۳۰ اسفند ۱۳۹۵ - ۱۱:۲۸

شهیدی که داوطلب مأموریت‌های مشكل بود +عکس

کد خبر : ۳۵۴۹۸۴
صراط: سرلشكر خلبان شهید «مصطفی اردستانی» در سال ۱۳۲۸ در روستای «قاسم آباد» از توابع شهرستان ورامین دیده به جهان گشود.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، سرلشكر خلبان شهید «مصطفی اردستانی» در سال ۱۳۲۸ در روستای «قاسم آباد» از توابع شهرستان ورامین دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهرستان ورامین گذراند. پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۸ به خدمت سربازی اعزام شد. خدمت سربازی را به‌عنوان سپاه دانش در یكی از روستاهای اسفراین انجام داد. شرایط جغرافیایی منطقه در آن زمان برای كشت خشخاش مساعد بود و اهالی روستا به‌صورت فراگیر مبادرت به كشت آن می‌كردند. شهید اردستانی تا جایی كه می‌توانست آن‌ها را از این كار باز می‌داشت.

پس از انجام خدمت سربازی، در سال ۱۳۵۰ وارد دانشكده خلبانی نیروی هوایی شد. پس از گذراندن مقدمات آموزش پرواز در ایران، به منظور تكمیل دوره خلبانی به كشور آمریكا اعزام شد و پس از اخذ دانشنامه خلبانی به ایران بازگشت و با درجه ستوان‌دومی در پایگاه چهارم شكاری دزفول به‌عنوان خلبان هواپیمای «اف ۵» مشغول به خدمت شد.

با اوج‌گیری انقلاب شكوهمند اسلامی و حتی قبل از آن جزو نخستین خلبانان حزب اللهی بود كه در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی و آگاه كردن سایر قشرهای پرسنل نیروی هوایی نقش بسزایی داشت.

شهید اردستانی پس از انقلاب با جمعی از همكارانی اقدام به انتشار یك نشریه درون گروهی به نام «مخلصین» كرده بود كه حاوی مطالب اعتقادی و فرهنگی بود و علی‌رغم تیراژ محدود، بسیار جالب توجه و در آگاه‌سازی پرسنل مؤثر بود.

شهید اردستانی در سال ۱۳۵۹ به‌عنوان افسر خلبان شكاری در پایگاه شكاری تبریز مشغول به خدمت بود كه جنگ تحمیلی عراق علیه ایران آغاز شد، علی‌رغم اینكه در روز حمله‌هوایی دشمن به خاك میهن اسلامی در مرخصی به سر می‌برد، ولی بلافاصله خود را به پایگاه مربوطه رساند و از روز بعد پروازهای جنگی خود را شروع كرد.

وی در سال ۱۳۶۰ به‌عنوان فرمانده پایگاه پنجم شكاری «امیدیه» انتخاب و در این پایگاه مشغول خدمت شد. علاوه‌ بر مسئولیت سخت فرماندهی، خود نیز شخصاً در پروازهای جنگی شركت می‌جست و نسبت به خدمات جانبی از جمله رسیدگی به امكانات زیستی و فضای سبز و… پایگاه پنجم همت می‌گمارد.

در سال ۱۳۶۳ به سمت معاون عملیاتی پایگاه دوم شكاری منصوب شد. پس از ۳ سال انجام وظیفه در این مسئولیت، در سال ۱۳۶۶ به‌عنوان مدیریت آموزش عملیات نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد.
 
پس از شهادت سرلشكر خلبان «عباس بابایی»، كه معاونت عملیات نیروی هوایی را عهده‌دار بود، شهید اردستانی به این سمت (معاونت عملیات نیروی هوایی) برگزیده شد و تا زمان شهادت عهده‌دار این مسئولیت مهم بود.

سرلشكر خلبان شهید اردستانی، در طول جنگ تحمیلی همواره داوطلب مأموریت‌های مشكل بود و بارها اتفاق می‌افتاد كه در یك روز هفت بار به خاك دشمن حمله می‌برد و بدون شك او با انجام دادن ۴۰۰ پرواز برون مرزی بر فراز خاك دشمن و ۱۷۲۴ ساعت پروازهای مختلف در خاك میهن اسلامی یكی از قهرمانان جنگ به حساب می‌آید كه چندین‌بار تا مرز شهادت پیش رفت تا سرانجام در تاريخ ۱۳۷۳/۱۰/۱۵ بر اثر سانحه‌هوایی، به همراه فرمانده فقید نیروی هوایی، سرلشكر شهید «منصور ستاری» و چند تن دیگر از همرزمانش به آروزی دیرینه‌اش رسید و به ديدار معبود پیوست.
 
شهید اردستانی به هنگام شهادت ۴۶ سال سن داشت و از وی دو فرزند پسر و دو فرزند دختر به یادگار مانده است.

وصیتنامه شهید مصطفی اردستانی

«اللهم اجعلنی من جندك فان جندك هم الغالبون و اجعلنی من حزبك فان حزبك هم المفلحون و اجعلنی من اولیائك فان اولیائك لاخوف علیهم و لا هم یحزنون. اللهم انی اسئلك تجعل وفاتی قتلا فی سبیلك تحت رایت نبیك مع اولیائك و اسئلك ان تقتل بی اعدائك و اعداء رسولك و اسئلك ان تكرمنی بهوان من شئت من خلقك و لا تنهی بكرامه احد من اولیائك اللهم اجعل لی مع الرسول سبیلا حسبی الله ماشاءالله»

الهی از عمق جانم و با تمام وجودم شهادت می‌دهم به وحدانیت تو و رسالت رسول محمد(ص) و امامت علی(ع) و اولاد طاهرین او و از تو می‌خواهم كه به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین، پنج تن آل عبا كه تمام جهان به‌خاطر آن‌ها برپاست مرا از دوستان علی و اولاد علی قرار دهی. به حق علی‌بن حسین زین‌العابدین به من لذت عبادت و به حق باقرالعلوم لذت علم و به حق امام صادق لذت صداقت و به حق امام كاظم لذت فروبردن غضب و به حق امام رضا لذت رضایت از الله و به حق محمدبن علی لذت جود و ایثار و سخاوت و به حق علی‌بن محمد لذت هدایت و به حق امام حسن عسكری لذت سرباز و رزمنده اسلام بودن و به حق امام مهدی (عج) لذت فرماندهی بر سپاه اسلام را عنایت كن.

حال چند كلامی از خودم. من برای همسر و فرزندانم شوهر خوبی نبودم. چون خودم را مدیون انقلاب و اسلام می‌دانستم، ولی همه را دوست داشتم به‌خاطر خدا اگر نتوانستم وقتم را صرف آن‌ها بكنم به دلیل نیاز اسلام و ملت مسلمان بود. امیدوارم كه مرا ببخشند و برایم دعا كنند. شاید خداوند از گناهان من بگذرد. بعد از من گریه و زاری نكنند و اگر دل‌شان می‌سوزد به حال محمد و آل محمد بسوزد. و خواهش می‌كنم اصلا عكس مرا چاپ نكنید و برای من تبليغ نكنید و برای محمد و آل محمد و اسلا م تبلیغ كنید. اگر از من جنازه‌ای ماند در بهشت زهرا در بین بسیجی‌ها دفن كنید (البته این وصیت‌نامه پس از تدفین این شهید بزرگوار به دست آمد. لذا طبق خواسته خانواده ایشان محل دفنش در صحن حیاط امام‌زاده جعفر در شهرستان پیشوا از توابع ورامین كه زادگاه وی نیز می‌باشد، بود.) و همه چیز مانند آن‌ها باشد. من حاضر نیستم كسی بعد از من در رنج بیفتد، در هیچ مورد. هر چه بنیاد برای یك بسیجی ساده انجام می‌دهد، بدهد و در بقیه امور طبق قوانین اسلام.
 
والسلام 
 
محتاج دعای همه

روحش شاد و یادش گرامی.