به گزارش صراط به نقل
از خبرآنلاین، رامبالدی پس از یک بیماری طولانی در شهر لمزیا ترمه در ایتالیا
درگذشت. او 86 ساله بود.
این طراح ایتالیایی برای جلوه‌های ویژه نسخه سال 1976 «کینگ کونگ» به کارگردانی
جان گیلرمین جایزه دستاورد ویژه را دریافت کرد. پس از آنکه بخش اسکار جلوه‌های ویژه
راه‌اندازی شد، رامبالدی دو بار دیگر برنده شد: در 1980 برای «بیگانه» به کارگردانی
ریدلی اسکات و در 1983 برای «ئی تی، یک موجود فرازمینی» ساخته استیون
اسپیلبرگ.
رامبالدی سال 1925 در دهکده واگارانو میناردا در امیلیا-رومانیا به دنیا آمد و
در حالی که قصد داشت یک نقاش شود، در سال 1951 از آکادمی هنرهای زیبا بولونیا
فارغ‌التحصیل شد، اما او شش سال بعد یک اژدها برای فیلم فانتزی کم‌هزینه «Sigfredo»
به کارگردانی جاکومو جنتیلومو یکی از اولین پیشگامان سینمای ایتالیا طراحی
کرد.
کار رامبالدی در این فیلم مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. او به رم رفت و در
دنیای سینما باقی ماند. رامبالدی در دوران طلایی فیلم‌های ایتالیایی که تا در دهه
1970 به پایان رسید، در کشور خود کار کرد.
او در 1971 یک امتیاز دور از ذهن به دست آورد: او اولین متخصص جلوه‌های ویژه لقب
گرفت که ناچار شد ثابت کند کارش «واقعی» نیست. این زمانی بود که یک قاضی دادگاه بخش
در ایتالیا، لوچیو فولچی کارگردان فیلم «یک مارمولک در پوست یک زن» را به خاطر
صحنه‌های مثله کردن یک سگ در فیلم، به اتهام اعمال خشونت علیه حیوانات تحت تعقیب
قرار داد.
رامبالدی تکنیک‌های جلوه‌های ویژه خود در این فیلم را برای یک قاضی طراحی کرد و
در نهایت فولچی را از حکم دو سال زندان نجات داد. این مسئله در زمان خود بازتاب
گسترده‌ای در رسانه‌ها داشت.
کار رامبالدی مورد توجه دینو دلورنتیس تهیه‌کننده پرکار و سرشناس ایتالیایی قرار
گرفت. دلورنتیس او را به آمریکا برد تا در فیلم «کینگ کونگ» کار کند.
رامبالدی در چند سال در هالیوود برای خود اسم و رسمی به هم زد و در «برخورد
نزدیک از نوع سوم» اسپیلبرگ در 1977، «کونان ویرانگر» ریچارد فلایشر و «دون» دیوید
لینچ هر دو تولید 1984 نقش مهم داشت، اما او بیش از همه به خاطر طراحی ئی تی در
فیلم اسپیلبرگ شهرت دارد.
روزنامه ایتالیایی کوریره دلا سرا به نقل از اسپیلبرگ نوشت: «کارلو رامبالدی،
پدر ژپتو ئی تی بود.»
نقش رامبالدی در فیلم‌ها - که در آن روبات‌ها را خلق و
بازیگران را گریم می‌کرد - با ظهور گرافیک کامپیوتری به آرامی کم شد.
او هیچگاه نفرت خود را از جلوه‌های کامپیوتری در فیلم‌ها پنهان نکرد.
روزنامه ایتالیایی لا رپوبلیکا به نقل از رامبالدی نوشت: «جلوه‌های «ئی تی» حدود یک میلیون دلار هزینه داشت و سه ماه وقت گرفت. اگر ما می‌خواستیم همین کار را با کامپیوتر انجام دهیم، بیش از دویست نفر آدم و پنج ماه وقت می‌خواستیم.»
در ضمن دهه شصتی ها بیخود خودشون رو نیاندازند وسط منظورم از نسل سوخته متولدین انتهای دهه پنجاهه .