به گزارش بی بی سی فارسی، اعتقادی که کارشناسان برنامه داشتند این بود که مدرنیته شدن جوامع ، اکنون به گونه ای شده که گریز ناپذیر است و هر جامعه ای به یک طریق و با یک سرعت پیشرفت های جدیدی را داشته و خواهد داشت.از طرفی آنها حرکت به سوی مدرنیته شدن را یک غرب زدگی میدانستند ، با این دلیل که ابتدا در کشورهایی همانند فرانسه آن هم با کنار گذاشتن دین بود مدرنیته شدن تجربه شد.
پس سوال ابتدایی این بود که آیا دین با مدرنیته جمع پذیر نیست؟ و اگر هست تا چه اندازه تطابق پذیر هستند؟که کارشناسان با مطرح کردن اینکه در مدرنیته خدا محوری جای خود را به انسان محوری میدهد و در بسیاری از کشورهای پیشرفته ی حال حاضر ، هیچ گاه تحول فکری درون آن کشور رخ نداده و پیشرفت کردند ، این دو را از هم جدا و تا اندازه ی ضد و نقیض هم دانستند.
جالب تر از همه اینها این بود که سعید آذیش سوال آخرش این بود که چرا سران ایران سعی میکنند با پیشرفت مبارزه کنند که خب پاسخی که به این سوال داده شد این بود که بخاطر اینکه آنها بدنبال تسلط بر مردم با استفاده از دین هستند ولی نا موفق خواهند ماند ، چون غرب قبلا این تجربه را کرده و نتوانسته تسلط را نگه دارد.
حال سوال اینجاست که کارشناس هایی که اینقدر دین را با پیشرفت کردن در مقابل هم قرار میدهند و همراه بودن آنها را غیر ممکن میدانند ، آیا نگاهی به تاریخ صد ساله ی کشورمان کرده اند؟آیا پیشرفتی که در هر زمینه ی علمی این کشور بعد از انقلاب اسلامی کرده هم انکار پذیر است؟