمانی جهان شویم. به خصوص با ظرفیت‌هایی که داریم و با افتی که در کشتی جهان نسبت به دو دهه پیش می‌بینیم ، می‌توانیم جایگاه شوروی سابق را در کشتی دنیا پیدا کنیم.
تبعات تغییرات را نپذیریم به بن بست خواهیم خورد
دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی هیروشما همچنین درباره پرداخت هزینه‌های این تغییرات و اجرای سیستم انتخابی، اظهار کرد: قطعا افرادی که به این کار اعتقاد راسخ دارند ممکن است از حق شخصی خود بگذرند و هزینه‌های آن را بپردازند تا یک الگوی خوب و مناسب مستقر شود. امکان ندارد سیستمی پیاده شود غیر از این که افرادی معتقد و با ایمان نسبت به اهمیت آن ،پای آن هزینه ندهند،و ما در این دوره "گذار" باید تلاش کنیم، بایستیم و از پرداخت هزینه‌های آن نهراسیم. اگر نخواهیم تبعات این دوران گذار را بپذیریم در اجرا به بن بست خواهیم خورد.
روزمرگی، یکی از پیامد نتیجه‌گرایی در ورزش ایران است
وی در ادامه درباره نتیجه‌گرایی مدیریت ورزش در ایران ، خاطر نشان کرد: روزمرگی، ورزش ایران را صرفا به سمت نتیجه‌گرایی برده است. زیرا هزینه اصلاحات بالاست .انها که قانونممندی و ضابطه را در ورزش خواهانند، باید در دوران گذار از ان حمایت کنند.باید باور داشت در صورت حمایت ، یک جریان فنی فراتر از نتیجه گرایی های موردی در کشتی و به تبع آن سایر رشته های ورزشی شکل خواهد گرفت که دیگر متکی به حضور اشخاص و افراد خاص نخواهد بود.
مدیر تیمهای ملی کشتی آزاد با بیان این که قطعا اگر اشتباهاتی در این سیستم باشد آن را خواهد پذیرفت، اظهار کرد: پس از اعلام عمومی این روند پیشنهاداتی داشتیم و با حدود 20 هیات کشتی استان هم جلسه گذاشتیم و سوالات و ابهامات آنها را برطرف کردیم و در بعضی نقاط با پیشنهاداتی که مطرح شد این روند را اصلاح کردیم، چون اگر یک سیستم بخواهد جزمی باشد نابود میشود . باید به تدریج این روند را جا بیاندازیم و قطعا در ابتدا انعطاف بیشتری لازم است.
هراس تاریخی از روسها را باید از بین برد
دارنده پنج مدال طلای آسیا در ادامه حضور در جامهایی مثل علی اف و یاریگین را برای کشتی‌گیران ایرانی ضروری دانست و افزود: کشتی‌گیران ایرانی از نظر روانی یک هراس تاریخی از روسها دارند و حضور در چنین جامهایی می تواند این هراس را از بین ببرد و شیوه کشتی گرفتن را به کشتی‌گیران ایران بیاموزد. چون روسها کشتی بلد هستند و ما هم کشتی بلدیم، مهم آموزش دستیابی به موقعیت روانی و فنی چگونگی مبارزه با روسها است که این کشتی‌گیران طیف گسترده‌ای از تیمهای کشورهای شوروی سابق را شامل میشود
نقاط ضعف روسها قابل دسترسی است
وی ادامه داد: ما سال‌ها از این جام‌ها پرهیز می‌کردیم چون فقط به فکر مدال بودیم در صورتی که باید با حضور در این مسابقات نقاط ضعف آنها را شناسایی کنیم. این نقاط ضعف قابل دسترسی است و باید به شجاعت کشتی گرفتن با روسها و کشتی‌گیران آن منطقه دست یابیم. البته این موضوع زمان می‌خواهد.
خادم همچنین اظهار کرد: ما این ظرفیت را داریم که با کمک گرفتن از ظرفیت‌های جسمی، روانی و توانمندی‌های فنی خود بر روسها غلبه کنیم. در المپیک هم این مساله دیده شد که ما قابلیت های فنی داریم که در برابر روسها، زمانی از نظر بدنی به مشکل می‌خورند میتوان به سطح آمادگی جسمی آنها رسید. آنها از ابتدای مسابقه به دنبال تحمیل کلاس فنی خود بر حریف هستند و هر چه بتوان با آنها پایاپای رقابت داشت از سطح کیفی‌شان کم میشود. و چون اکثریت آنها نقاط ضعف جسمانی دارند میتوان بر آنها غلبه کرد که البته این به شعور فنی و روانی کشتی‌گیر مقابل‌شان بستگی دارد. به طور مثال در دهه 90 آمریکایی‌ها سعی می‌کردند خود را به سقف آمادگی جسمانی روسها برسانند، ولی چون قابلیت فنی مقابله با آنها را نداشتند در مقابل روسها نتوانستند بطور مستمر قدرتی برتر باشند. گرچه بصورت موردی به روسها آسیب زدند.
وی در ادامه گفت: در جام یاریگین هم سعی می‌کنیم نفراتی که نتوانستند در جام علی اف خود را انگونه که انتظار میرفت نشان دهند و کسانی را که به درد مسابقه تیم به تیم می‌خورند را ارزیابی کنیم، تا ترکیب کامل تیم ملی برای جام جهانی تهران را به دست بیاوریم.
قهرمان بازی‌های آسیایی هیروشیما در پاسخ به این سوال که نتیجه گرفتن در جام جهانی تهران چقدر اهمیت دارد؟ عنوان کرد: چون میزبان هستیم به تبع آن انتظاراتی به وجود می‌آید و باید تلاش کنیم انتظارات برآورده شود. البته باید گوشه چشمی هم به استعدادها داشته باشیم.
دارنده مدال نقره مسابقات جهانی تهران همچنین با بیان این که امروز نه تنها در ایران که در جهان هم کشتی‌گیر صاحب سبک نداریم، خاطر نشان کرد: امروزه در ایران کشتی‌گیر صاحب کلاس داریم، اما صاحب سبک نداریم. زمانی در دنیا کشتی گیرانی مثل فادزایف، خادارتسف و جان اسمیت صاحب سبک بودند. امروز در ایران چند کشتی‌گیر داریم که می‌توانند با پنج، شش کلاس فنی کشتی بگیرند، ولی هنوز صاحب کلاسی مستقل و تضمین شده در کشتی محسوب نمی‌شوند.
وی کشتی‌گیر صاحب سبک را کشتی‌گیری دانست که می‌تواند با کلاسهای مختلفی کشتی بگیرد و اظهار کرد: کشتی‌گیر صاحب سبک با هر کلاسی که در مقابلش کشتی گرفته شود باز کلاس خود را به وی تحمیل می‌کند و مهار کردن او بسیار سخت خواهد بود زیرا به لحاظ روانی باور دارد که جسم در کشتی تا حدی کارایی دارد و کشتی بر مبنای شعور و اراده کشتی‌گیر اداره میشود.
