برای «حبیب» سینمای ایران/ آقایان مسئول! آیا این مرد را می‌شناسید؟

گروه فرهنگی صراط - یکی از تهیه کنندگان ارزشی سینمای ایران مدت هاست تک و تنها با بیماری سرطان معده به مبارزه برخاسته است؛ یکه و تنها؛ مظلومانه و نجیبانه؛ مرحله تازه شیمی درمانی اش به تازگی آغاز شده؛ ماه هاست غذایی نخورده و با آمپول و سرم روزگار می گذراند؛ آمپول های جدید تجویز شده اش هریک 18 میلیون تومان قیمت دارند و ناگفته پیداست که تحت پوشش بیمه هم نیستند.

صحبت از حبیب الله کاسه ساز است. مرد نام آشنا، کم حرف و  بی ادعای سینمای ایران. «مزرعه پدری» فیلم متفاوت و بدیع حوزه دفاع مقدس از کارگردان سفرکرده سینما، رسول ملاقلی پور فقط یکی از آثار ارزشمندی است که کاسه ساز تهیه کنندگی آن را بر عهده داشت، فیلمی که حتی قبل از «دوئل»، صحنه های واقعی و جذاب جنگ تحمیلی را وارد سینمای ایران کرد.


کسی اما به یاد ندارد که حبیب الله کاسه ساز از سهم خود در این فیلم گفته باشد؛ احتمالا یاد کسی هم نمانده که فیلمش جایزه ویژه بهترین فیلم جشنواره دفاع مقدس را گرفته بود.

توفیق کاسه ساز البته بسیار فراتر از همین یک فیلم است. «نوروز» فیلم اولش در مقام تهیه کننده، در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان «بهترین» شد. فیلم سومش، فیلم مشهور «پرنده باز کوچک» است که حتی در جشنواره هلندی سینه‌کید، جایزه بهترین فیلم را گرفت.

او قبل از «اخراجی ها»، فیلم متفاوت و تحسین شده «او» را هم در مقام تهیه کننده همراهی کرد. در مورد اخراجی های 1 و 2 هم بیراه نیست اگر بگوییم کاسه ساز، حتی یک درصد سروصدایی که خود فیلم به پا کرد سخن نگفته است. در پروژه ای که از عوامل اصلی تا کوچکترین همکارانش هم به آن بالیدند کمترین سهم به تهیه کننده رسید.


تهیه‌کننده‌ای که روزی حتی سوژه شوخی های سینمایی را فراهم می کرد و برخی به شوخی او را صاحب کمپانی «کاسه ساز برادرز» می خواندند، اکنون بیش از هر زمان دیگری غریبه مانده است.

در وصف غربیانگی او همین بس که حتی وزرای عاشق دوربین کابینه هم تمایلی به درج یک عکس یادگاری با او نشان نداده اند. در این مدت تنها محمود علوی، وزیر اطلاعات یک بار به عیادتش رفته بود.


اما وزیر ارشاد که در زمان انتخابات مغرورانه و سرمست از شوخی کنایه آمیزش به رقیب انتخاباتی روحانی، بازیگر و هنرمند از کیسه خلیفه به این و آن می بخشید، حتی یک بار هم به خود زحمت نداد تا حالی از یکی از تهیه کنندگانی بپرسد که جناب وزیر خودش را صاحب اختیار آنها می دانست. علی جنتی وزیر سابق ارشاد هم سراغی از او نگرفته است.

علی ربیعی دیگر وزیر کابینه که از جشنواره فجر تا مسابقات ورزشی و هیات های مذهبی با دوربین، حضور فعال دارد، خبری از او نگرفت. وزیر بهداشت دولت روحانی هم که از عباس کیارستمی مرحوم گرفته تا هر هنرمندی که ذره ای توجه رسانه ای به او جلب است، مورد تفقد و عنایت او قرار می گیرد، از کنار کاسه ساز عبور کرده است؛ یک بار هم به خود نگفته برای جلب نظر رسانه ها هم که شده، عیادتی از او داشته باشد یا پرونده پزشکی اش را بخواهد.

وضعیت کاسه ساز، بیش از آنکه موقعیت او را متزلزل کند، باعث شرمساری مسئولانی است که فراموشش کرده اند. اگر به «هنر» است سوابق هنری او نیازی به توضیح ندارد و هرچند برای تکمیل ایین سوابق، هنوز مجال ساختن فیلم «آقازاده» را که شباهتش به داستان زندگی مهدی آنیلی خبرساز شده بود، نیافته است.

اگر به سوابق اجرایی است کاسه‌ساز، مدير توليد و پشتيبانی امور سينمايی وزارت ارشاد هم بوده، در انجمن سينمای انقلاب و دفاع مقدس هم مدیرعاملی را تجربه کرده و عضویت در هيأت‌مديره‎ انجمن سينمای جوان ايران، شورای عالی جوانان و هیأت‌مدیره‎ شهرک سینمایی دفاع مقدس را هم در کارنامه خود دارد.

اگر برای آقایان «سیاست» اصل است، کاسه ساز حتی کاندیدای انتخابات هم شده بود؛ چه در شورای شهر چهارم و چه در مجلس دهم.

اکنون آقایان مسئول عاشق دوربین باید پاسخ دهند فردی مثل حبیب الله کاسه ساز باید واجد کدام ویژگی ها بود تا دست کم یک بار از او سراغی می گرفتند؟