این قطعنامه «نمادین» که از حمایت سوسیالیست‌ها، حامیان محیط زیست و کمونیست‌ها برخوردار بود، با 153 رای موافق در برابر 146 رای مخالف به تصویب رسید.
«ژیلبر روژه» از احزاب چپگرا که ارائه کننده این قطعنامه است، تصریح کرد به رسمیت شناختن کشور فلسطین نخستین گام در جهت روابطی برابر بین اسرائیل و فلسطین و شرط غیر قابل اجتناب ازسرگیری مذاکرات واقعی» است.
چپگرایان فرانسه این طرح را در چارچوب استراتژی کلی اروپایی‌ها ارائه دادند. اروپا به رسمیت شناختن کشور فلسطیت را راهی برای اعمال فشارها برای احیای روند صلح و تشکل دو دولت ارزیابی می‌کند.
پیش از این نیز نمایندگان انگلیس، اسپانیا و ایرلند قطعنامه‌های مشابهی را تصویب کردند.
دولت سوئد، رسما در اکتبر گذشته فلسطین را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناخت. فلسطینیان، برخلاف رژیم صهیونیستی و آمریکا، از تصمیم دولت سوئد برای به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطین استقبال کردند و آن را سرآغاز ظهور یک موضع بین المللی و اروپایی در حمایت از حق فلسطینیان در تاسیس کشور مستقل خود در محدوده سرزمین های اشغالی سال 1967 دانستند.
براساس اعلام مقامات فلسطینی، 134 کشور فلسطین را کشوری مستقل می دانند، از جمله هفت عضو اتحادیه اروپا (جمهوری چک، مجارستان، لهستان، بلغارستان، رومانی، مالت و قبرس) که پیش از پیوستن به این اتحادیه، کشور فلسطین را به رسمیت شناخته بودند.
