صراط: انتخابات پارلمانی کانادا در حالی به پایان رسید که نتیجه آن به اذعان خبرگزاریهای بین‌المللی «تغییر بزرگ در دولت کانادا» و «شکست سنگین دولت محافظه‌کار استفان هارپر پس از ۱۰ سال نخست‌وزیری» است.
نتایج انتخابات کانادا و پیروزی حزب لیبرال زمزمه‌ها درباره تغییر سیاست خارجی این کشور را افزایش داده است. همین موضوع بهانه‌‌ای شد تا در گزارشی به مواضع خارجی این حزب به رهبری «جاستین ترودو» بپردازیم.
به منظور دریافت تصوری روشن‌تر از مواضع خارجی حزب لیبرال به رهبری «جاستین ترودو» نگاهی اجمالی به اظهارات و بیانیه‌های رهبر 43 ساله و نخست‌وزیر آینده کانادا در جریان مبارزات انتخاباتی می‌تواند راهگشا باشد هرچند در عالم سیاست این موضوع اثبات شده که تفاوت زیادی بین رهبر یک حزب اپوزسیون و نخست‌وزیر وجود دارد.
«ترودو» پسر پیر ترودو نخست‌وزیر اسبق کانادا است که در سال 2008 توانست از حوزه انتخاباتی پپینو در استان کبک به پارلمان کانادا راه بیابد و در ادامه فعالیتهای سیاسی در سال 2013 به عنوان رهبر حزب لیبرال انتخاب شد.
در جریان مبارزات و کمپین انتخاباتی ترودو 43 ساله به شدت از مواضع سیاست خارجی دولت استفان هارپر و محافظه‌کاران انتقاد کرد.
رهبر حزب لیبرال در جریان یک مناظره از تصویب قانون پیشنهادی دولت محافظه‌کار که به دولت اختیار سلب تابعیت و شهروندی کانادایی‌ها را می‌‌داد، انتقاد کرد؛ قانونی که می‌توانست با استناد به دخالت یک شهروند کانادایی در اقدامات تروریستی، تابعیت و شهروندی این فرد را از او سلب کند.
ترودو با انتقاد از مواضع هارپر در قبال «اسرائیل» گفته بود: «موضوع اسرائیل موضوعی است که لیبرال‌ها بیشترین اختلاف نظر را با آقای هارپر دارند و آن این است که او حمایت از اسرائیل را به یک فوتبال سیاسی داخلی تبدیل کرده است در حالی که همه ما سه نفر(سران سه حزب اصلی کانادا) از اسرائیل حمایت می‌کنیم و هر دولتی در کانادا این کار را خواهد کرد».
رهبر حزب لیبرال در جریان مبارزات انتخاباتی اختلاف نظر خود را با هارپر در موضوع رابطه با ایران اعلام و تصریح کرده بود که او خواهان حرکت در مسیر عادی سازی روابط با ایران است. دولت محافظه‌کار این کشور در سال 2012 ضمن قطع روابط با ایران، سفارت اوتاوا در تهران را بست.
او در این باره گفته بود: «من امید خواهم داشت که کانادا قادر به بازگشایی مجدد سفارت خود باشد البته آنطور که من فهمیدم نگرانیهای امنیتی منجر به تعطیلی و بستن آن شده اما من مطمئنم راه‌هایی برای تعامل مجدد(با ایران) وجود دارد».
در موضوع مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 هم ترودو موضعی متفاوت از دولت هارپر در پیش گرفته بود و پیش از نهایی شدن «برجام» درباره موفقیت مذاکرات هسته‌ای گفته بود که «به طرز محتاط‌آمیزی خوش‌بین» است.
در موضوع مذاکرات هسته‌ای ایران، دولت استفان هارپر ضمن ادامه مواضع به شدت ضد ایرانی خود، کاملا مواضعی هماهنگ با بنیامین نتانیاهو و رژیم صهیونیستی اتخاذ کرده بود.
«ترودو» از حضور و شرکت کانادا در حملات نظامی هوایی به مواضع داعش در عراق و سوریه هم انتقاد کرده بود. رهبر حزب لیبرال تاکید کرده بود در صورت پیروزی به این حملات پایان می‌دهد چون «این حملات به نتایجی که مردم آن را دوست داشته باشند، نیانجامیده است».
حال باید منتظر ماند و دید «جاستین ترودو» با تغییر وضعیت از رهبر اپوزسیون به نخست‌وزیر کانادا چه مواضعی در قبال موضوعات سیاست خارجی اتخاذ می‌کند. آیا او همان مواضع مطرح شده در جریان مبارزات انتخاباتی را دنبال خواهد کرد؟ برای رسیدن به پاسخ، باید منتظر ماند.
نتایج انتخابات کانادا و پیروزی حزب لیبرال زمزمه‌ها درباره تغییر سیاست خارجی این کشور را افزایش داده است. همین موضوع بهانه‌‌ای شد تا در گزارشی به مواضع خارجی این حزب به رهبری «جاستین ترودو» بپردازیم.
به منظور دریافت تصوری روشن‌تر از مواضع خارجی حزب لیبرال به رهبری «جاستین ترودو» نگاهی اجمالی به اظهارات و بیانیه‌های رهبر 43 ساله و نخست‌وزیر آینده کانادا در جریان مبارزات انتخاباتی می‌تواند راهگشا باشد هرچند در عالم سیاست این موضوع اثبات شده که تفاوت زیادی بین رهبر یک حزب اپوزسیون و نخست‌وزیر وجود دارد.
«ترودو» پسر پیر ترودو نخست‌وزیر اسبق کانادا است که در سال 2008 توانست از حوزه انتخاباتی پپینو در استان کبک به پارلمان کانادا راه بیابد و در ادامه فعالیتهای سیاسی در سال 2013 به عنوان رهبر حزب لیبرال انتخاب شد.
در جریان مبارزات و کمپین انتخاباتی ترودو 43 ساله به شدت از مواضع سیاست خارجی دولت استفان هارپر و محافظه‌کاران انتقاد کرد.
رهبر حزب لیبرال در جریان یک مناظره از تصویب قانون پیشنهادی دولت محافظه‌کار که به دولت اختیار سلب تابعیت و شهروندی کانادایی‌ها را می‌‌داد، انتقاد کرد؛ قانونی که می‌توانست با استناد به دخالت یک شهروند کانادایی در اقدامات تروریستی، تابعیت و شهروندی این فرد را از او سلب کند.
ترودو با انتقاد از مواضع هارپر در قبال «اسرائیل» گفته بود: «موضوع اسرائیل موضوعی است که لیبرال‌ها بیشترین اختلاف نظر را با آقای هارپر دارند و آن این است که او حمایت از اسرائیل را به یک فوتبال سیاسی داخلی تبدیل کرده است در حالی که همه ما سه نفر(سران سه حزب اصلی کانادا) از اسرائیل حمایت می‌کنیم و هر دولتی در کانادا این کار را خواهد کرد».
رهبر حزب لیبرال در جریان مبارزات انتخاباتی اختلاف نظر خود را با هارپر در موضوع رابطه با ایران اعلام و تصریح کرده بود که او خواهان حرکت در مسیر عادی سازی روابط با ایران است. دولت محافظه‌کار این کشور در سال 2012 ضمن قطع روابط با ایران، سفارت اوتاوا در تهران را بست.
او در این باره گفته بود: «من امید خواهم داشت که کانادا قادر به بازگشایی مجدد سفارت خود باشد البته آنطور که من فهمیدم نگرانیهای امنیتی منجر به تعطیلی و بستن آن شده اما من مطمئنم راه‌هایی برای تعامل مجدد(با ایران) وجود دارد».
در موضوع مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 هم ترودو موضعی متفاوت از دولت هارپر در پیش گرفته بود و پیش از نهایی شدن «برجام» درباره موفقیت مذاکرات هسته‌ای گفته بود که «به طرز محتاط‌آمیزی خوش‌بین» است.
در موضوع مذاکرات هسته‌ای ایران، دولت استفان هارپر ضمن ادامه مواضع به شدت ضد ایرانی خود، کاملا مواضعی هماهنگ با بنیامین نتانیاهو و رژیم صهیونیستی اتخاذ کرده بود.
«ترودو» از حضور و شرکت کانادا در حملات نظامی هوایی به مواضع داعش در عراق و سوریه هم انتقاد کرده بود. رهبر حزب لیبرال تاکید کرده بود در صورت پیروزی به این حملات پایان می‌دهد چون «این حملات به نتایجی که مردم آن را دوست داشته باشند، نیانجامیده است».
حال باید منتظر ماند و دید «جاستین ترودو» با تغییر وضعیت از رهبر اپوزسیون به نخست‌وزیر کانادا چه مواضعی در قبال موضوعات سیاست خارجی اتخاذ می‌کند. آیا او همان مواضع مطرح شده در جریان مبارزات انتخاباتی را دنبال خواهد کرد؟ برای رسیدن به پاسخ، باید منتظر ماند.
