صراط: وب سایت خبری تحلیلی المانیتور به نقل از "باربارا اسلاوین" خبرنگار ارشد این پایگاه آمریکایی، که تمرکزش بر روی موضوعات ایران است، نوشت: «"امیر حسین موسویان" دیپلمات و مذاکره کننده ارشد هسته ای سابق ایران و تعدادی از فیزیکدانان این دانشگاه، راه حلی را برای تعداد سانتریفیوژهای ایران ارائه داده اند.»
اسلاوین در ادامه نوشت: «در پیش نویس این پیشنهاد که قرار است در مجله "کنترل تسلیحات امروز" منتشر شود، آمده است "به ایران اجازه داده شود که سانتریفیوژهای نسل اول و قدیمی که اکنون در حال کار هستند را با سانتریفیوژهای نسل جدید و پیشرفته در طول 5 سال جایگزین کند.»
موسویان که اکنون به عنوان محقق در داشنگاه "پرینستون" آمریکا مشغول به کار است و دیگر پیشنهاد دهندگان این طرح معتقدند "با این کار نیاز ایران به سانتریفیوژهایی که قرار است برای مصارف صلح آمیز استفاده شود کاهش خواهد یافت؛ اما هنوز نگرانی در مورد این که ایران این توانایی را خواهد داشت که به بمب هسته ای دست پیدا کند باقی می ماند.
سانتریفیوژهای نسل جدید که پیشنهاد می شود ایران از آنها استفاده کند 5 برابر قوی تر از سانتریفیوژهای نسل اول هستند که اکنون ایران از آنها استفاده می کند و 2 هزار سانتریفیوژ نسل جدید جای تمام سانتریفیوژهای کنونی ایران را خواهد گرفت.»
خبرنگار ارشد المانیتور اضافه کرد: «برای بر طرف کردن نگرانی در مورد پتانسیل ایران برای ساخت بمب هسته ای، این افراد پیشنهاد داده اند که ایران و شش قدرت جهانی به طور مشترک نیروگاهی برای تأمین اورانیوم لازم برای مصرف ایران و حتی دیگر کشورهای منطقه تأسیس کنند.»
المانیتور در ادامه به نقل از "رابرت اینهورن" مذاکره کنند ارشد سابق وزارت امور خارجه آمریکا نوشت: «خیلی بعید است که چنین پیشنهادی مورد قبول واقع شود.»
وی ادامه داد این پیشنهاد ممکن است مورد قبول ایران واقع شود، اما آمریکا آن را نخواهد پذیرفت؛ چرا که این جابه جایی سانتریفیوژها، به ایران قدرت غنی سازی اورانیوم در حد ساخت بمب هسته ای را می دهد که از نظر آمریکا اصلا قابل قبول نیست.»
مذاکره کنند ارشد سابق وزارت امور خارجه آمریکا می افزاید: «موضوع ساخت نیروگاه مشترکی که سوخت مورد نیاز را برای ایران و دیگر کشورها تأمین کند این سوال را به وجود می آورد که در کجا این نیروگاه ساخته شود. که غرب نمی خواهد این اتفاق در داخل ایران بی افتد.»
المانیتور در پایان این گزارش با بیان اینکه "بزرگترین نگرانی و مهمترین مشکل برای رسیدن به توافق، تعداد سانتریفیوژ فعال ایران است" می نویسد: «ایران می تواند با اجازه به آژانس انرژی اتمی برای ایجاد موارد امنیتی لازم در نیروگاه هایش، برای شورای امنیت اطمینان لازم را ایجاد کند.»