صراط:بخش طنز و کاریکاتور ، به همین مناسبت به
سراغ چند نفر از طنزنویسان رفته و نظر آن‌ها را درباره‌ی حضور مردم عادی در
انتخابات ریاست جمهوری جویا شده است.
این نظرخواهی را بخوانید:
جلال سمیعی:
مشاهده شور و شوق قشرهای مختلف مردم برای ابراز و ارضای احساس تکلیف در ثبت نام حداکثری در انتخابات ریاست‌جمهوری، نشان می‌دهد که:
یکم - مردم ما روز به روز فهیم‌تر و با سطح بالاتری از دانش و کمالات و غیره می‌شوند و دل‌شان نمی‌آید ملت خود را از برکات حضورشان محروم کنند.
دوم - مردم می‌خواهند از همین قبل از انتخابات، حضور حداکثری داشته باشند تا بیگانگان حساب کار دست‌شان بیاید.
سوم - مردم می‌خواهند تعریف رجل سیاسی تغییر کند و گسترده شود؛ وقتی قانون ثبت نام این‌قدر منعطف است که همه در وزارت دور هم‌اند، خب چرا همه رجل سیاسی نباشند؟
چهارم - مردم کلا می‌خواهند.
پنجم - در ثبت نام روز جمعه حضور حداکثری یک نامزد با درشکه، خیلی حداکثری بود؛ مسؤولان از ایشان حداکثر تقدیر را به عمل بیاورند. مرسی. من امسال نامزد نمی‌شوم.
مهدی استاداحمد:
بهروز وثوقی‌راد (لیدر تیم‌های فوتبال) برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری ثبت‌نام کرد. این تنها یکی از خبرهای جشن نامزدی این روزهاست. اما برخلاف تبلیغات رقبای انتخاباتی ِ بهروز باتعصب، این ثبت نام نه‌تنها اصلا هم خنده‌دار نیست؛ بلکه وی با توجه به شخصیت و توانایی‌هایش می‌تواند موفق شود. اول از همه این‌که وی باتعصب است. دیگر این‌که وی که هدایت تماشاگران فوتبال را به‌عهده داشته، کلی شعار بلد است. دیگر این‌که او به‌رسم بقیه کلاه‌مخملی‌ها همواره یک دستمال ابریشمی همراه دارد. و از همه مهم‌تر این‌که وی شعار انتخاباتی خود را «ایران قهرمان می‌شه، خدا می‌دونه که حقشه» اعلام کرده است. انصافا از بقیه‌ی شعارها طبیعی‌تر نیست؟
امید مهدی‌نژاد
برای ممانعت از بلبشوی ثبت نام نامزدهای متفرقه که چند دوره‌ای هست مرحله ثبت نام نامزدها را به مرحله‌ای سراسر خنده و شادی تبدیل کرده تا به‌حال راهکارهای متعددی از سوی کارشناسان ارائه شده، که البته هیچ‌کدام مؤثر نیفتاده است. اینجانب به‌زعم عدم برخورداری از قوه کارشناسی، راهکار تضمینی و چندمنظوره زیر را به طور رایگان در اختیار مراجع ذی‌ربط قرار می‌دهم:
ستاد انتخابات مقرر کند کلیه اشخاصی که تصمیم به ثبت نام به عنوان نامزد انتخابات دارند، علاوه بر مدارک هویتی و عکس، لازم است مبلغ هشت میلیون تومان نیز بابت ضمانت پرداخت کنند. ستاد انتخابات البته متعهد می‌شود در صورت تأیید صلاحیت نامزد، مبلغ پرداخت‌شده را به نامزد یا نماینده تام‌الاختیار وی برگرداند.
با این راهکار، نه تنها ثبت نام‌کنندگان متفرقه از صرافت ثبت نام می‌افتند؛ بلکه نامزدهای غیرخودی، غیرگفتمانی و انحرافی که پولی برای این کارها ندارند نیز از ثبت نام برای انتخابات منصرف شده، سلامت انتخابات بیش از پیش در منصه ظهور قرار می‌گیرد.
اسماعیل امینی:
ما جمعی از شهروندان عادی که به عنوان داوطلبان پست ریاست جمهوری ثبت نام کرده‌ایم، در پاسخ به کسانی که ما را برای این مقام، واجد شرایط نمی‌دانند، توانایی‌ها و قابلیت‌های خود را عرض می‌کنیم:
1- «ما می‌توانیم» این مهم‌ترین دلیل صلاحیت ما برای ریاست جمهوری است. از کجا معلوم است که می‌توانیم؟ از همین اعتماد به نفسی که داریم.
2- ما شوق خدمت داریم و برق این شوق در چشم‌مان می‌درخشد، بویژه وقتی در برابر فلاش دوربین‌ها و پرژکتورها هستیم، می‌توانید، درخشش شوق را در چشم‌مان و حتا دور کله‌مان ببینید.
3- ما با زبان عامیانه آشنایی کامل داریم و کنایه‌هایی بلدیم بسیار با نمک‌تر از مواردی چون (آب را بریز اون‌جا که می‌سوزه!).
4- از همه مهم‌تر این‌که ما برای جهان برنامه‌های کلان داریم، چون کار مملکت که خود به خود دارد می‌چرخد و به مدیریت ما نیازی ندارد.
مهدی فرج‌اللهی:
به دلیل استقبال بی‌نظیر عموم مردم از کاندیداتوری، ستاد انتخابات برای جلوگیری از ازدحام اعلام کرد: همه‌ی مردم کاندیدا هستند، لذا تنها کسانی به ستاد مراجه کنند که قصد انصراف از کاندیداتوری دارند.
محمدعلی مؤمنی:
1
- ببخشید آقا، چی میدن این‌جا؟ صف چیه؟ چرا این‌قدر شلوغه؟!
- در این برهه‌ی حساس وقت شوخی نیست‌ها. ثبت نام انتخاباته.
2
- مشدی! ماشاءلله امسال سیب‌زمینیِ خوبی شده. چقدرم زیاد محصول داده. حالا می‌خوای چی‌کار کنی؟
- از خدا که پنهون نیست، از شما چه پنهون، شاید کاندیدا انتخابات بشم!
3
- شما که اومدی کاندیدا شدی، قراره چی‌کار کنی؟
- من؟ من قرار نیست کاری کنم.
- قرار نیست کاری کنی؟ پس چرا کاندیدا شدی؟
- به من گفتن همین که کاری نکنی، خیلی کمک بزرگی کرده‌ای! ما هم ازت متشکریم!
نسیم عرب‌امیری:
اون که سه ساله مونده پشت کنکور، می‌خواد بیاد بشه رییس جمهور
حتا یه باغبون باغ انگور، می‌خواد بیاد بشه رییس جمهور
عمّه‌ی مادر من از راه دور، می‌خواد بیاد بشه رییس جمهور
خودم دیدم یه مُرده از توی گور، می‌خواد بیاد بشه رییس جمهور
طرف می‌شینه پا بساط پاسور، می‌خواد بیاد بشه رییس جمهور
اون یکی وامش نشده جفت و جور، می‌خواد بیاد بشه رییس جمهور
خلاصه هر کی به یه قصد و منظور، می‌خواد بیاد بشه رییس جمهور
اگه بهش رأی ندن هم به زور، می‌خواد بیاد بشه رییس جمهور
بعد سرایش یه شعر ناجور، منم می‌خوام بشم رییس جمهور!
حامد تأمّلی
خبر: «ثبت نام مرد دمپایی‌پوش برای کاندیداتوری دوره یازدهم ریاست‌جمهوری»
مرد دمپایی‌پوش علت حضورش را با دمپایی این‌طور بیان کرد که اولا در سخنرانی‌اش در سازمان ملل شاید لازم شود سریع کفشش را درآورد و بزند توی دهان رییس‌جمهور آمریکا که در این صورت هم درآوردن دمپایی سریع‌تر است و هم نسبت به کفش برای پرتاب کردن خوش‌دست‌تر است؛ کات هم می‌گیرد!
ثانیا از آن‌جایی که رییس‌جمهور باید به پابرهنگان بیش‌تر از همه توجه کند، دمپایی از کفش برهنه‌تر است و به همین دلیل بهتر است و به همین دلیل او کابینه دمپایی‌پوشان را تشکیل خواهد داد.
او در آخر قول داد که اگر رأی آورد، به هر ایرانی حداقل یک دمپایی خواهد داد تا هیچ‌کس پابرهنه نباشد و شعار وی «هر ایرانی، یک دمپایی» خواهد بود.
رضا ساکی:
تا به امروز فکر می‌کردم ما ایرانی‌ها فقط در مسائل سیاسی و فوتبال و اقتصاد صاحب نظریه هستیم، ولی حالا متوجه شده‌ام که ما ایرانی‌ها در باب اداره‌ی کشور هم ادعا داریم و همه برای خودمان یک‌پا رییس‌جمهور هستیم، چون رییس‌جمهور بودن را ساده‌ترین کار می‌دانیم، مثلا در دومین روز ثبت‌نام‌ها جوانی 22 ساله به وزارت کشور مراجعه کرد که تی‌شرتی آستین‌کوتاه و به رنگ قهوه‌یی به تن داشت. وی گفت: دوست داشتم خبرنگار شوم، اما نشد، پس حالا می‌خواهم رییس‌جمهور شوم.
البته بین خودمان باشد رییس‌جمهوری اصلا کار سختی نیست، این را اکبر آقا یکی از نامزدهای این دوره به من آموخت، وقتی که برخی از اعضای کابینه‌اش را اعلام کرد، او گفت: قالیباف را وزیر کشور، حداد عادل را معاون اول، احمدی‌نژاد را وزیر مسکن و شهرسازی و فتح‌الله‌زاده را وزیر ورزش خواهم کرد. به همین راحتی!