زنان و مردان معمولا بر سر پول، روابط جنسي، تصميم گيري، تقسيم مسئوليت ها، تعيين رازهاي ملاقات، ارزشمندي، مراقبت از بچه ها و... مشاجره می کنند. اما مشاجرات و عكس العمل هايي كه به دلايل ذكر شده پيش مي آيند، اغلب فقط به يك دليل تبديل به برخوردي دردناك مي شوند. آن هم اين كه ما احساس مي كنيم دوستمان ندارند و اگر كسي احساس كند مورد عشق و محبت قرار ندارد به سختي مي تواند ديگري را دوست بدارد. از آنجا كه زنان از مكان خاصي نيامده اند، نمي توانند بلافاصله به طور غريزي تشخيص دهند كه يك مرد براي داشتن برخوردي صحيح با يك اختلاف عقيده به چه عاملي نياز دارد. احساسات يا عقايد مخالف براي يك مرد مبارزه طلبي سرسختانه اي به وجود مي آورد.
هر قدر مرد به زن نزديك تر باشد، مشكل تر مي تواند با مخالفت ها و اختلاف سليقه هاي او كنار بيايد. اگر زن از كاري كه مرد انجام داده راضي نباشد، مرد فورا احساس خواهد كرد كه زن دوستش ندارد و مي خواهد محكومش كند. مردان زماني مي توانند با اختلاف نظرها به بهترين نحوي كنار بيايند كه نيازهاي عاطفي بنيادي آنها كاملا ارضا شده باشد. اگر عشق و توجه از مرد دريغ شود بدترين چهره او ظاهر مي گردد و جزئي ترين اختلاف نظري به مشاجره اي بزرگ تبديل خواهد شد. شايد ظاهرا اين طور به نظر برسد كه او بر سر مسائل چون"پول، روابط جنسي، تقسيم مسئوليت و..."دعوا مي كند، اما علت اصلي ترس او از بي تفاوتي و بي توجهي است.
اگر نيازهاي عاطفي بنيادي مرد برطرف شوند او به تدريج كمتر و كمتر در مشاجرات رنج آور درگير خواهد شد. او خود به خود به رفتار خشونت آميز خود پايان داده و محبت احترام و پذيرش بيشتري نسبت به همسرش ابراز خواهد كرد.
مشاجرات زناشويي مي تواند علل پنهاني و واقعي دشته باشد. مثلا علل پنهاني آغاز يك در يري توسط يك زن؛ دلم نمي خواهد كه شوهرم خواسته هاي من رو ناديده بگيرد اون وقت احساس مي كنم وجودم براي اون بي اهميته و براي پايان دادن به دعوا به احترام و توجه و محبت بيشتري نياز دارد، اما به جاي آن محكوم شده و ناديده گرفته مي شود. يا در جايي ديگر، دوست ندارم كاري رو كه از شوهرم خواستم يادش بره و بعد به من بگه اره ي اعصاب و من احساس مي كنم بايد كمكش را گدايي كنم و براي پايان دادن به دعوا نياز زن اين است كه شوهرش با احترام بيشتري به نيازهايش توجه نشان دهد، اما احساس مي كند مورد بي تفاوتي قرار گرفته است.
دلايل پنهاني و واقعي مردان براي دعوا و مشاجره
اصلا خوشم نمي ياد زنم از همه كارهاي من ايراد بگيره، دلم نمي خواد دائما از من انتقاد بشه يا به من بي محلي كنه، دلم مي خواهد همين طوري كه هستم قبولم كنه. مرد به چيزي نياز دارد تا دست از دعوا و مشاجره بر دارد؛ او بايد احساس كند آن طوركه هست پذيرفته شده است. اما به جاي آن زن سعي مي كند رفتار او را اصلاح كند. يا در جايي ديگر، مرد مي گويد دلم نمي خواهد كه زنم از حرفهاي من ناراحت بشه احساس مي كنم اون به من سوء ظن داره، اصلا منو درك نمي كنه. دوستم نداره. مرد در اين جا نياز به پذيرش و اعتماد دارد اما به جاي آن احساس مي كند طرد مي شود و زن او را نمي بخشد.
دلايل زيادي براي زن و مرد در زندگي زناشويي وجود دارد كه در اين جا به طور مختصر به آن پرداختيم. تمام اين احساسات و نيازها رنج آور ولي كاملا بر حق هستند، اما معمولا با آنه مستقيما برخورد نشده و درست عنوان نمي شوند، بلكه بيشتر به طور دروني روي هم انباشته شده و در حين يك مشاجره دوباره با تمام قدرت ظاهر مي شوند. البته گاهي هم آنها مستقيما لمس مي شوند ولي در هر صورت چه مستقيم و چه غير مستقيم بالاخره ظاهر شده و از طريق ميميك چهره يا نوع حركت دستها و بدن نشان داده مي شوند.
مردان و زنان بايد حساسيت هاي به خصوص جنس مخالف را شناخته و طرز برخورد با آنها را ياد بگيرند. آنها اجازه ندارند اين حساسيت را رد كنند. آنها زماني مي توانند به مشكل واقعي بپردازند كه سعي كنند آن را طوري بيان كنند كه متناسب با نيازهاي بنيادي عاطفي طرف مقابلشان باشد. در اين صورت است كه يك مشاجره و جر و بحث خصمانه تبديل به گفتگيي صلح آميز مي شود كه براي حل اختلاف نظرها و سليقه ها لازم است.