به گزارش صراط به نقل از فارس، در پی استعفای "آنطوان کاسیزی" رئیس دادگاه ترور حریری، قضات دادگاه مذکور به اتفاق "دیوید باراگوانث" (قاضی دادگاه تجدید نظر در نیوزلند) را به عنوان رئیس جدید این دادگاه انتخاب کردند.
بر اساس این گزارش، شخص کاسیزی و "رالف ریاشی" معاون او این قاضی نیوزلندی را نامزد احراز پست جدید کرده بودند.
کاسیزی دیروز بطور ناگهانی استعفا کرد و به اعتقاد ناظران سیاسی اختلافات او با "دانیل بلمار" دادستان دادگاه ترور حریری و سیاست‌های یک بام و دو هوای پشت پرده این دادگاه سیاسی دلیل این استعفا بوده است نه کسالت جسمی و بیماری او. بویژه که وی قرار است همچنان بعنوان قاضی تجدیدنظر به فعالیت حرفه‌ای خود ادامه دهد.
باراگوانث به عنوان رئیس جدید دادگاه حریری ضمن استقبال از منصب جدید خود در اظهاراتی شعاری گفت: من به این منصب خود که به عنوان رئیس جدید دادگاه حریری جانشین کاسیزی مرد بزرگ قانون شدم افتخار می کنم.
وی افزود: این حق لبنانی‌ها است تا برای اجرای عدالت به دادگاه حریری به عنوان بالاترین معیار عدالت اعتماد کنند.
وی در نخستین اظهار نظر خود شعارهایی مشابه شعارهای بلمار در روزهای اول تکیه زدن بر کرسی ریاست دادگاه بین المللی مذکور سر داد.
باراگوانث در مارس ۲۰۰۹ بعنوان یکی از اعضای دادگاه ویژه لبنان انتخاب شد و در سال ۲۰۱۰ مدال افتخاری را به دلیل خدمات ارزنده‌اش در دادگاه تجدیدنظر نیوزلند دریافت کرد.
او که فارغ التحصیل دانشگاه آمریکایی آکسفورد و دانشگاه نیوزلندی اوکلاند است و فعالیت حرفه‌ای خود را به عنوان یکی از اعضای اتحادیه وکالت در نیوزلند آغاز کرد و در سال ۱۹۸۳ مشاور پادشاه این کشور شد. وی بارها مسئولیت دادستانی و وکالت را در قضایای بزرگ کیفری را برعهده گرفت و بارهای نیز در محاکمه‌های مربوط به جنایات پیچیده قتل و فریبکاری و تقلب حضور داشته است.
وی قضاوت در دادگاه عالی و تجدید نظر در نیوزلند را نیز در کارنامه فعالیت حرفه‌ای خود دارد و یکی از صاحب نظران در دادخواست‌های مدنی، کیفری و بین‌المللی به شمار می رود.
باراگوانث از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۱ در راس کمیسیون حقوقی نیوزلند فعالیت کرده است و در سال ۲۰۰۴ رئیس کمیته وضع قوانین مربوط به دادگاه‌های نیوزلند شد. وی عضو دایمی دادگاه تجدیدنظر کشورش نیز بود که درآگوست ۲۰۱۰ بازنشسته شد. وی در کنار فعالیت‌های قضایی و حرفه‌ای در کنفرانس‌های متعددی حضور داشته و دارای مقالات متعددی در بخش حقوق بشر، حقوق بین‌الملل، حقوق ملی، مسائل مربوط به قانونی اساسی، حاکمیت این قانون بر کشورها و همکاری‌های قضایی و بین‌المللی است. وی در دانشگاه کمبریج و دانشکده "کویین مری" لندن و دو دانشگاه هنگ کنگ و مانیتوبا نیز کرسی استادی دارد.
بر اساس این گزارش، شخص کاسیزی و "رالف ریاشی" معاون او این قاضی نیوزلندی را نامزد احراز پست جدید کرده بودند.
کاسیزی دیروز بطور ناگهانی استعفا کرد و به اعتقاد ناظران سیاسی اختلافات او با "دانیل بلمار" دادستان دادگاه ترور حریری و سیاست‌های یک بام و دو هوای پشت پرده این دادگاه سیاسی دلیل این استعفا بوده است نه کسالت جسمی و بیماری او. بویژه که وی قرار است همچنان بعنوان قاضی تجدیدنظر به فعالیت حرفه‌ای خود ادامه دهد.
باراگوانث به عنوان رئیس جدید دادگاه حریری ضمن استقبال از منصب جدید خود در اظهاراتی شعاری گفت: من به این منصب خود که به عنوان رئیس جدید دادگاه حریری جانشین کاسیزی مرد بزرگ قانون شدم افتخار می کنم.
وی افزود: این حق لبنانی‌ها است تا برای اجرای عدالت به دادگاه حریری به عنوان بالاترین معیار عدالت اعتماد کنند.
وی در نخستین اظهار نظر خود شعارهایی مشابه شعارهای بلمار در روزهای اول تکیه زدن بر کرسی ریاست دادگاه بین المللی مذکور سر داد.
باراگوانث در مارس ۲۰۰۹ بعنوان یکی از اعضای دادگاه ویژه لبنان انتخاب شد و در سال ۲۰۱۰ مدال افتخاری را به دلیل خدمات ارزنده‌اش در دادگاه تجدیدنظر نیوزلند دریافت کرد.
او که فارغ التحصیل دانشگاه آمریکایی آکسفورد و دانشگاه نیوزلندی اوکلاند است و فعالیت حرفه‌ای خود را به عنوان یکی از اعضای اتحادیه وکالت در نیوزلند آغاز کرد و در سال ۱۹۸۳ مشاور پادشاه این کشور شد. وی بارها مسئولیت دادستانی و وکالت را در قضایای بزرگ کیفری را برعهده گرفت و بارهای نیز در محاکمه‌های مربوط به جنایات پیچیده قتل و فریبکاری و تقلب حضور داشته است.
وی قضاوت در دادگاه عالی و تجدید نظر در نیوزلند را نیز در کارنامه فعالیت حرفه‌ای خود دارد و یکی از صاحب نظران در دادخواست‌های مدنی، کیفری و بین‌المللی به شمار می رود.
باراگوانث از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۱ در راس کمیسیون حقوقی نیوزلند فعالیت کرده است و در سال ۲۰۰۴ رئیس کمیته وضع قوانین مربوط به دادگاه‌های نیوزلند شد. وی عضو دایمی دادگاه تجدیدنظر کشورش نیز بود که درآگوست ۲۰۱۰ بازنشسته شد. وی در کنار فعالیت‌های قضایی و حرفه‌ای در کنفرانس‌های متعددی حضور داشته و دارای مقالات متعددی در بخش حقوق بشر، حقوق بین‌الملل، حقوق ملی، مسائل مربوط به قانونی اساسی، حاکمیت این قانون بر کشورها و همکاری‌های قضایی و بین‌المللی است. وی در دانشگاه کمبریج و دانشکده "کویین مری" لندن و دو دانشگاه هنگ کنگ و مانیتوبا نیز کرسی استادی دارد.