وقتی مدعیان دموکراسی در برابر نسل کشی مسلمانان سکوت می کنند
مسلمانان میانمار در آتش و خون
این روزها اخبار خشنونت های بی امان بر عیله مسلمانان میانمار ، بیشتر و بیشتر به گوش می رسد اما خبری از حمایت غرب و آمریکا که همواره داعیه حمایت از مظلوم رادارند نیست که نیست. سرکوب و نقض حقوق مسلمانان میانمار که به نام ...
سرکوب و نقض حقوق مسلمانان میانمار که به نام روهینگیا معروف هستند، از ژوئن گذشته آغاز شده و تاکنون باعث کشته شدن شماری از آنها و آتش زدن شماری از خانه ها و مساجد مسلمانان و اجبار آنها به ترک میهن خویش شده است.
در ماه ژوئن امسال ایالت راخین میانمار شاهد درگیری هایی فرقه ای بود که براثر آن دست کم ۸۰ نفر کشته شدند. این درگیری ها پس از آن شروع شد که یک زن بودایی در ماه می ربوده شده و مورد تجاوز قرار گرفت.
هر چند دو مرد مسلمانی که به این جرم دستگیر شده بودند، به اعدام محکوم شدند، اما بودایی های افراطی به این امر قانع نشده و به یک اتوبوس حامل مسلمانان حمله و ۱۰ نفر از آنان را کشتند، اقدامی که به خشونتهای فرقه ای دامن زد.
این رویدادها سبب بروز درگیری هایی میان مسلمانان و بودایی ها که آنان را متهم به دست داشتن در این جنایت می کنند، شد و به بهانه ای برای تشدید برخوردها با مسلمانان و ادامه پاکسازی قومی مسلمانان در میانمار تبدیل شد.
البته، تين سين، رئيس جمهور ميانمارنیز اعلام کرده بود: مسلمانان روهينگيا بايد از کشور اخراج و به اردوگاه‌هاي پناهندگان سازمان ملل منتقل شوند.
دولت ميانمار از به رسميت شناختن جامعه يک ميليون نفري مسلمانان روهينگيا امتناع کرده است؛ سازمان ملل اين گروه را از جمله گروه‌هايي در جهان مي‌داند که بيش از ديگر گروه‌ها مورد آزار و اذيت قرار گرفته است.
غلام تقي بنگاش از موسسه علوم و فناوري شهيد ذوالفقار علي که یک کارشناس برجسته سیاسی است در این خصوص می گوید: "اين پاکسازي قومي است. دولت و حتي برنده جايزه صلح نوبل، خانم آنگ سان سو چي درباره مشکلات اين گروه اقليت در ميانمار سکوت اختيار کردهاند که اين سکوت جرم محسوب مي‌شود."
عمق فاجعه بر علیه مسلمانان میانمار آنقدر است که نشریه انگلیسى ساندى تایمز در گزارشى با اشاره به جنایات هولناک بوداییان افراطی نوشت : بودایی های این کشور مردم مسلمان را مورد ضرب و شتم قرار داده، زنان را مورد تجاوز قرار مى‌دهند، مردان را مصلوب کرده و به قتل مى‌رسانند.
این در حالی است که هر روز شمار بسیاری از مسلمانان فرارى با سرگذشتى هولناک و داستان‌هاى تکان‌دهنده‌اى از فشارها خود را به اردوگاه‌هاى مرزى که در آن غذا به اندازه کافى یافت نمى‌شود و انواع بیمارى‌ها رواج دارد، مى‌رسانند.
شبکه بی بی سی انگلیس نیز با استناد به گزارش سازمان ملل متحد آورده است: تنها در موج اخیر حملات بودایی‌ها به مسلمانان ۹۰ هزار نفر آواره شده‌اند. بر این اساس سازمان ملل مسلمانان روهینگیا را به عنوان یکی از اقلیت‌هایی که متحمل بیشترین مشکلات و رنج‌ها در تمام جهان هستند، معرفی کرده است.
گفتنی است، تاریخ گسترش اسلام در میانمار به قرن اول هجرى برمىگردد. بعد از ظهور اسلام و گرایش اعراب و ایرانیان به اسلام، دریانوردان عرب و ایرانى مسافرتهاى دریایى خود را به طریق قبلادامه مىدادند و در مسیر خود همچنین دستبه تبلیغ و دعوت مردمبه اسلام مىزدند.
بعدها بازرگانان مسلمان از مسیرهاى زمینى که از منطقه غربى میانمار و ایالت آراکان این کشور مىگذشت به مناطق غربى چین سفرمىکردند. بسیارى از این افراد در منطقه حاصلخیز و مستعد ساحلى آراکان، اقامت کردند و اولین مناطق مسلمان نشین را ایجاد کردند.
تاجران چینى در نوشتههاى خود از مناطق ایرانىنشین در مرزهاى بین میانمار و یونن (ایالتى در جنوب غربى چین) در قرنسوم میلادى یاد کردهاند.
ميانماراما مدعي است که مسلمانان روهينگيا بومي نيستند و آن را در ميان مهاجران غيرقانوني طبقه‌بندي مي‌کند؛ اگرچه مسلمانان روهينگيا چندين نسل است که در ميانمار زندگي مي‌کنند.
شمار زيادي از مسلمانان راهينگيا در دو سال اخير و به خاطر سرکوب سيستماتيک دولتي، تلاش کردهاند تا با قايق از کشور فرار کنند.
هرچند در گذشته نظامیان میانمارى سایر اقلیت‌هاى قومى را نیز مورد آزار و اذیت قرار دادهاند، از جمله در مورد تایلندىها، خشونت بسیارى روا داشتهاند، لیکن رفتارشان با مسلمانان بسیار خشونت بارتر از رفتار با سایرین بوده است.
خشونتهای جدید علیه مسلمانان میانمار در ایالت راخین بعد از کشته شدن ۱۱ مسلمان بیگناه توسط ارتش این کشور در ماه مه ۲۰۱۲ و حمله یک گروه بودائیان به اتوبوس حامل مسلمانان و کشته شدن یک بودائی در پاسخ به این حمله آغاز شد.
به دنبال آغاز درگیری‌ها درغرب میانمار، بودایی‌ها با حمله به مناطق مسلمان‌نشین بیش از ۲۰۰۰ منزل مسکونی متعلق به مسلمانان را به آتش کشیدند و بیش از یک صد هزار نفر را آواره و بی خانمان کردند.
اغلب آوارگان مسلمان به مرزهای میانمار و بنگلادش پناه بردند و اکنون در شرایط بسیار اسف باری به سر می‌برند. آنها نیاز به غذا دارند و به علت بارش باران‌های موسمی و نداشتن سرپناه سلامت و زندگی آنها در خطر است.
سحر رحیمی/