اعتراض اصلی این جریان به فضای امنیتی و جو سنگین جاسوسی دولت آمریکا است. آنها به هزینه شدن بودجه ملی در مسیر فعالیتهای تخلیه اطلاعاتی و حتی ورود به موضوعات شخصی خانواده‌‌ها اعتراضات جدی دارند. واشنگتن پست در گزارش‌های خود مطالب زیادی با ارائه کدها و آمار رسمی آورده و از آن تعبیر به «آمریکای محرمانه» کرده است. در بخشی از این گزارش‌ها اعلام شده است که برخورد پلیسی دولت آمریکا با مردم خود تا حدی پیش رفته که برای قریب به 854هزار نفر از مردم آمریکا در این نهادها پرونده امنیتی محرمانه تشکیل شده است. این پرونده‌ها در حالی تشکیل شده است که این افراد خود از تشکیل این پرونده‌ها بی اطلاع هستند. بخش زیادی از این پرونده‌ها بر اساس اظهار نظرهای مردم آمریکا در شبکه‌های اجتماعی تهیه شده است.
تحریریه‌ای فعال و متشکل از نیروهای امنیتی. شبکه اجتماعی دم دست‌ترین رسانه برای رصد مردم آمریکا
امروز حدود 1271 سازمان دولتی و 1931 شرکت خصوصی، در 10هزار مکان مختلف ایالات متحده آمریکا، فعالیتهای ضد تروریستی، امنیت ملی و جاسوسی انجام می دهند. در حدود 854هزار نفر، معادل 1.5 برابر کل شهروندان واشنگتن دی سی، گواهی سوء پیشینه محرمانه دارند. از سپتامبر سال 2001، 33 مجتمع جاسوسی محرمانه، در واشنگتن و نواحی اطراف آن، ساخته شده و یا در دست احداث هستند. تعداد این مجتمع‌ها، روی هم رفته، در حدود 51 میلیون سانتی متر مربع، 3 برابر عمارت پنتاگون و 22 برابر عمارت پارلمان ایالتی آمریکا، فضا اشغال کرده اند.
کارشناسان آمریکایی به زبان کنایه می‌گویند که «بسیاری از آژانسهای امنیتی و جاسوسی، مسئولیت یکسانی دارند و آن اتلاف سرمایه ملی است.» آنها با بیان مثالی این سخن خود را مستند می‌کنند و می گویند که «51 سازمان فدرال و فرماندهی ارتش، در 15 شهر متفاوت ایالات متحده آمریکا، وظیفه انتقال پول به شبکه های تروریستی را برعهده دارند.»
این تبلیغی برای جذب و معرفی نیروهای امنیتی و دفاعی است. سایت‌های برای جذب، گزینش و معرفی
تحلیلگرانی که در آمریکا به محتویات پرونده‌های جاسوسی خانگی و خارجی دسترسی یافتند، سالیانه 50هزار گزارش منتشر کرده و نظرات و قضاوت‌های خود را به اشتراک می گذارند - که بسیاری از آنها نادیده گرفته می‌شوند. واشنگتن پست در این سایت به انتشار فیلم، عکس، خبر، مقاله و تحلیل اقدام کرده است. مطالبی که دسترسی واشنگتن‌پست به آنها پیش از انتشار علنی موجب شگفتی جمع قابل توجهی از نهادهای امنیتی آمریکا شده است. واشنگتن‌پست در این سایت به میلیاردها دلاری که از 11 سپتامبر 2001، به طور محرمانه، صرف عملیات های جاسوسی شده، اشاره کرده است. واشنگتن پست از وب سایت «آمریکای محرمانه»، به عنوان «شاخه چهارم» دولت آمریکا یاد می کند. تحقیقات این گزارش جامع که توسط گزارشگران ویلیام آرکین و دانا پریست، برنده جایزه پولیتزر انجام پذیرفته است، دو سال به طول انجامیده است. در ادامه خلاصه‌ای از این اطلاعات را می‌خوانید:
تصویری از ساختمان بزرگ یک نهاد امنیتی فعال در بخش خصوصی در «آمریکای محرمانه» توضیحاتی درباره این شرکت آمده است
پریست و آرکین دو گزارشگر ویژه این سایت در مطلبی نوشتند که «در واقع، صنایع نظامی رئیس جمهور دوایت ایزنهاور نبود که با جنگ سرد پدیدار شده و به منظور ترساندن اتحادیه جماهیر شوروی، بر ساخت سلاحهای هسته ای متمر کز شد، بلکه امنیت ملی آمریکا بود که با ماموریتی تحت عنوان " شکست افراطی های خشن چند ملیتی " وارد کار شد. بسیاری از اطلاعات این ماموریت، مخفی مانده است. از اینرو، بررسی موفقیت و مشکلات آن، سخت است، بررسی مسائلی چون؛ آیا هزینه ها عاقلانه صرف شده است..... آیا پرداختی دولت بوش و کنگره به آژانسها، بیش از مسئولیتهای آنها بوده است....روی هم رفته، در واکنش به واقعه 11 سبتامبر، حداقل 263 سازمان تاسیس شده است. هر یک از سازمانها، به کارکنان و پشتیبانی های اداری و لجستیک ویژه ای نیاز داشتند....هر چه کارکنان و سازمانها و واحدهای عملیاتی افزایش می یافت، مسئولیتهای محوله نیز کاهش می یافت.»
ویدئوای که در مقدمه این گزارش آمده اظهار می‌دارد که «در واکنش به واقعه 11 سپتامبر، شاخه چهارم شروع به فعالیت کرد. پنهان کاری‌های طاقت فرسا موجب بی اطلاعی عموم مردم آمریکا از این واقعه شد...واقعه 11 سپتامبر وسعت گرفت و مسئولیتها محو شدند، حتی رهبران ملی آمریکا قادر به بررسی و کنترل اوضاع نیستند. آمریکای محرمانه کجاست؟ مکانی پنهان است، در میان شهرهای بزرگ آمریکا؛ کولورادو، نبراسکا، تگزاس، فلوریدا، حوالی واشنگتن، و روز به روز در حال گسترش یافتن است. آمریکای محرمانه، شامل صدها آژانس و اداره‌های فدرال است که با 2هزار شرکت قرارداد بسته اند. روی هم رفته، در حدود 854هزار نفر، 1.5 برابر کل شهروندان واشنگتن دی سی، گواهی سوء پیشینه محرمانه دارند.»
سردبیر واشنگتن پست در یادداشتی نوشته است «زمانی که نام امنیت ملی برده می شود، از هیچ هزینه ای فروگذاری نمی شود و سوالات اندکی پرسیده می شود. در نتیجه، عملیات مهم و بزرگی انجام می شود که هیچ دولتمردی، اطلاعات کاملی درباره آن ندارد. بر اساس گفته های ویلیام آدکین و دانا پریست، آمریکای محرمانه، همه جا هست. آنها اغلب، برای مردمی که سرمایه فعالیتهای آنها را فراهم کرده‌اند، غیر قابل مشاهده و نامرئی هستند.... به عنوان یک فرد مسئول، وظیفه ما، فراهم کردن اطلاعات کافی جهت آگاهی کامل عموم مردم از جهان محرمانه‌ای است که در حال توصیف آن هستیم.»
تصویری از درب ورودی یک آژانس امنیتی آمریکا که در «آمریکای محرمانه» معرفی شده است
5نکته مهمی که در مطالب بالا آمده بود انگیزه مهمی برای ایجاد این سایت عنوان شده است. راه‌اندازی سایت «آمریکای محرمانه» لااقل به دلایل زیر واکنشی حداقلی به حجم کلان صنعت جاسوسی محرمانه در آمریکا عنوان شده است:
(1) 1271 سازمان دولتی و 1931 شرکت خصوصی، در 10هزار مکان ایالات متحده
آمریکا، فعالیتهای ضد تروریستی، امنیت ملی و جاسوسی انجام می دهند.
(2) در حدود 854هزار نفر، 1.5 برابر کل شهروندان واشنگتن دی سی، گواهی سوء پیشینه محرمانه دارند.
(3) از سبتامبر 2001، 33 مجتمع جاسوسی محرمانه، در واشنگتن و نواحی آطراف
آن، ساخته شده و یا در دست احداث هستند. تعداد این مجتمع ها، روی هم رفته،
در حدود 51 میلیون سانتی متر مربع، 3 برابر عمارت پنتاگون و 22 برابر عمارت
پارلمان ایالتی آمریکا، فضا اشغال کرده اند.
(4) بسیاری از آژانسهای امنیتی و جاسوسی، مسئولت یکسان اتلاف سرمایه ملی
را برعهده دارند. برای مثال، 51 سازمان فدرال و فرماندهی ارتش، در 15 شهر
متفاوت ایالات متحده آمریکا، وظیفه انتقال پول به شبکه های تروریستی را
برعهده دارند.
(5) تحلیلگرانی که به محتویات پرونده های جاسوسی خانگی و خارجی دسترسی
یافتند، سالیانه 50هزار گزارش منتشر کرده و نظرات و قضاوت های خود را به
اشتراک می گذارند - که بسیاری از آنها نادیده گرفته می شوند.
چگونه سازمان جاسوسی، این میزان کلان جاسوسی ها را محال می خواند؟
پریست و آرکین دو گزارشگر این سایت توضیح می دهند: نتیجه گیریهای ژنرال بازنشسته ارتش، جان آر واینز، که سال گذشته جهت بررسی شیوه اجرای برنامه های حساس وزارت دفاع، دعوت به همکاری شد، نشان دهنده جدیت این موضوعات است. واینز، که فرماندهی 145هزار سرباز را در عراق بر عهده داشت، از کشفیات خود حیرت زده شد. او در مصاحبه اش اظهار کرد: «آژانسی را که مسئولیت فعالیتهای اقتصادی و تعاملی، بین سازمانی، را برعهده دارد، نمی شناسم. پیچیدگی این سیستم، غیر قابل بیان است. با وجود هزینه های صرف شده و فعالیتهای انجام شده، بیان این مهم که کشور آمریکا امن تر شده است، غیر ممکن است»