۲۸ تير ۱۳۹۱ - ۱۵:۰۷
ناگفته هایی از حضور دنیزلی و جداشدنش از پرسپولیس

سفیرایران درترکیه و پشت‌پرده حضوردنیزلی

آنكارا - حضورمصطفی دنیزلی به عنوان سرمربی تیم پرسپولیس و رفتن وی ازاین تیم باآن شرایط، سوال هایی را برای فوتبالدوستان ایرانی ایجاد كرده كه این سوالها همچنان بی پاسخ مانده است.
کد خبر : ۷۱۷۲۷

به گزارش ایرنا، این سوال كه دنیزلی چطور آمد و چرا رفت؟ابتدااعلام شد كه او در مرخصی است. مرخصی وی هم برای چندین بارتمدید شد، تا اینكه مانوئل ‍ژوزه به عنوان سرمربی پرسپولیس انتخاب شد، در حالیكه تاكید می شد دنیزلی به ایران باز می گردد.

برای یافتن بخشی از پاسخ به این سوال ها به سراغ سیاستمداری رفتیم كه در این مسئله نقش داشت و ورزش را از دوران كودكی در مسجد سلیمان آغاز كرد و تا 16 سالگی در همین محل به ورزش خود ادامه داد.

ازنكات برجسته فعالیت سیاسی و ورزشی این فرد، بازكردن پای مربیانی چون ' مصطفی دنیزلی' در فوتبال ایران است. مربی كه فوتبالدوستان ایرانی به خوبی او را می شناسند و با او خاطرات تلخ و شیرین زیادی دارند.

او حتی 'شنول گونش 'سرمربی سابق تیم ملی تركیه را نیز به تهران كشاند تا شاید فوتبال ایران بتواند از توانایی های وی استفاده كند كه نشد.

چگونگی حضور دنیزلی درایران، فراهم كردن زمینه حضور شونل گونش در فوتبال ایران،داشتن مراودات ورزشی باكشورهای دوست، معرفی شاخصه های ورزش حرفه ای در دنیا،حضور ورزشكاران ایرانی در تركیه،‌ تاثیرسفارتخانه ها درتعاملات ورزشی ‌و كمك به تیم ها و مطالب دیگر از نكات خواندنی گفت و گوی خبرنگار ایرنا در آنكارا با ' بهمن حسین پور' سفیر ایران در تركیه است.

حسین پوركه سالها در عرصه دیپلماتیك فعالیت كرده وعلاوه برداشتن مسوولیت 14 ساله تشریفات وزارت امور خارجه كشورمان؛ سفیر ایران در اتیوپی،‌ كاردار جمهوری اسلامی در تانزانیا و سركنسول ایران در استانبول نیز بوده است. پرداختن به ورزش را جزو لاینفك زندگی می داندو معتقد است همه افراد جامعه حتی یك سیاستمدار هم باید به ورزش بپردازد‌.

مشروح گفت وگوی خبرنگارایرناباسفیرجمهوری اسلامی درتركیه درذیل می آید.

** دلالان نقشی در خصوص حضور دنیزلی در فوتبال ایران نداشتند

سفیر ایران در آنكارا در ابتدای سخنان خود به چگونگی حضور'مصطفی دنیزلی' در فوتبال ایران اشاره كردوگفت:بر خلاف تصور بسیاری از افراد، حضور این مربی ترك درفوتبال ایران توسط دلالان صورت نگرفت ودلالان هیچ نقشی درآن نداشتند.

حسین پور یادآورشد: ‌به دلیل آشنایی كه ازقبل بادنیزلی داشتم یك باردر زمان' محمد آجورلو'مدیرعامل وقت باشگاه پاس تهران واخیراهم درباشگاه پرسپولیس و در زمان مدیریت 'محمد رویانیان' صحبتی با دنیزلی در خصوص حضوردر ایران داشتم. البته باید تاكید كنم كه انجام این كار و در نهایت حضور این مربی ترك در ایران به درخواست مدیران عامل دو باشگاه یاد شده صورت گرفته بود.

** رویانیان از من خواست دنیزلی را به پرسپولیس بیاورم

وی ادامه داد: با توجه به آشنایی كه با رویانیان داشتم وی از من خواست زمینه حضور دنیزلی را در تیم پرسپولیس فراهم سازم. من هم به خاطر آشنایی با این مربی؛تلفنی خواسته رویانیان را برایش مطرح كردم كه به دلیل مشكلات شخصی، این مسوولیت را در وهله نخست نپذیرفت.

سفیر ایران در تركیه افزود: عدم پذیرش این مسوولیت از سوی دنیزلی، ازدواج و عمل قلب او بود. به همین خاطر چاره ای نداشتم جز اینكه حضوری به منزل وی در منطقه تنگه بسفر استانبول بروم و بار دیگر حضوری درخواست مدیرعامل باشگاه پرسپولیس را مطرح كنم.

حسین پور گفت:پس از یك ساعت و نیم مذاكره با وی، بالاخره او پذیرفت كه به تهران بیاید اما تاكید كرد كه باید در این خصوص با همسرش نیز هماهنگ كند. چهار روز از ملاقات ما نگذشته بود كه نظر مثبت خود را برای هدایت تیم فوتبال پرسپولیس اعلام كرد.بعد از آن بودكه قائم مقام باشگاه ازطرف مدیرعامل برای نهایی كردن قرارداد دنیزلی به تركیه آمد. بنابراین حضور دوباره دنیزلی در تهران به این ترتیب بود و پای هیچ دلالی هم در بین نبود.

وی در پاسخ به این سووال كه با توجه به شرایط خاص پرسپولیس در لیگ برتر كشور،آیا حضور دنیزلی دراین تیم ودرچنین موقعیتی به صلاح بود؟،گفت: دنیزلی درشرایط نامناسبی به تیم پرسپولیس پیوست. وضعیت این تیم زمانیكه دنیزلی واردتهران شدمناسب نبود، ضمن اینكه خود او هم شرایط روحی خوبی نداشت. بنابر این طبیعی است كه نتواندنتیجه مناسبی كسب كند.

وی درخصوص ترك تیم پرسپولیس ازسوی دنیزلی نیز یادآورشد: زمانیكه دنیزلی برای مرخصی به تركیه آمد و مرخصی او نیز طولانی شد؛ به خوبی مشخص بود كه شرایط روحی خوبی ندارد.این موضوع را در استانبول به رویانیان گوشزد كرده و گفتم كه اگر فردی شرایط روحی مناسبی نداشته باشد در هیچ مصدری نمی تواند بازدهی لازم را داشته باشد و بهتر است كه روی او سرمایه گذاری نشود.

سفیر ایران در آنكارا همچنین به این نكته اشاره كرد كه در زمان مدیرعاملی آجورلو در باشگاه پاس تهران نیز ، او دنیزلی را به مسوولان این باشگاه معرفی كرده است و حتی اولین مذاكره با 'كخ' مربی تیم فوتبال استقلال تهران نیز توسط او در تركیه انجام شده و یا اینكه زمینه حضور اولین داور ترك برای قضاوت دیدارتیم های پرسپولیس – استقلال در سال 82 -83توسط اوصورت گرفته است.

** تعصب خاصی به تیم های ورزشی كشورم دارم

حسین پور دربخش دیگری از سخنانش از تعصب و علاقه خودبه تیمهای ورزشی ایران اشاره كردوافزود: همین علاقه باعث شد، وقتی كه در خارج هستم از هیچ كمكی به تیم های ایرانی كوتاهی نكنم. حتی در وزارت خارجه نیز به تیم هایی كه نیازمند ویزا بودند كمك می كردم.من با هر پیروزی ملی پوشان شاد و با هر باخت آنان ناراحت می شوم.

**200صفحه ازقوانین حرفه ای فوتبال تركیه ترجمه وبه فدراسیون فوتبال ارسال شد

حسین پور در ادامه به ارسال قوانین حرفه ای فوتبال تركیه به ایران اشاره كرد و گفت: زمانیكه سركنسول ایران در استانبول بودم مطلع شدم كه قرار است لیگ فوتبال ایران حرفه ای شود. به همین خاطر قوانین حرفه ای فوتبال تركیه را كه 200 صفحه می شد، ترجمه و برای 'محمد دادكان'رییس وقت فدراسیون فوتبال ارسال كردم كه به جرات می توانم بگویم بسیاری از اساسنامه حرفه ای فوتبال ایران از همین ترجمه ارسالی تدوین شده است.

وی افزود: همین امر بستری مناسب در همكاری فدراسیون های فوتبال دو كشور ایران و تركیه شد، به گونه ای كه باسفر مسوولان فدراسیون های فوتبال دوكشور تهران و آنكارا این همكاریها به اوج رسید و تفاهم نامه امضاء كردند.

** قرارداد بازیكنان فوتبال در ایران مدیریت شده منعقد نمی شود

وی با بیان اینكه قرارداد بازیكنان فوتبال ایران براساس مدیریت مناسب منعقد نمی شود، گفت: در چنین وضعیتی فوتبال كشور تنها نام حرفه ای را یدك می كشد و نمی تواند آنطور كه باید همپای لیگ های حرفه ای دنیا به پیش برود.

وی افزود:متاسفانه مسوولان باشگاههای فوتبال كشورمان به دنبال ان هستند كه یك بازیكن را به هر شكل ممكن و با قیمت های نجومی جذب كنند بدون آنكه مطالعه و یا بررسی دقیقی در این خصوص صورت گرفته باشد.

سفیر ایران در تركیه ادامه داد: در لیگ های حرفه ای دنیا صرف بستن قرارداد ملاك نیست بلكه برای جذب بازیكن معیارهای مختلفی مدنظر قرار می گیرد. به عنوان مثال بازیكنان اروپایی درطول یك مسابقه 12 كیلومتر می دوند اما بازیكنان ما به سختی حدود 5 و یا 6 كیلومتر را طی می كنند. به همین خاطر قراردادها باید به گونه ای بسته شود كه همه موارد در نظر گرفته شود.حتی به این معنی كه به بازیكن گفته شود اگر توانستیNكیلومتر بدوی مبلغ قرارداد شما X میلیون تومان است.

وی تاكیدكردكه پول به تنهایی كارساز نیست وبایدبرای یك بازیكن شرط و شروط هم گذاشت؛ شرط و شروطی كه در باشگاههای معتبر دنیا هم مرسوم است. چرا كه در این صورت است می توان امیدوار بود یك بازیكن به اصطلاح حرفه ای در ایران در افزایش توانایی ها و بالا بردن كیفیت خود تلاش بیشتری می كند.

حسین پور همچنین به بی توجهی مسوولان باشگاههای فوتبال به طرفداران تیم هااشاره كرد و گفت: متاسفانه آنان حتی به این نكته بی توجه هستند كه طرفداران جزو لایفنك یك تیم ورزشی هستند و بدون حضور آنان موفقیت یك تیم بسیار سخت خواهدشد. تماشاگر ایرانی برخلاف تماشاگراروپایی وفاداری بیشتری از خود نشان می دهد و اگر بازی خوبی هم ارائه نشود آنان باز هم به طرفداری از تیم محبوب خود ادامه می دهند.به همین خاطر باید به هنگام بستن قرارداد بابازیكن، حساسیت طرفداران تیم نیز به وی گوشزد شود.

** شرایط حضور بازیكنان فوتبال ایران در تركیه فراهم نیست

او درپاسخ به سووالی در خصوص امكان حضور بازیكنان ایرانی در تیم های تركیه گفت:متاسفانه برغم اینكه علاقه دارم دوكشوردرزمینه ورزش مناسبات گسترده ای داشته باشند، اما تاكنون این مهم به طور كامل میسر نشده است.

وی گفت:‌بیشترسهامداران باشگاههای تركیه غربی ها هستند آنان مانع تحقق این امر می شوند و ترك ها نیز در خصوص این موضوع بسیار محتاط عمل می كنند اما در مورد دنیزلی كه در تیم های پایتخت فعالیت می كرد و شنول گونش كه سفری هم به تهران داشت،‌ موضوع فرق می كند.

** از 75 میلیون نفر جمعیت كشور 50 میلیون نفر درگیر ورزش هستند

حسین پور بابیان اینكه باید اثر ورزش در اجتماع را درك كرد،یادآور شد: به عنوان مثال درایران وتنها دو تیم فوتبال پرسپولیس و استقلال میلیون هانفرهوادار دارند. لذا پتانسیل بسیار عظیمی در این زمینه در ایران وجود دارد كه باید هدایت و كانالیزه شود.با كمال تاسف نه تنهاازچنین پتانسیل عظیمی بهره برداری درستی نمی شود بلكه هرازگاهی پیامدهای منفی آن دامن مردم و مسوولان را می گیرد.

وی اضافه كرد: وقتی در یك بازی فوتبال بین تیم ملی فوتبال كشورمان و قطر بیش از 100 هزار نفر به ورزشگاه می آیند، فرصت استثنایی ایجاد می شود كه باید از آن به نفع كشور و ورزش بهره برد.

** به نقش سفارتخانه ها در گسترش مبادلات ورزشی بیشتر توجه شود

حسین پور دربخش دیگری از سخنان خود به نقش سفارتخانه ها و رایزنی های فرهنگی كشورمان در گسترش مبادلات و همكاری های ورزشی اشاره و نقش سفرا و كارداران را در این زمینه بسیار مهم و ارزشمند دانست.

وی اضافه كرد: سفرا و كارداران با توجه به شناختی كه از كشور محل خدمت خود دارند و با توجه به نیاز ورزش كشورمان،‌ می توانند نقشی ارزنده ایفا كنند.

وی در پاسخ به سووالی در خصوص وضعیت ورزش كشور تركیه و علاقمندی آنان جهت گسترش همكاری با ورزش ایران یادآور شد: بسیاری از باشگاههای تركیه علاقمند به این همكاری هستند اما تنها مشكل موجود این است كه بیشتر سهامداران باشگاهها در این كشور غربی هستند و با توجه به شرایط خاص منطقه،آنان اجازه ارتباط مستقیم با تیم های ایرانی را نمی دهند.

سفیر كشورمان در تركیه ادامه داد: با این حال تلاش بسیاری كرده ایم تا این ارتباط به هر شكل ممكن برقرار شود و باشگاههای فوتبال كشورمان بتوانند از شرایط موجود بهترین بهره را ببرند. به عنوان مثال چند روز پیش با هماهنگی های صورت گرفته دبیر فدراسیون سواركاری تركیه را برای دیدار با مقامات فدراسیون سواركاری ایران به تهران فرستادم،‌ سال پیش نیز وزیر ورزش تركیه را راهی ایران كردم وحتی درنظرداریم شرایطی فراهم شودتا وزیر ورزش كشورمان به تركیه بیاید و دیدارهایی با مسوولان طراز اول ورزش این كشور داشته باشد.

** داشتن ورزش حرفه ای نیازمند اقتصادی پویا است

حسین پور با بیان اینكه برای داشتن ورزش حرفه ای باید اقتصادی پویا داشت، گفت:دربسیاری ازكشورها ازجمله تركیه زمانی كه اقتصاد رشد می كند، ورزش نیز همسو با آن به حركت در می آید و برای آنكه باشگاهها و تیم های ورزشی نیز بتوانند همپای اقتصاد حركت كنند، دولت برای آنان تسهیلات ویژه ای قائل می شود.

وی افزود: زمانیكه 'تورگوت اوزال' رییس جمهوری تركیه شد و برای آنكه باشگاهها با رشد اقتصاد دچار زیان نشوند، ورزشگاهها را به طور بلندمدت به باشگاهها اجاره داده شد تا بتوانند خود را بازسازی كنند؛ حتی همین اواخر باشگاهها وام هایی كه پیشتر دریافت كرده بودند، طی دستوری از سوی دولت از بازپرداخت آن معاف شدند.

سفیر كشورمان در تركیه با اشاره به وضعیت باشگاههای ایران خاطر نشان كرد: چون اقتصاد ایران آزاد نیست كمتر اتفاق می افتد كه كسی در ورزش جسارت سرمایه گذاری داشته باشد.طبیعی است كه این امر خود یكی از دلایل مهم پیشرفت نكردن ورزش در هر كشوری می شود.