۲۵ آبان ۱۳۹۲ - ۱۳:۰۳
در استرالیا

قدیمی‌ترین نشانه‌های حیات کشف شد

دانشمندان احتمالا قدیمی ترین نشانه های حیات در زمین را که بقایای باکتری سه و نیم میلیارد ساله است در منطقه ای دور افتاده در شمال غربی استرالیا کشف کردند.
کد خبر : ۱۴۲۷۳۱
صراط:شواهد اکوسیستم پیچیده میکروبی در سنگهای رسوبی منطقه دورافتاده پیلبارا در غرب استرالیا کشف شد، این منطقه دربرگیرنده برخی از قدیمی ترین تشکیلات سنگی است.

سنگ رسوبی به سنگی گفته می ‌شود که بر اثر ته ‌نشین شدن مواد داخل آب به وجود می‌آید. رودها مقدار زیادی مواد را با خود به دریاها و دریاچه‌ها می ‌برند. این مواد به دلیل سنگینی به ته دریا می ‌روند، روی هم قرار می‌گیرند و پس از سفت شدن سنگهایی را به وجود می ‌آورند که به آن‌ها سنگهای رسوبی گفته می ‌شود.

پیلبارا یکی از 9 ناحیه ایالت استرالیای غربی در کشور استرالیا است که یک منطقه بزرگ، خشک و کم جمعیت در شمال این ایالت بوده و به ساکنان بومی، مناظری زیبا، خاک سرخ و ذخایر معدنی فراوانش به ویژه ذخایر آهن مشهور است.

دیوید واسی از دانشگاه غرب استرالیا به عنوان یکی از محققان اظهار داشت: نمونه باکتری تازه کشف شده احتمالا قدیمی ترین نشانه حیات روی زمین بوده است. بین 3.4 تا 3.43 میلیارد سال پیش حیات در زمین فراوان بود اما این کشف زمان حیات را به دوره ای قدیمی تر از آن برده است.

وی افزود: برخی ادعا کرده اند که نشانه های قدیمی تر حیات در سنگهای گرینلند وجود دارد اما سنگهای آنها بسیار تغییر شکل داده اند و به سختی می توان گفت که آیا چیزی که درحال حاضر مشاهده می شود در مرحله اول آنجا بوده یا خیر. کشف سیستم میکروبی پیلبارا این امکان را برای ما فراهم کرد که هم میکروبها را در میدان و هم زیر میکروسکوپ مشاهده کنیم.

واسی گفت: مشاهده سلولهای واقعی این شکل از حیات دیگر ممکن نیست اما دانشمندان نشانه های به جای مانده توسط خوشه ها ودسته های میکروبها را کشف کرده اند. این ردها در بستر سنگهایی کشف شد که نزدیک شهر پورت هدلند قرار دارد.

وی گفت: خود میکروبها قابل مشاهده نیستند بلکه ساختارهای بزرگی وجود دارد که میکروبها پیش از مرگ خود آن را بنا کرده اند.

این پوششهای میکروبی توسط یک مریخ نورد قابل مشاهده است، کشف این پوشش ها به درک ما از شکل گیری حیات و نوع محیطی که در آن شکل گرفته کمک می کند و موجب می شود تا بفهمیم چه زمانی ترکیب عناصر شیمیایی چیزی شده که در نهایت حیات نامگذاری شده است.

نتایج این تحقیقات در مجله زیست اختر شناسی منتشر شده است.

منبع: مهر